نازنین دانشور بنیانگذار و مدیرعامل استارتاپ تخفیفان، از جذب سرمایه خارجی استقبال میکند و البته بیشترین تاکید را بر دریافت و جذب دانش از طرف قرارداد خارجی دارد. وی با بیان این اظهارات ادامه میدهد: «حوزه تکنولوژی در ایران حوزهای جدید محسوب میشود و بنابراین احتمال سرمایهگذاری ایرانیهای داخل کشور در این حوزه بسیار کم است، چون این حوزه را نمیشناسند و برآوردی از ریسک حاصل از این نوع سرمایهگذاری ندارند. بنابراین یکی از راهکارهای مناسب برای رشد این بازار، جذب سرمایهگذارهای خارجی است. این اتفاق خوبی است، نهتنها برای ایران بلکه در هر کشور دیگر هم که رخ بدهد، امری مثبت تلقی میشود؛ البته اگر در راستای حمایت از تولید داخلی و اشتغالزایی و کارآفرینی باشد. درواقع اگر رقیبی برای از بین بردن کسبوکارهای داخلی کشور ایجاد نکند، اتفاق مثبتی است.»
این کارآفرین حوزه آیتی در ادامه اضافه میکند: «برای به وجود آوردن نمونههای موفق در حوزه آیتی باید سرمایه خارجی جذب شود و اتفاقات مثبت رخ بدهد تا در ادامه روند رشد بازار استارتاپی ایران، سرمایهگذاران داخلی هم جذب این بازار شوند. این اتفاق به نفع همه ارکان حاضر در بازار است. چه شرکت سرمایهگذار و چه استارتاپهایی که این شرکت در آنها سرمایهگذاری کرده و بهنوعی مادر شرکت آنها محسوب میشود. جذب سرمایه میتواند آینده این حوزه را روشنتر و شفافتر کند و بهویژه وقتی از شرکت خارجی با دانش روز دنیا این حرکت انجام شود، مهمترین بحث جذب سرمایهگذار یعنی تزریق دانش اتفاق میافتد و به نوعی شبکهای از ارتباطات بین استارتاپهای ایرانی و فعالان خارج از کشور ایجاد میشود که نقش مهمی در بهروزآوری دانش در این حوزه دارد.»
دانشور در ادامه و در پاسخ به این سوال که سرمایهگذار خارجی چه امتیازاتی میتواند به حوزه استارتاپی ایران بدهد که سرمایهگذار داخلی در صورت تمایل به سرمایهگذاری در این حوزه، نمیتواند، میگوید: «از دید من مهمترین بخش جذب سرمایه خارجی، جذب دانش و تکنولوژی است. دانشی که سرمایهگذار خارجی میتواند از تجارب نمونههای موفق خارج از کشور به ایران وارد کند و به نوعی از اتلاف زمان و هزینه و انرژی برای با آزمونوخطا رفتن همان راهها جلوگیری کند. چون ما همیشه میگوییم که سرمایهگذار ساکت، گرهگشای کار نیست و شاید بتوان سرمایه مالی را از جای دیگری جذب کرد اما تجربه بینالمللی و دانش فنی از هر راهی بهدست نمیآید. بنابراین جذب سرمایه خارجی و سرمایهگذار خارجی به نوعی باید بر پایه جذب دانش و تکنولوژی باشد تا به دانشبنیان کردن حوزه و در نتیجه رشد زیرساختها منجر شود.»