آهنگ امیدواری

گردهمایی بزرگ استارتاپی در یلدای ۹۶امسال از چند جهت قابل تامل است. ابتدا از نظر کمیت، به این معنا که بیش از ۷۰۰ نفر از فعالان زیست‌بوم و دوستداران استارتاپ‌ها در یک شب گردهم آمدند تا شاهد یلدای۹۶ باشند. این حضور حداکثری نشانه‌های بزرگی دارد؛ پویایی و پرسشگری.

گویی همه آمده بودند ببینند برای سال بعد باید چه کنند. هرکس دنبال یافتن  پاسخی برای  دغدغه ذهنی خودش بود؛ شروع بکنم یا نکنم، ادامه بدهم یا ندهم، چگونه ادامه بدهم، جذب سرمایه بکنم یا نکنم، از کجا و چگونه سرمایه جذب کنم، دیگران چگونه موفق شدند و … همه اینها یک معنا داشت؛ امید به آینده.

آمده بودند به دنبال نت‌ورک و یافتن پاسخی برای آنچه در ذهن داشتند. داشتن پرسش یعنی داشتن دغدغه، دغدغه‌مندی یعنی رویای بزرگ در سر پروراندن. رویا‌پروری نشانه حرکت از وضعیت نامطلوب فعلی به وضعیت ایده‌آل است و همه اینها مبتنی بر امید است؛ امید به آینده و ساختن.

همچنین از حیث تنوع شرکت‌کنندگان، حضور بنیانگذاران استارتاپ‌های بزرگ و کوچک، مدیران صندوق‌های خطر‌پذیر، شتاب‌دهنده‌ها، فضا‌های اشتراکی، برگزار‌کنندگان ایونت‌ها و کلاس‌های آموزشی، چهره‌های مطرح فضای مجازی، همچنین حضورمدیران و کارشناسان ریاست جمهوری، قوه قضاییه، پلیس فتا، نهادهای نظامی و انتظامی…

ازطرفی شرکت مدیران یا کارشناسان ارشد سرمایه‌گذاران سنتی، بانک‌ها‌، هلدینگ‌های بزرگ مالی، اتحادیه‌ها و رسانه‌های سنتی و… در همایش یلدا نشانگر این یافته بود که از یلدای سال قبل تا امسال، اکوسیستم استارتاپی ایران مرزهایش را تا متن جامعه گسترش داده است.

جذابیت یافتن زیست‌بوم استارتاپی برای «دیگران» همانقدر که می‌تواند اتفاق خوبی قلمداد شود، امکان دارد به چالش جدی تبدیل شود. با همه مشکلات قابل پیش‌بینی یا غیر‌قابل‌پیش‌بینی فرارویمان، یقینا این چالش به بزرگ‌تر‌شدن مارکت استارتاپی و آنلاین خواهد انجامید.

اگر همایش یلدا در آستانه طولانی‌ترین شب سال کمی طولانی برگزار شد، اما تنوع و تکثر پنلیست‌ها که برخوردار از تنوع حوزه‌ای و طیفی بودند، نشان از یک همدلی بزرگ در اکوسیستم استارتاپی می‌دهد. با همه اختلافات و رقابت‌ها کنار یکدیگر نشستند و برای رشد و موفقیت اکوسیستم سخن گفتند. البته ‌اختلاف‌نظر هم داشتند، همه آمارها را هم پیش روی رقیبانشان بیان نکردند یا به عبارتی مشت وا‌نکردند اما دلشان به روی هم باز بود.

حرف آخر:

یلدای۹۶ محل چالش بود اما ‌روی چند موضوع مهم اتفاق نظر وجود داشت. شفافیت با ارائه آمار که گویای واقعی‌بودن این زیست‌بوم است.  تلاش، ساختن و ساختن و فراهم‌آوردن بسترهای لازم به‌خصوص جذب  سرمایه داخلی و خارجی برای رشد اکوسیستم استارتاپی ایران.  از همه مهم‌تر آهنگ امیدواری که در شب یلدا نواخته شد.