خواب زمستانی استارتاپ‌ها!

شتاب، شتاب، شتاب. یکی از انبوه سازن مسکن آمریکایی در اوج موفقیت تصمیم می‌گیرد از این کار کناره‌گیری کند. با واگذاری سهام و خرید کشتی تفریحی سعی می‌کند ادامه زندگی را به خوشگذرانی بپردازد.پس از یک‌سال و اندی از تصمیمی که گرفته است پشیمان شده و با خرید سهام شرکتی دیگر و راه‌اندازی مجموعه‌ای عظیم‌تر دوباره به کسب‌و‌کار پیش‌ترش بازمی‌گردد اما این‌بار علی‌رغم همه تلاشی که او و‌ تیم جدیدش انجام می‌دهند، موفقیت‌های پیشین تکرار نمی‌شوند. گسست ایجاد شده در شتاب این کارآفرین باعث شد دیگر او نتواند در مدار موفقیت قرار بگیرد و از مدار خارج شد.
پیش‌تر نیز در این مورد نوشته‌ام نباید به عنوان کار آفرین شتابمان را از دست بدهیم. در دوران پیشا‌کرونا علی‌رغم همه مشکلات، موانع و سنگ‌اندازی‌ها بخش قابل توجهی از این نبایدها در ید اختیار ما بود. اما با تحمیل شرایط زمین گیر کرونایی و خزان کسب‌و‌کارها، استارتاپ‌ها و غلبه شرایط پیرامونی بر ما و‌کسب‌و‌کارمان، بسیاری از این نباید‌ها خارج از اراده و تصمیم ما‌ست‌. با لحاظ همه این مشکلات آوار‌شده چگونه می‌توانیم در این طوفان سهمگین و برهم‌زننده نظم موجود بازهم شتاب‌مان را کنترل و‌نگاه داریم؟
این یک واقعیت تلخ است، بخشی از ما شتابمان را از دست داده‌ایم یا خواهیم داد. در طبیعت نیز حیواناتی به خواب زمستانی فرو می‌روند که نمی‌توانند دمای بدنشان را با محیط سرد بیرون تطبیق دهند.
اینکه چگونه ما می‌توانیم خودمان و‌کسب‌و‌کارمان را با این شرایط بیرونی تطبیق دهیم و به خواب زمستانی فرو نرویم، رمز ماندگاری ما در مداراست.
حتی فرض را براین بگذاریم به هر دلیلی تندباد سهمگین کرونا کسب‌و‌کار ما یا کسب‌و‌کاری که در آن فعالیت می‌کنیم را درنوردیده است. آنچه و آنکه نباید از شتاب بیفتد، ما هستیم.
ما دارای یک شتاب درونی هستیم که میل به سمت ایستایی،برایمان ویرانگر خواهد بود.
امیدواری، میل به زندگی و موفقیت سوخت این شتاب است. اگر حواسمان به خودمان نباشد در خواب زمستانی فرو خواهیم رفت که شاید زمانش بسیار طولانی‌تر از یک فصل باشد.
حرف آخر: فرصت‌ها فقط در روزهای خوش و‌آفتابی به سراغ ما نمی‌آیند بمانند گل نیلوفر آبی باید فرصت‌های بزرگ زندگی‌مان را در شرایط سخت و‌ در مرداب جستجو کنیم.