ماسایوشی سان (Masayoshi Son)، میلیاردر 64 ساله،یک کارآفرین حوزه فناوری، سرمایه گذار و نیکوکار کره ای- ژاپنی است. او بیشتر به عنوان مؤسس، رئیس هیئت مدیره و مدیرعامل سافت بانک شناخته می شود.
او تنها در طی دو هفته دوره دبیرستان را در ایالات متحده تمام کرد و در سن 20 سالگی از دانشگاه کالیفرنیا فارغ التحصیل شد. او از دانش فنی خود برای اختراع و ثبت یک دستگاه ترجمه استفاده کرد که آن را به قیمت 1 میلیون دلار به شرکت شارپ فروخت. او با واردات ماشین‌های بازی‌های رایانه‌ای استفاده شده به صورت نسیه از ژاپن و نصب آنها در خوابگاه ها و رستوران ها یک میلیون و 500 هزار دلار دیگر به دست آورد.
او در سال 1981 به ژاپن بازگشت و یک سال و نیم بعد سافت بانک را راه اندازی کرد. سافت بانک در ابتدا به عنوان یک شرکت مخابراتی شروع به کار کرد، اما اکنون بیشتر بر روی سرمایه گذاری در مشاغل سودآور و کسب سود متمرکز شده است.
ماسایوشی سان صدها سرمایه گذاری انجام داده است، اما اکثریت قریب به اتفاق این معاملات شکست خورده اند و در طول سال ها خسارت زیادی به دارایی آقای سان وارد کرده‌اند. با این حال تنها یک سرمایه گذاری باعث شد که او را با سرمایه گذاران بزرگی مانند وارن بافت مقایسه کنند و آن سرمایه گذاری معروف 20 میلیون دلاری او در علی بابا در سال 2000 بود که در سال 2018 به ارزش 130 میلیارد دلار رسید.
در ماه می 2022، سان در فهرست “میلیاردرهای جهان” مجله فوربز در رتبه 74 قرار گرفت. اگرچه برای مدت 3 روز در بین 20 نفر اول ثروتمندترین مردان جهان قرار داشت. این قضیه مربوط است به دوران قبل از ترکیدن حباب “دات کام” که در آن 70 میلیارد دلار از دست داد و باعث شد که او به زیر 50 نفر اول سقوط کند.
در مورد موضوع مقایسه ماسایوشی سون با وارن بافت که سر و صدای زیادی در صنعت تجارت به پا کرده است، باید گفت که روش سرمایه گذاری آنها به دور از هر گونه شباهت است زیرا یکی بسیار محتاطانه عمل می کند و دیگری بسیار بی پروا است.
به عنوان مثال: معروف است که وارن بافت برای سرمایه گذاری در یک شرکت، وقت کافی برای تصمیم گیری می گذارد و تمایل به سود اوری بلند مدت دارد. بر خلاف ماسایوشی سون که تمایل دارد خیلی سریع تصمیم بگیرد، مانند مورد وی‌ورک، که آدام نیومن تنها در 12 دقیقه توانست او را متقاعد به سرمایه گذاری کند.
تفاوت دیگری که این دو دارند، این است که آقای وارن بافت علاقه ای به سرمایه گذاری در هوش مصنوعی ندارد و دوست دارد سرمایه گذاری های خود را روی صنایع متمرکز کند، در حالی که آقای ماسایوشی سان دقیقا برعکس است و بیشتر به رشد فناوری علاقه مند است.
