با واقعیت مجازی از یادگیری عقب نمی‌مانید

با توجه به اینکه چین اولین کشوری بود که با ویروس همه‌گیر کرونا مواجه شد؛ سریعتر از دیگر کشورها به استفاده از تکنولوژی‌های واقعیت مجازی روی آورد. چین پس از تعطیلی مدارس و دانشگاه‌هایش تصمیم گرفت روش‌های جایگزینی را برای ادامه تحصیل موقتی دانش‌آموزان و دانشجویانش امتحان کند؛ در نتیجه، برنامه‌ای برای آموزش از راه دور تعبیه کرد.

کسانی‌که در صنعت تحلیل فناوری فعالیت می‌کنند باید به نقاط مختلفی سفر کنند تا تحلیل داده‌ّهایشان را ارائه کنند. اما با شیوع ویروس کرونا سفر به کشورهای مختلف جهان با مشکلاتی مواجه و کنفرانس‌های بیشماری تعطیل شده‌اند.

صحبت درباره دورکاری نقل محافل شده اما صنعت تحلیل داده‌های فناورانه نیازمند کنفرانس‌هایی برای بازگویی توضیحات است. در نتیجه با وجود قطع ارتباط فیزیکی با کنفرانس‌ها باید جایگزینی برایشان پیدا کرد.

پیشتر کنفرانس‌هایی با استفاده از ویديو کنفرانس انجام می‌شد و کماکان یکی از مهم‌ترین گزینه‌های موجود، انجام ویديو کنفرانس است. شرکت‌ها، به خصوص کمپانی‌های بزرگ جهان همانند اپل، گوگل و آمازون به دلیل ترس و احتیاطی که نسبت به ویروس کرونا دارند تصمیم گرفتند کارمندانشان را به خانه بفرستند. با رویکرد تازه‌ای که شرکت‌ها در نظر گرفتند، کارمندان برای توضیح عملکردشان برپایی کنفرانس‌هایی از راه دور را لازم دارند؛ هر چند که کنفرانس‌ها و رویدادهای بسیاری را به خاطر شیوع ویروس جهان شمول کرونا از دست داده‌اند.

اما آیا راه حلی برای این همه اتفاق نو وجود دارد؟ فناوری‌ها روز به روز پیشرفت می‌کنند و مردم می‌توانند از روش‌های مجازی برای تماشای موزه‌ها استفاده کنند؛ پس چرا از این تکنولوژی برای برقراری تماس‌های کاری و برگزاری مجازی کنفرانس‌ها بهره‌مند نشوند؟!

نکته قابل توجه در خصوص برگزاری مجازی رویدادها و کنفرانس‌ها استفاده از تکنولوژی واقعیت مجازی یا واقعیت افزوده است. اکنون فرصت مناسبی برای شکوفایی و استفاده بهینه از فناوری‌هایی است که برخی از مردم تصور می‌کنند تنها برای بازی‌های مجازی ساخته شده‌اند.

ویروس کرونا مدارس و دانشگاه‌های زیادی را در سراسر جهان به چالش کشیده، تعطیلی مدارس فرصت‌های آموزشی را به خطر انداخته و دولت‌ها نگران نحوه صحیح تعلیم و تربیت کودکانشان هستند چرا که آینده دولت ملت‌ها به آموزش بستگی دارد.

در نتیجه، واقعیت مجازی تنها راهگشایی برای شرکت‌ها نیست بلکه به آموزش عمومی کشورها هم کمک می‌کند. استیون اسپیلبرگ، سال 2018 با نگاهی آینده‌نگرانه براساس کتاب بازیکن شماره یک آماده اثر ارنست کلاین، فیلمی به همین عنوان ساخت. فیلم استیون اسپیلبرگ آینده‌ای را نشان می‌دهد که در آن مدارس به صورت واقعیت مجازی برگزار می‌شود و کودکان می‌توانند در سطوح مختلف تحصیلی خود به کتابخانه‌های مجازی دسترسی داشته باشند.

هر چند در ظاهر فیلم اسپیلبرگ همانند اکثر آثار او علمی تخیلی قلمداد می‌شود؛ ولی در حال حاضر، بهره‌گیری از تفکر علمی-تخیلی خالی از لطف نیست.

برای برگزاری ارائه‌هایی از راه دور و کنفرانس‌های خارجی بهترین راه‌حل، واقعیت مجازی و واقعیت افزوده است. با بهره‌مندی از محاسبات تاثیرگذار این دو فناوری پیشرفته می‌توان در بحران‌هایی نظیر کرونا که جهان را در بر گرفته است؛ مقاومت کرد.

در چنین شرایطی نه تنها کارها با توجه به احتیاط‌های لازم انجام شده؛ شرکت‌ها و حتی دولت‌ها نگران بحران اقتصادی بعدی نخواهند بود. نرم‌افزارهای زیادی در خصوص ارتباط از راه دور وجود دارد.

به عنوان مثال مردم آموزش‌های مجازی با نرم‌افزار ویدیویی زوم پیشنهاد می‌کنند. شرکت اچ تی سی هم روش‌های مکالمه از راه دوری را به وجود آورده.

نکته قابل توجه در خصوص ابزارهای اچ‌تی‌سی، زمان آپدیت آن‌ها است. شاید اچ‌تی‌سی هرگز تصورش را هم نمی‌کرد زمانبندی انتخابی‌اش برای آپدیت اپلیکیشن‌های مکالمه از راه دور با شیوع ویروس کرونا تداخل داشته باشد.

اسپاتیال(spatial) شرکت فراهم‌کننده مدل‌های سه بعدی و واقعیت مجازی نیز اعلام کرده با اپراتورهای که خدمات 5 جی را انجام می‌دهند همکاری خواهد کرد.

از طرفی شرکت اِن ریل(Nreal) که سازنده هدست‌های واقعیت افزوده است با اسپاتیال همکاری خواهد کرد تا با یکدیگر عینک‌های واقعیت مجازی وصل شونده به تلفن‌های همراه را می‌سازد.

در گذشته نیز شرکت‌های واقعیت مجازی Arvizio, MeetinVR, Vizible کیفیت خود را به مصرف‌کنندگان ثابت کرده‌اند.

چطور از واقعیت افزوده/ واقعیت مجازی استفاده کنیم؟

فرصت‌های زیادی برای کار با واقعیت افزوده و واقعیت مجازی وجود دارد که از طریق آن‌ها امکان برگزاری کنفرانس‌ها فراهم می‌شود. شرکت‌های بزرگی مثل شرکت انویدیا(NVIDIA) سال‌ها است که در این زمینه فعالیت می‌کنند.

انویدیا برگزار کننده کنفرانس GTC است. کنفرانسی در زمینه هوش مصنوعی و دیپ لرنینگ ( یادگیری عمیق) برکزار می‌شود. انویدیا این کنفرانس را به صورت آنلاین برگزار می‌کند و شرکت‌ها باید محصولات تازه خود را پس از اعلام در کنفرانس آنلاین برای کنفرانس‌های حضوری آماده کنند.

یکی از بزرگ‌ترین مشکلاتی که کنفرانس‌های آنلاین دارد نبود احساس حضور است. به این معنا که فرد در محل کار یا خانه‌اش نشسته و از آنجا توضیحاتی درباره محصولاتش می‌دهد برای همین احساس نمی‌کند در جلسه‌ای به بزرگی کنفرانسی تخصصی حضور دارد.

همین مسئله حواس کسانی را که باید سخنرانی کنند پرت می‌کند. البته این موضوع تنها مربوط به ارائه‌کنندگان سخنرانی نیست حتی شنوندگان نیز تمرکز کافی نخواهند داشت.

پس چه باید کرد؟ آیا کنفرانس‌های آنلاین به این سرعت شکست خورده‌اند؟ پاسخ به پرسش‌های فوق ساده است. تاثیرات برنامه‌هایی مثل واقعیت مجازی و واقعیت افزوده را نباید دست کم گرفت.

زمانیکه شما از فناوری‌های واقعیت افزوده و مجازی استفاده می‌کنید دیگر نگران حواس‌پرتی نیستید چون حس حضور کامل در جلسه‌ای برای ارائه خدمات یا محصولاتتان را دارید.

واقعیت مجازی و واقعیت افزوده امکان تعامل را افزایش می‌دهد و به مردم دیدی بصری می‌دهد. تاثیر این نوآوری‌ها خیلی بیشتر از ویدئوهای دو بعدی است.

به عنوان مثال سخنرانی از انویدیا همانند جنسن هوانگ به استیج مجازی می‌آید و درباره معماری جی پی یو(GPU) صحبت می‌کند. هوانگ از قابلیت‌هایی که این معماری جی پی یو می‌تواند داشته باشد حرف می‌زند و در ادامه تفاوت آن را با نمایش ساده یک بلوک دیاگرام‌ می‌گوید.

همچنین او ممکن است از دستگاه‌های دیجیتالی دیگری نام ببرد، مثلا ماشین‌های مجازی برای رانندگی خودکار و به شما در واقعیت مجازی نشان دهد که آن‌ها چگونه عمل می‌کنند.

به جای آنکه شما ماشینی را که در فضای واقعیت مجازی عملکردش را ضبط کرده‌اند؛تماشا کنید. خودتان کار با ماشین‌های مجازی برای رانندگی خودکار را در فضای واقعیت مجازی تجربه می‌کنید.

با توجه به اینکه چین اولین کشوری بود که با ویروس همه‌گیر کرونا مواجه شد؛ سریعتر از دیگر کشورها به استفاده از تکنولوژی‌های نو روی آورد. چین پس از تعطیلی مدارس و دانشگاه‌هایش تصمیم گرفت روش‌های جایگزینی را برای ادامه تحصیل موقتی دانش‌آموزان و دانشجویانش امتحان کند؛ در نتیجه، برنامه‌ای برای آموزش از راه دور تعبیه کرد.

در چین دانشجویان و دانش‌آموزان از واقعیت افزوده برای یادگیری استفاده می‌کنند. این سیستم موقعیتی را برای پرسش و پاسخ از راه دور فراهم و حس حضور در کلاس درس را نیز حفظ می‌کند.

با وجود تمام مشکلاتی که ویروس کرونا برای جهانیان فراهم کرد؛ فرهنگ کلاس درس مجازی و امکان برگزاری کنفرانس‌هایی از طریق واقعیت مجازی را وارد زندگی مردم دنیا کرد.

بزرگترین مشکلی که سد راه ارائه کنفرانس‌های از راه دور است، تعداد هدست‌های واقعیت افزوده و واقعیت مجازی است. باور اینکه در چنین شرایطی بتوان تمامی کنفرانس‌ها را با این روش انجام داد، دشوار است.

چرا که تعداد هدست‌ها کافی نیست و همه شرکت‌ها نیز توانایی خرید این محصولات جانبی را ندارند. اگر ویروس کووید-19 ادامه پیدا کند؛ شرکت‌ها، مدارس و دانشگاه‌ها در سراسر دنیا مجبورند تعطیل بمانند تا تعداد بیماران افزایش نیابد و افراد یکدیگر را به این ویروس مبتلا نکنند.

در نتیجه، با در نظرگرفتن احتمالات موجود بهترین کاری که می‌توان انجام داد بهره‌گیری حداکثری از امکانات موجود است. مانعی برای استفاده از واقعیت مجازی و واقعیت افزوده برای آموزش و ارائه‌ّهای از راه دور نیست به جز کمبود هدست‌های واقعیت مجازی.

با این همه نیازی نیست شرکت‌های تولیدکننده واقعیت مجازی تمام تلاش خود را برای تولید و فروش این هدست‌ها در فرایندی چند ماهه بگذارند. از طرفی به علت بسته شدن کارخانه‌های تولید این هدست‌ّها در چین ممکن است محصولاتی که تولید می‌شوند کیفیت مناسبی نداشته باشند.

تنها چیزی که در این گزارش به آن تاکید می‌کنیم لزوم بهره‌گیری صحیح از فناوری‌ها، به‌خصوص در شرایط بحرانی است.

واقعیت مجازی، شبیه‌سازی برای بیماران مبتلا به آب سیاه

در هفته جهانی آب سیاه 2020(World Glaucoma Week ) پژوهشی انجام شد که نشان می‌داد چگونه با استفاده از دستگاه‌های واقعیت افزوده می‌توان به بیماران کمک کرد. نتایج این پژ‌وهش که در اسفند ماه منتشر شد، تاثیر دستگاه‌های واقعیت مجازی را در چالش روزانه بیماران مبتلا به آب سیاه نشان می‌داد.

بیماری آب سیاه، یک بیماری خوشه‌ای است و گروهی از بیماری‌های چشم را در برمی‌گیرد به همین خاطر اثرات مخربی در اعصاب بینایی افراد می‌گذارد. آمارها حاکی از آن است که شمار زیادی از این بیماران نابینا می‌شوند و 11 درصد از بیماران در بریتانیا با مشکلات جدی بینایی مواجه شده‌اند.

این تحقیقات که در آزمایشگاه کراب (Crabb Lab) دانشگاه لندن انجام شده است پتانسیل بالای کاربرد فناوری‌ها را برای بیماری‌هایی نظیر آب سیاه پیشنهاد می‌کند. برخی از بیماران مبتلا به آب سیاه در مشاغلی کار می‌کنند که لازم است چشم‌های تیزبینی داشته باشند.

البته این به معنای آن نیست که دیگران نیازی به چشم‌هایشان ندارند ولی معماران یا عکاسان مبتلا به آب سیاه اگر نابینا شوند کار خود را از دست می‌دهند در نتیجه ابزارهای بهبود بینایی مناسب آن‌ها است.

در پژوهش انجام شده بیست و دو داوطلب وجود داشت که مبتلا به آب سیاه نبودند. پژوهشگران برای انجام تحقیقات خود تنها از بیماران استفاده نکردند بلکه از افراد سالم نیز کمک گرفتند تا عملکرد واقعیت مجازی یا افزوده را ارزیابی کنند.

امتحان دستگاه‌های پوشیدنی HMD ، باعث شد حرکت سر و چشم‌ها شناسایی شود. در حقیقت این دستگاه‌ها شبیه‌ساز بینایی هستند و بیماران با بهره‌گیری از آن‌ها می‌توانند موبایلی را بیابند که جایی در خانه گذاشته‌اند.

کاری که واقعیت افزوده می‌کند این است که موقعیت‌ها را در زندگی واقعی شبیه‌سازی می‌کند. به عبارتی دوربین‌های به کار رفته در HMD  ، دید بصری افراد را افزایش می‌دهد.

سنسورهای به کار رفته در دستگاه‌های پوشیدنی واقعیت افزوده امکان گسترش دید بصری را در مناطق تار فراهم می‌کنند. اسکوتوما، لکه یا نقطه سیاهی در میدان دید است که در بیماران مبتلا به اب سیاه وجود دارد. با استفاده از داده‌های پزشکی بیماران، محققان توانستند بخش زیادی از مشکلاتشان را حل کنند.

نتیجه آزمایش‌های مربوطه به ساخت نرم‌افزار اوپن ویس‌سیم (OpenVisSim) انجامید. این نرم‌افزار آنلاین بوده و کاربران می‌توانند آن را با یکدیگر به اشتراک بگذارند. نرم‌افزار فوق با تمامی دستگاه‌های واقعیت مجازی و تلفن‌های هوشمند ارتباط برقرار می‌کند. اوپن ویس‌سیم به گونه‌ای طراحی شده که از انواع مختلف بیماری‌های چشمی حمایت می‌کند.

نویسنده اولیه مقاله، دکتر پیتر جونز (Dr. Peter Jones)، سخنران آزمایشگاه کراب دانشگاه لندن می‌گوید:

«بازسازی دقیق بینایی بیمارانی که آب سیاه دارند به نظر غیرممکن می‌رسید اما ما با شبیه‌سازی دیجیتالی توانستیم حداقل تجربه برخی از مردمی که هر روز با این مشکل مواجهند را به چالش بکشیم.

در حال حاضر به طراحی شبیه‌سازی مشغولیم که مناسب  بیمارانی است قدرت بینایی‌شان کم شده. با سیستم‌های قابل حمل، بیماران به راحتی می‌توانند به زندگی عادی خود بازگردند.»

https://medicalxpress.com/news/2020-03-modern-virtual-augmented-reality-device.html