اینترنت‌اشیا بعنوان یکی از فناوری که راه خود را به زندگی روزمره ما باز کرده، درصدد ورود به دنیای زیرآب است تا شاید بتواند داده‌های بیشتری را جذب کند. اما آیا سفر به سرزمین ناشناخته اقیانوس‌ها، اعتبار اینترنت‌اشیا را به خطر می‌اندازد؟ یا اینترنت‌اشیا از این آزمایش سربلند بیرون می‌آید؟
در این گزارش که سایت خبری آی‌او‌تی‌بیزینس‌نیوز نیز درباره‌اش نوشته، با فراز و نشیب‌های اینترنت‌اشیا در زیرآب مواجه می‌شویم.
اینترنت اشیا یا IoT ، شبکه‌ای از اشیاي متصل به اینترنت است. این شبکه اشیاي متصل به نت، قادر به جمع‌آوری و به اشتراک‌گذاری اطلاعات است.
در محیط دیجیتالی امروزی، تقریبا همه چیز از جمله خانه‌ها، دفاتر و خودروها از طریق این شبکه به هم متصلند. اینترنت‌اشیا به کاربران امکان استفاده از هزاران دستگاه را می‌دهد؛ دستگاه‌هایی که از راه دور کنترل می‌شوند و از طریق یادگیری‌ماشین آموزش می‌بینند.
به طور کلی، اینترنت‌اشیا برای ایجاد زندگی بهتر به وجود آمد. گذر از موانع امنیتی و نابودی تهدیدات امنیتی از ویژگی‌های عمده اینترنت‌اشیا‌ست. مزایای اینترنت‌اشیا برای گستره وسیعی از صنایع مشخص است، اما در بسیاری دیگر از صنایع، هنوز تعریف مشخصی برای ابزارهای اینترنت‌اشیا به دست نیامده است. از جمله قابلیت‌های اینترنت‌اشیا برای صنایع می‌توان به کنترل از راه دور در زمان واقعی، تضمین ایمنی و پیش‌بینی اختلالات اشاره کرد.
با این همه، اینترنت‌اشیا همانند دیگر فناوری‌ها، در کنار نقاط قوتش، ضعف‌ها و چالش‌های فنی دارد. حضور اینترنت‌اشیا در محیط‌های آبی به رویا می‌ماند و با گسترش اینترنت اشیا، دانشمندان این حوزه به فکر روش‌های مختلفی برای استفاده از این ابزارها در زیر آب افتادند. وجود ابزارهای اینترنت‌اشیا در زیر آب وسوسه‌انگیز است. بالاخره نوبت به حضور اینترنت اشیا در زیر آب رسیده است.
اینترنت اشیا زیرآب (IoUT) یک شبکه جهانی از اشیاي هوشمند و به‌هم‌پیوسته است. این شبکه هوشمند امکان نظارت بر مناطق وسیع آبی را فراهم می‌کند. باور کنید یا نه، در حال حاضر بیشتر از آنکه در مورد اقیانوس بدانیم، درباره سطح ماه اطلاعات داریم. تقریبا ۷۱درصد از سطح سیاره زمین توسط اقیانوس پوشیده شده و حفظ اکوسیستم دریایی همواره لازم است.
اقیانوس معمولا به چند دریای بزرگ و کوچک‌تر تقسیم می‌شود و دمای آن اقلیم و الگوهای باد ما را تعیین می‌کند و به‌شدت بر زندگی بقیه موجودات در زمین تاثیر می‌گذارد.
همچنین می‌دانیم که امواج رادیویی در طول زمان در آب دریا تجزیه می‌شوند. ارتباط صوتی زیرآب به‌راحتی استراق‌سمع می‌شود و مخفیانه نیست. این در حالی است که اینترنت‌اشیا شیوه نگاه ما به حریم خصوصی آنلاین را تغییر داده و توسعه‌دهندگان برای اطمینان از امنیت ما کدگذاری‌های یکنواخت انجام می‌دهند. اما سوال اینجا‌ست که چگونه می‌توانیم انتظار امنیت داشته باشیم وقتی زیر آب می‌رویم؟ در ادامه متن شاید جواب سوالمان را پیدا کنیم.
پیشرفت‌های هیجان‌انگیز اینترنت اشیا
می‌دانیم که اینترنت‌اشیا آینده روشنی دارد. دانشمندان اینترنت‌اشیا پیش‌بینی کرده‌اند تا سال۲۰۲۱ بیش از ۲۵میلیارد دستگاه به این فناوری متصل خواهند شد. از طرفی، موج تازه‌ای برای تولید اینترنت اشیا زیرآب به راه‌افتاده است. بسیاری از دانشمندان بر این باورند که نور می‌تواند کلید ساخت اینترنت در زیر آب باشد.
پژوهشگران دانشگاه علم و فناوری شاه عبدالله عربستان‌سعودی (KAUST) پیشنهاد استفاده از ارتباطات نوری زیر آب با بررسی پیکربندی‌های همزمان امواج رادیویی و انتقال قدرت را مطرح کردند. این پژوهشگران به انتقال انرژی و داده به دستگاه‌های الکترونیکی زیر آب می‌اندیشند.
پژوهشگران اینترنت‌اشیا بر این باورند که سیستم SLIPT یا همان پیکربندی‌های همزمان امواج رادیویی و انتقال قدرت، مقاوم و مداوم است. به عنوان مثال، اگر تجهیزات زیر آب برای انسان را در نظر بگیریم، متوجه می‌شویم که حساسیت کمتری برای سیگنال‌های دستی در نظر گرفته می‌شود. چیزی که بیش از همه در تجهیزات به آن توجه می‌شود، توانایی‌های ارتباطی صوتی مبتنی بر صوت است. اما جالب اینجا‌ست که سیگنال‌های دستی هنوز شکل معمول خود را حفظ کرده‌اند و راه ارتباطی بین غواصان هستند.
ارتباطات نوری، اتصال لیزر و روبات‌ها، برای ورود به دنیای زیرآب در نظر گرفته می‌شوند.
هواپیماها یا زیردریایی‌های بدون سرنشین می‌توانند همزمان داده‌ها را دریافت و به کف اقیانوس برق تزریق کنند. اینترنت‌اشیا هنوز برای ورود به دنیای زیرآب آماده نیست و برای انجام عملیات دریایی به توسعه زیادی نیاز دارد با این همه، محققان ادعا می‌کنند این کار شدنی و ساده است. سازمان علمی و فناوری ناتو در حال توسعه یک راه‌حل اینترنت‌اشیا با استفاده از ردیابی نقطه‌ای برای درک بیشتر اقیانوس‌های سراسر جهان است. تیم‌های تحقیقاتی مرکز پژوهش‌های دریایی ناتو مستقر در لا اسپازیا و ایتالیا در تلاشند تا نقاط مختلف را ردیابی کنند. با این همه، این تیم از وسایل ردیابی نقطه‌ای ارزان استفاده می‌کند.
دانشگاه KAUST در ساحل دریای سرخ واقع شده و چندین سال است که در حوزه‌های مختلف اکتشاف فنی، از جمله ایجاد ارتباطات داده‌های زیر آب تحقیق می‌کند. جالب است که پژوهش‌های دانشگاهی به ظاهر ساده این دانشگاه برای مراکز داده حائز اهمیت است.
ایده اینترنت‌اشیا زیرآب برای بسیاری از پژوهشگران نقشی تعیین‌کننده دارد. بخش قابل‌توجهی از جمعیت جهان در نزدیکی سواحل زندگی می‌کنند. از سوی دیگر با استفاده از داده‌های مرتبط با اقیانوس‌ها می‌توان عملیات‌هایی را برای بهبود زندگی مردم دنیا انجام داد. گرم‌شدن زمین تهدیدی است که تنها اقیانوس می‌تواند آن را مهار کند. نیاز رو به رشدی برای سرمایش از طریق آب اقیانوس وجود دارد. پس به ابزارهای اینترنت‌اشیا برای انتقال داده‌ها و تجزیه و تحلیل آنها نیز نیاز است.
بسیاری از دانشمندان، اینترنت‌اشیا زیرآب را به عنوان روشی مناسب برای برق‌رسانی به سرورها می‌شناسند.
تاثیر تغییر اقلیم
باید بپذیریم که اینترنت‌اشیا و به طور کلی فناوری‌های نو، روش‌های نوینی برای کاهش آلودگی هوا هستند. همچنین این روش‌ها با استناد به داده‌های مستند و علمی، می‌توانند تاثیرات مربوط به تغییر اقلیمی را بررسی کنند. تغییر اقلیم امنیت موجودات روی زمین و زیر دریا را به خطر می‌اندازد. با پیش‌بینی آینده نزدیک و تغییرات آب‌وهوایی می‌توان جان موجودات زیادی را نجات داد.
کابل‌های زیرآب
شاید از نظر برخی علما، اینترنت‌اشیا زیرآب پروژه قابل قبولی نباشد یا حتی آن را عملی ندانند اما لازم به ذکر است که بدانیم اکثر کابل‌های اینترنتی که داده‌های روزانه شما را حمل می‌کنند، در حال حاضر زیر آب قرار دارند. واقعیت این است که کابل‌های زیر دریا به طور ویژه ضد‌آب طراحی شده‌اند، اما وقتی این کابل‌ها به شهرهای ساحلی می‌رسند، سیم‌کشی آن تغییر می‌کند.
سازمان‌های توسعه زیرساخت، شبکه خود را در زمان تجاری‌سازی اینترنت آغاز کردند. همه این سازمان‌ها به سیاست‌ها و استراتژی‌های خود پایبند بودند و براساس نیازهای فعلی‌شان راه‌اندازی شدند، اما پایبندی به استراتژی‌ها نتوانست از اتفاقاتی که در زمین می‌افتد، جلوگیری کند. متاسفانه علی‌رغم این واقعیت که فرآیند توسعه زیرساخت شبکه سال‌ها پیش اتفاق افتاد، عواقب آن روز‌به‌روز گسترش می‌یابد که گرم‌شدن جهانی هوای کره زمین مهم‌ترین آنها‌ست.
میامی، سیاتل و نیویورک از آسیب‌پذیرترین شهرهای جهان به حساب می‌آیند.
در حال حاضر شرکت‌های اینترنت‌اشیا با در اختیار داشتن داده‌های پیشین سعی می‌کنند علاوه بر جبران اشتباه گذشتگان، زندگی بهتری را برای موجودات روی زمین و زیر دریا بسازند. آنها با نصب سیستم‌هایی که می‌توانند در برابر جزر و مد بالا مقاومت کنند، تغییرات آب و هوا را اندازه‌گیری می‌کنند.
نتیجه‌گیری درباره آینده اینترنت اشیا کار آسانی نیست، با این همه، به نظر می‌رسد نباید نسبت به حضور اینترنت‌اشیا در زیر آب نگران باشیم. این روزها پروژه‌هایی برای توسعه اینترنت‌اشیا در زیرآب در حال انجام است. یکی از جالب‌ترین پروژه‌ها که با سرمایه‌گذاری اتحادیه اروپا راه‌اندازی شده، آزمایش توسط روبات‌های تقلیدکننده است. این روبات‌ها از سیگنال‌های صوتی به شدت کاهش‌یافته و فرکانس‌های موج که به حیوانات زیر دریا آسیب نمی‌زند، استفاده می‌کنند.