راه اندازی استارتاپ چیزی بیشتر از خرید مبلمان و ایجاد فضای اداری است. به خصوص در مراحل اولیه، هزینه راه اندازی استارتاپ به برنامه ریزی و حساب و کتاب دقیق نیاز دارد. بسیاری از کسب و کارهای اینترنتی از فرآیند برآورد هزینه در کسب و کار غافل می‌شوند و در عوض ترجیح می‌دهند تا به استقبال از سوی مشتریان دلخوش باشند؛ اما این طرز تفکر معمولا به شکست منتهی می‌شود.
هزینه ی راه اندازی استارتاپ هزینه‌ایی است که در طی فرآیند ایجاد یک کسب و کار جدید صرف می‌شود. مشاغل با هم مختلف بوده و بنابراین هزینه های شروع یک استارتاپ در هر حوزه متفاوت است. اما در اکثر مشاغل، مجموعه‌ای از هزینه های مشترک وجود دارد.
مطلب پیشنهادی: ۶ استارتاپ بزرگی که برخلاف پیش‌بینی‌ها شکست خوردند
درک برآورد هزینه در کسب و کار
درک این مفهوم با بررسی طرح تجاری راحت‌تر است. در حقیقت ایجاد یک طرح تجاری برای راه اندازی استارتاپ ضروری است. طرح تجاری نقشه‌ای دقیق از کسب و کار به حساب می‌آید. یک طرح تجاری خوب باعث می‌شود توجه بیشتری به برآورد هزینه در کسب و کار انجام بگیرد. طرح تجاری این الزام را برای بنیانگذاران ایجاد می‌کند که جدول هزینه های استارتاپ را در نظر بگیرند. دست کم گرفتن هزینه‌ها به طور نادرست، سود خالص مورد انتظار را افزایش داده و وضعیتی ایجاد می‌کند که برای هیچ کسب و کاری خوشایند نیست.
انواع هزینه های شروع یک استارتاپ
به طور کلی، هزینه های شروع یک استارتاپ به دو نوع ثابت و متغیر تقسیم می‌شود.
هزینه‌های ثابت
هزینه‌های ثابت هزینه هایی هستند که بدون در نظر گرفتن سود احتمالی و میزان آن، باید پرداخت شوند. مشاغل مختلف دارای هزینه‌های ثابت متفاوتی هستند. در ادامه، متداول‌ترین هزینه‌های ثابت کسب و کار را ذکر کرده و برخی را موشکافی می‌کنیم:
- بیمه، مجوز و پروانه‌های لازم
- هزینه‌های محل
- هزینه‌های تحقیقات
- استخدام
- تجهیزات و ملزومات
- هزینه‌های وام
- تبلیغات و بازاریابی
- دارایی، سرمایه گذاری
- هزینه‌های فناوری
هزینه‌های تحقیقات
پیش از شروع کار باید تحقیقات دقیقی در مورد صنعت و حجم مصرف کننده‌ی آن انجام شود. برخی از صاحبان مشاغل تصمیم می گیرند از شرکت های تحقیقاتی بازار برای انجام این مرحله کمک بگیرند. هزینه‌ی انجام این تحقیقات (چه خود کسب و کار انجام بدهد چه شرکت‌های تحقیقاتی) باید حتما در نظر گرفته شود.
هزینه‌های وام
شروع هر کسب و کاری مستلزم تزریق سرمایه است. دو روش برای کسب سرمایه برای یک کسب و کار وجود دارد: ارائه سهام و دریافت وام. تامین مالی از طریق سهام به صدور سهام منجر می‌شود اما این روش برای بیشتر مشاغل کوچک چندان کاربرد ندارد. صاحبان کسب و کارهای کوچک، دریافت وام‌های تجاری را به ارائه سهام ترجیح می‌دهند. این وام‌ها را می‌توان از بانک‌ها یا موسسات قرض الحسنه دریافت کرد. مانند هر وام دیگری، وام تجاری نیز نرخ سود خاص خود را دارند. باید طوری برنامه‌ریزی شود که وام در زمان آغاز به کار به کسب و کار تزریق شود زیرا هزینه های پیش فرض بسیار بالاست.
بیمه، مجوز و پروانه‌های لازم
احتمالا کسب و کارهای زیادی هستند که برای دریافت مجوزهای خاص خود به بازرسی ها و مجوزهای بهداشتی نیاز دارند. برخی از کسب و کارها ممکن است به مجوزهای اساسی نیاز داشته باشند در حالی که برخی دیگر به مجوزهای خاص صنعتی احتیاج دارند. همچنین بیمه کردن کارمندان، مشتریان، دارایی های تجاری و حتی خودتان، می تواند به محافظت از دارایی هایتان در برابر ریسک‌های احتمالی کمک کند.
هزینه‌های فناوری
هزینه برای وبسایت، سیستم‌های اطلاع رسانی و نرم افزارهای لازم، از جمله برنامه‌های حسابداری و پرداخت را شامل می‌شود. برخی از کسب و کارهای کوچک ترجیح می‌دهند این وظایف را برون سپاری کرده و به شرکت‌های دیگر بسپارند تا در هزینه‌های دستمزد صرفه جویی کنند.
تجهیزات و ملزومات
هر کسب و کاری به تجهیزات و ملزومات اساسی خاص خود نیاز دارد. پیش از افزودن هزینه تجهیزات به جدول هزینه های استارتاپ، باید تصمیم بگیرید که می‌خواهید این تجهیزات را بخرید یا اجاره کنید. وضعیت مالی شما سهم عمده‌ای در این تصمیم خواهد داشت.
تبلیغات
بعید به نظر می‌رسد که یک کسب و کار کوچک بتواند بدون تبلیغات توسعه پیدا کند. البته تبلیغ یک کسب و کار چیزی بیشتر از آگهی زدن در یک روزنامه محلی است. در حقیقت تبلیغات شامل بازاریابی و به طور کلی هم فعالیتی که موجب جذب مشتری بشود نیز می‌شود. این روزها بازاریابی آنقدر پیشرفت کرده و علمی شده است که هر کدام از مزیت‌های آن سودآور است؛ به همین دلیل هم اکثر کسب و کارها ترجیح می‌دهند بازاریابی خود را برون سپاری کنند.
هزینه‌های متغیر
هزینه متغیر هزینه‌هایی هستند که مطابق با میزان فروش یا تولید تغییر می‌کنند. با افزایش تولید، هزینه‌های متغیر تجاری نیز افزایش می‌یابند. هزینه‌های متغیر شامل هزینه‌های مستقیم مواد اولیه و هزینه‌های نیروی کار است که برای انجام کارها ضروری هستند. از جمله دیگر هزینه‌های متغیر می‌توان به هزینه تمام شده‌ی یک محصول و هزینه‌های تحویل اشاره کرد.
هزینه‌های نیروی کار
در ابتدای کار باید تعداد نیروهای مورد نیاز و سطح تخصص آنها تعریف شده و هزینه‌های دستمزد، بیمه، مزایا و غیره در نظر گرفت. این هزینه‌ها تحت عنوان هزینه‌های نیروی کار تعریف می‌شوند. عدم رسیدگی درست به این هزینه‌ها می‌تواند به از بین رفتن اشتیاق میان کارکنان و ایجاد تصویر مخدوش از کسب و کار در بازار کار ایجاد شده و ضربه‌های غیر قابل جبرانی به کسب و کار بزند.
مطلب پیشنهادی: ترفند‌های برون‌سپاری موفق کارها
نتیجه‌گیری
در راه اندازی استارتاپ، دو نوع هزینه وجود دارد. هزینه‌های ثابت که برای کارهای اولیه بوده و در هر صورت باید انجام شده و هزینه‌های آن پرداخت شود؛ و هزینه‌های متغیر که تا جای ممکن باید پیش بینی شده و با توسعه یا کوچک شدن احتمالی کسب و کار، متفاوت خواهند بود، اما در هر صورت باید بودجه‌ی آن را در نظر گرفت.
از هزینه‌های ثابت می‌توان به هزینه‌های مربوط به بیمه و مجوزهای لازم اشاره کرد و از هزینه های متغیر می‌توان از هزینه‌های مواد اولیه و استخدام نیروی کار نام برد.
