بنجامین ژوف، یکی از شرکای شنژن و شتاب‌دهنده HAX در سان‌فرانسیسکو، درباره اکوسیستم سخت‌افزار چین و هند نظرات خود را بیان کرده است.
HAX در حدود ۱۶۰ شرکت سرمایه‌گذاری کرده است، اعم از یک سازنده دستگاه‌های نظارت بر نوزاد در بنگلور به نام Ray IoT و دستگاه‌های Diabeto در بمبئی که ردیاب قند خون هوشمند تولید می‌کند. زنجیره تامین لوازم برقی شنژن نتیجه چندین دهه سرمایه‌گذاری و عقد قرارداد با شرکت‌های چندملیتی بزرگ مانند اپل است. شنژن مزایای مختلفی دارد که سرعت مهم‌ترین آنهاست. حتی استارتاپ‌ها از سیلیکون‌ولی به ما می‌گویند در عرض یک هفته در شنژن به اندازه یک ماه در کشور خود کار می‌کنند. تصور کنید در طی سه تا چهار ماه چقدر رشد خواهند کرد و چقدر در وقت و پول آنها صرفه‌جویی خواهد شد. مزیت دوم این منطقه، مهارت است. هر سطح از کیفیت را می‌توان در چین یافت. سپس هزینه و مقیاس (از یک واحد تا میلیون‌ها واحد) مزیت‌های دیگر آن هستند.
- دولت هند از نظر سیاست‌های شتاب در اکوسیستم تولید برای استارتاپ‌های سخت‌افزاری چه کار می‌تواند انجام دهد؟
تلاش برای تقلید از شنژن مانند تلاش برای تقلید از سیلیکون‌ولی است: نمی‌توان این کار را کرد اما می‌تواند چیز دیگری ساخت که از مزایای محلی بهره گیرد. هند صحنه نرم‌افزاری قدرتمندی دارد. اگر می‌خواهد پیشرفت کند، بهترین روش ارتباط با کارآفرینان در شنژن و پشتیبانی از مرحله نمونه اولیه برای ایجاد تعدادی از استارتاپ‌های بزرگ‌تر است.
- نظر شما درباره اکوسیستم سخت‌افزار در هند چیست؟
در حال پیشرفت است اما هنوز راه طولانی در پیش دارد. این کشور از منابع کافی برای تولید نمونه اولیه یا سرمایه‌گذاری اولیه کافی برخوردار نیست. در مراحل بعدی، زنجیره تامین آماده نیست و حداقل احتمال دارد که برای مدتی از چین استفاده کند. بخش فناوری اطلاعات هند قوی است و فکر می‌کنم فناوری کشاورزی و اینترنت اشیای صنعتی آن پتانسیل زیادی داشته باشد. فناوری سلامت نیز ممکن است پتانسیل داشته باشد زیرا در این کشور افراد با کمبود پزشک مواجهند و بسیاری از دستگاه‌های نوآورانه می‌توانند این خلأ را پر کنند.