خسروی و همکارانش می‌خواهند در ویکست، ساختاری ایجاد کنند که ظرفیت‌های بازار را پیش روی استارتاپ‌های محتوایی قرار بدهد. ویکست یک هاب محتوایی است که در آن صفر تا صد خدمات محتوایی اعم از طراحی، استراتژی، بازاریابی و تولید محتوا انجام می‌گیرد.
برای راه‌اندازی این مجموعه بیش از ۱ میلیون دلار هزینه شده است، استودیو حرفه‌ای با تجهیزات مدرن ساخته‌اند که حتی دو برنامه صداوسیما هم در این استودیوها ساخته و پخش می‌شود. در ویکست به جای استخدام نیرو و ایجاد دپارتمان، مسئله نوآوری را به استارتاپ‌ها سپرده‌اند.
الان ۴استارتاپ محتوایی در این مجموعه حضور دارند که حتی در ماه نخست فعالیت‌شان به درآمدزایی رسیده‌اند و یکی از آنها قراردادی ۵۰۰میلیون تومانی بسته است. بنابراین درآمدزایی بالا و در مدت زمان اندک، در حوزه محتوا امکان‌پذیر است.
خسروی می‌گوید در چه حوزه‌ای می‌توان استارتاپ راه‌اندازی کرد که بعد از یک ماه به درآمدزایی اینچنینی برسد جز در حوزه محتوا؟ این فعال استارتاپی معتقد است که تنها در حوزه جلوه‌های ویژه ویدئویی می‌توان بیش از یک‌و‌نیم میلیون شغل در ایران ایجاد کرد.
کما‌اینکه در شرق آسیا بیش از ۱۰۰ میلیون نفر و در چین تا ۱۸میلیون نفر به این کار مشغول هستند. خسروی در این گفت‌وگو در مورد ابعاد مختلف کار ویکست و بازار محتوا، فرصت‌هایی که در این حوزه وجود دارد، امکان ارزآوری و ثروت‌آفرینی محتوا، چالش‌ها، خطوط قرمز، ممیزی‌ها و… صحبت کرده که در ادامه می‌خوانید.
عکس‌های قدیمی زیادی روی میزش چیده است. عکس‌هایی که کودکان پولیورپوشی را نشان می‌دهند که دوربین‌های خیلی قدیمی در دست دارند، پشت کامپیوتر حجیمی نشسته‌اند، در زیرزمینی در حال فیلمبرداری هستند یا در خانه خودشان و اقوام در حال ضبط برنامه‌اند.
این‌ها تصاویری از کودکی حسین خسروی و برادرانش است. تصاویری که نشان می‌دهند علاقه به تصویر، فیلم و ویدیو در آنها رفته‌رفته تقویت شده و بعدها به کسب‌وکارشان تبدیل شده است. حسین خسروی هم‌بنیان‌گذار ویکست است. در این گزارش کوتاه روند کارش تا حضور در ویکست را مرور می‌کنیم.
دوربین‌به‌دست‌های بلوار فردوس
دفترشان جمع‌وجور و کوچک نیست. آنها سوله‌ای ۱۰۰۰ متری را برای راه‌اندازی یک هاب، در کارخانه نوآوری آزادی در اختیار گرفته‌اند. اتاق فرمان، استودیو، دوربین‌های متعدد و… تهیه کرده‌اند و معنای استارت‌آپ‌بودن را چندین متر جلوتر برده‌اند. اینجا دفتر ویکست است.
VCAST، یک هاب محتوایی است که در آن صفر تا صد خدمات محتوایی اعم از طراحی، استراتژی، بازاریابی و تولید محتوا انجام می‌گیرد. حالا این مقدمه را که می‌خوانید شاید فکر کنید که این پسربچه دوربین‌به‌دست که زمانی در محله بلوار فردوس تهران به دنیا آمده و در زیرزمین خانه‌شان استودیو راه‌اندازی کرده، حتما تحصیلاتش هم در همین زمینه است و همه عمرش را پشت دوربین گذرانده است. اما نه.
حسین الهیات خوانده است. تا آخرِ آخر. یعنی تا مقطع دکتری. اما همه عشقش تولید محتوا بوده. حسین متولد ۱۳۶۳ است. در رشته الهیات تحصیل کرده و در مقطع کارشناسی، ادیان و مذاهب خوانده است، کارشناسی ارشد ادیان ابراهیمی و رشته تحصیلی مقطع دکتری‌اش، تاریخ تمدن ملل اسلامی بوده است.
زیرزمینی که استودیو شد
اولین بار در زیرزمین خانه‌مان یک استودیو راه‌اندازی کردیم. این زیرزمین تکثیر شد و در منزل عمو و خاله هم برپا شد. خود من هم در مدرسه کار تهیه ویدیوکلیپ، تدوین، گرافیک، خبرنویسی برای مجله و… انجام می‌دادم.
آن زمان برادرهایم با دوربین سوپر ۸، فیلمبرداری می‌کردند. مثلا برای جشنواره‌هایی چون انجمن سینماگران جوان برنامه می‌ساختند. بعد وارد تلویزیون شدند و از سینما فاصله گرفتند. البته خانواده ما مخالف حضورمان در این وادی‌ها بودند و ترجیح می‌دادند که در رشته‌های دیگری وارد شویم.
هم‌بنیان‌گذار ویکست می‌گوید: ما چهار برادر از بچگی، تلویزیون و سینما برای‌مان کشش عجیبی داشت. در خانواده ما هم کسی در این کارها نبود. البته همسر خاله‌ام تدوین‌گر است و از نخستین‌های تدوین‌گرهای ویدیویی در ایران به‌شمار می‌رود. خسروی‌ها شماره یک نمایش‌های مدرسه‌ای بوده‌اند و همیشه پیش‌قدم برای ساخت چنین برنامه‌هایی.
حسین می‌گوید از شش – هفت سالگی نمایش کار می‌کردم. آن موقع وسایل بازی ما به این صورت بود که با هر چیزی که دم دست‌مان قرار می‌گرفت، ادوات تلویزیونی مثل دوربین، میکسر و… می‌ساختیم، استودیو درست می‌کردیم، خبر می‌خواندیم و… بعدها برادرانم و به‌ویژه برادر بزرگ‌ترم، به صورت جدی و به‌عنوان نویسنده و پژوهشگر وارد تلویزیون شدند.
۲۵ سال تجربه
از سال ۱۳۷۳، یعنی از ۲۵ سال پیش تاکنون به صورت جدی در این حوزه کار کرده‌ایم. کار از برادرانم شروع شد و بعد من به‌صورت جدی فعالیتم را آغاز کردم. ما در خانه کامپیوتر داشتیم و بنابراین من از ۹ سالگی، با فضای آی‌تی آشنا شدم و خیلی راحت کدنویسی می‌کردم.
وقتی هم ویندوز به بازار آمد، من ویژوآل‌ها را شروع کردم. برادرهای من هم آن زمان در کنار فعالیت‌های دیگر، چند موسسه نرم‌افزاری تاسیس کردند یا سی‌دی‌های آموزشی موسسات طلوع را تولید کرده و می‌فروختند.
آن زمان ما هر دو جنبه را داشتیم؛ یعنی هم در حال آشنایی با فضای آی‌تی بودیم و هم اینکه حوزه محتوا را می‌شناختیم. حسین خسروی تجارب مدیریتی مختلف هم دارد. چهار سال در سازمان انتشارات سمت فعالیت کرده و همچنین به‌عنوان روابط عمومی و کارشناس ارشد روابط عمومی سابقه فعالیت دارد، ضمن اینکه در حوزه‌های پژوهشی کار کرده و با حوزه محتوا بیش از پیش آشنا شده است.
می‌گوید: وقتی به عنوان مدیر محتوا وارد یکی از مؤسسات بزرگ فناوری اطلاعات یعنی موسسه فرهنگی و اطلاع‌رسانی تبیان شدم، محتوا به‌عنوان چیزی که الان در اکوسیستم رایج است، من را جذب کرد.
همه انواع محتوا در ویکست
در ادامه و به دلیل علاقه‌مندی به محتوا و با دیدن خلاءهایی در این حوزه، به فکر افتاده که در این زمینه کاری بکند. بنابراین هزینه کرده، نیرو تربیت کرده و به نوعی کارآفرینی کرده است برای اینکه بتواند ثابت کند که بخش خصوصی هم می‌تواند در کنار بخش حاکمیتی کار کند و محتوا، زمینه‌ای است که می‌تواند موجب اشتغال‌زایی و ثروت‌آفرینی شود.
