دوست دارید سر روباه باشید یا دم شیر؟

حتما شــنیده اید «به هر چیــزی که فکر کنید به آن خواهید رســید» برای همین خیلی ها بوم واره آرزوهایشــان را در ذهن‌شــان تجســم می کنند برخی دیگر آن را بر روی کاغذ یا تصویر زمینه لپتاپ شــان به تصویر می کشــند تا نگاه پــی در پی و هــر روزه؛ به خواستگاهشــان بعد بیرونی بخشــیده و از این راه بــه مطلوب زندگی یا KPI که مشــخص کــرده اند برســند.

اما آیا صرف اندیشیدن به یک آرزو یا KPI در کسب و کار و زندگی، ما را به آن می رساند؟

اندیشــدن و تجســم آدمی را در مســیر رســیدن به آن هدف و آرزو قرار می دهد و به ایجاد اتمسفر مثبت کمک می کند اما؛ اندیشیدن به تنهایی ضامن موفقیت نیست تا سیبی نیفتد نظریه ای شکل نمی گیرد.

دکتر انوشــه در دانشــگاه تربیت مدرس پرسش جالبی را برای دانشجویان مطرح کرد که موجبات خنده آنان شد سوالی که پی نبردن به مفهوم آن شــاید در آینده ای نزدیــک یــا دور موجبــات گریســتن و انده شان شود.

نیمی از سالن یا کم و بیش دلشان می خواست دم شیر باشند و تعدادی دیگر هم سر روباه.

جوانــان بســیاری را دیــده و در مقطعی از زندگــی خود نیز چنین بــوده ام آرزو و خواسته های بزرگی را برای خود ساخته ایم اما کمترین تلاشــی هم برای رسیدن به آن نداشــته ایم. قدم از قدم برنداشــته یا برای طی مســیری بلند چنــد گام کوتاه طی کــرده ایم ولی مــدام غرولند زده ایم که چــرا من بــه آرزوهایم نمی رســم؟!

همان جایی که تلاش نمی کنی، در همان مقطعی که ملال نرســیدن به موفقیت ها دامن دلت را می گیــرد و مایوس و نامید می شوی تصمیم می گیری دم شیر شوی و بگذاری این زندگی، این آدم ها، این شرایط تو را به هر مسیری که می خواهند ببرند.

با این فرض که شیرهای قدرتمند سر از جاهای خوبی در می آورند (که الزاما اینگونه نیســت) و مرا هم به آرزوهایم می رسانند بی آنکه به این بیندیشیم سر شیر به سمت آرزوها و خواســتگاهی می رود که تجسم خودش اســت و شــاید هیچ تناســبی با خواسته ما نداشته باشد.

اینجاست که تقدیر یا قسمت به سراغمان می آیــد «تقدیر ما هم این بــود دیگه»، «من خیلی بد شانسم»، «دیگران شانس دارن»، «چرا من موفق نمی شم».

همه آنهایی که آرزوهایشان را ساخته اند و به آن رسیده اند خودشان، خودشان را به آنجا برده اند و رسانده اند.

ایــن موقعیت را تجربه کــرده یا دیده ایم مادرانــی که از فرزندانشــان ملتمســانه و بــا محبت مــی خواهند قبــل از خواب مســواک بزننــد «الان مــی رم» چنــد دقیقه بعــد «خوابــت می بره بلند شــو مسواک بزن عزیزم» می نشیند و سرگرم گوشی اســت «الان می رم» دقایقی بعد مــادر پتو را روی بچه ای مــی دهد که در خواب شیرین اســت و دندانهایش را هم مســواک نزده، چنــد صباح کــه بگذرد «آخه چرا باید من دندون درد بگیرم؟ مامان»

خیلی از ما ها همین شــکلی هستیم برای رســیدن به آرزوهــا و رویاهایمان تلاش زیادی نمی کنیم یا اصلا تلاش نمی کنیم اما از عالم و آدم طلبکاریم.

حرف آخر:

به تصویر کشــیدن یا تصور کردن یک آرزو به تنهایی کافی نیست برای رسیدن به رویاها، آرزوها و اهداف بزرگ تان باید بلند شوید و خودتان؛ خودتان را ببرید و به مقصد برســانید به آنجایی که دلتان می خواهد. البته مســیر رســیدن هموار نیست و گاه شرایط پیرامونی ما را فرسنگ ها از مقصدمان دور می کند اگر ســر روباه باشیم و مسیر را خوب ببینیم و از طی مسیر لذت ببریم با تلاش، جنگندگی، پشتکار، پشتکار و پشتکار به جایی که می خواهیم، خواهیم رسید.