انتخاب سردبیر

خوشبختی یا مرگ

معرفی سریال بازی ماهی مرکب (Squid Game)

happiness or death

احتمالا شما هم این روزها اسم سریال جدید نت‌فلیکس را شنیده‌اید که در جهان سر و صدای زیادی به‌پا کرده است. «بازی ماهی مرکب» که یک مینی‌سریال کره‌ای با کارگردانی هوانگ دونگ هیوک است، به سرعت توانست برای خود محبوبیت زیادی به دست بیاورد و بر سر زبان‌ها بیفتد.

اما چه چیزی باعث موفقیت سریال بازی ماهی مرکب شده است؟

این سریال راجع به یک بازی است که افراد با اراده خود وارد آن شده و در آن به انجام رقابت‌هایی کودکانه و ساده می‌پردازند. در صورت برنده‌شدن در این بازی مبلغ زیادی به عنوان جایزه به برنده تعلق می‌گیرد اما نتیجه شکست‌خوردن در هر بخش از این بازی مرگ است. شاید برای شما هم سوال باشد که چه چیز این ایده دیوانه‌وار برای مخاطبان آن جذابیت دارد؟ بسیاری از مخاطبان این سریال باور دارند آنچه که در این سریال رخ می‌دهد، بی‌شباهت به زندگی نیست و خشونت و در عین حال سادگی آن، مانند موقعیت‌های روزمره‌ای است که درگیر آن می‌شویم. از طرف دیگر حتی برخی این بازی را به‌مراتب زیباتر و آسان‌تر از حقیقت زندگی بسیاری از انسان‌ها می‌دانند زیرا همه داوطلبان این بازی از واقعیت خشن زندگی خود به آن پناه می‌آورند. 

شاید بتوان علت دیگر موفقیت این سریال را شخصیت‌پردازی قوی کاراکترهای این سریال دانست. این کاراکترها به‌خوبی در شرایط مختلف و بحران‌ها، تغییرات روحی و فکری انسان‌ها را نمایش می‌دهند. سریال با سرعت خوبی که دارد و غافلگیری‌های پی‌درپی نه‌تنها مخاطب خود را میخکوب می‌کند، بلکه پرسش‌هایی اساسی از ماهیت زندگی و پایبندی هر یک از ما به انسانیت در شرایط مختلف پیش‌رویش قرار می‌دهد. 

از طرف دیگر می‌توان برگزار‌کنندگان این مسابقه را به نظام‌های سرمایه‌داری در جهان تشبیه کرد که هرچند این موضوع را القا می‌کنند که سعی دارند برای همه فرصت‌های برابر ایجاد کنند، اما با این حال شیوه بازی آنها خشن و در نهایت ناعادلانه است. در تحلیل این فیلم حتی می‌توان گامی فراتر نهاد و برگزار‌کننده اصلی این مسابقه را که ماسکی متفاوت از دیگر افراد دارد، معادل آفریننده در جهان‌بینی نویسنده این سریال دانست. او در برابر مانیتورهای متعدد با آرامش به صحنه بازی و مرگ بازیکنان نگاه می‌کند و به نظر می‌رسد از این موضوع لذت می‌برد. این صحنه به‌شدت یادآور مسابقات گلادیاتورها و دیگر بازی‌های مرگباری که برای لذت و سرگرمی پادشاهان برگزار می‌شد هم هست.

نکته دیگر این است که در این بازی هم مانند همان مسابقات مرگبار و تاریخی، برنده جایزه نقدی قابل‌توجهی دریافت می‌کرد؛ اما تفاوت این بازی با این مسابقات کهن و بی‌رحمانه این است که اگر همه شرکت‌کنندگان تصمیم بگیرند که مسابقه را متوقف کنند می‌توانند از ادامه‌دادن آن انصراف بدهند و از طرف دیگر برگزارکنندگان تاکید زیادی ‌روی عدالت در برگزاری این بازی دارند. 

یکی دیگر از نقاط قوت سریال بازی ماهی مرکب، طراحی صحنه و لباس آن است. همه صحنه‌های وحشتناک و عجیب این سریال در فضایی به‌شدت کودکانه و فانتری اتفاق می‌افتند. شرکت‌کنندگان در بازی همگی لباس‌هایی به رنگ سبز پاستیلی به تن دارند که بسیار شبیه به روپوش مدرسه کودکان است و از طرف دیگر کسانی که بازی را هدایت می‌کنند، همگی لباس‌هایی به رنگ صورتی پاستیلی به تن دارند.

همه رنگ‌های استفاده‌شده در فضای این بازی پاستیلی هستند و همین موضوع باعث می‌شود کل این فضای وحشتناک، کودکانه هم به نظر برسد و رنگ صورتی که در روانشناسی رنگ‌ها، رنگ آرامش است، در اینجا به رنگ مرگ و سنگدلی تبدیل می‌شود. شاید توجه کرده باشید که لباس و تجهیزات اتاق عمل هم دقیقا به همان رنگ سبزی است که شرکت‌کنندگان این مسابقه به تن دارند.

این رنگ القا‌کننده آرامش و حس زیستن است و از طرف دیگر هنگامی که این رنگ با رنگ خون تلفیق می‌شود، حاصل رنگی تیره است که وحشت و خشونت رنگ قرمز را ندارد، به همین دلیل حضور این رنگ در عادی‌کردن مرگ شرکت‌کنندگان و عادت‌کردن مخاطب به صحنه‌های کشتار بی‌تاثیر نیست. 

البته کارکرد شعر کودکانه‌ای که ‌هنگام بازی اول به گوش می‌رسد مانند برخی دیگر از لالایی‌ها و اشعار کودکانه که در فیلم‌های ژانر وحشت مورد استفاده قرار می‌گیرند با دیگر المان‌های کودکانه صحنه متفاوت است و احساس دلهره را در مخاطب ایجاد می‌کند. جعبه‌های بزرگ با روبان‌های صورتی‌رنگی که در پوستر فیلم می‌بینیم هم یکی دیگر از المان‌های غافلگیر‌کننده این سریال هستند. 

نقد سریال Squid Game

این جعبه‌ها در ظاهر به جعبه هدیه شباهت دارند اما وقتی کمی در پوسترهای سریال دقیق‌تر شویم، متوجه می‌شویم که ماموران صورتی‌پوش در حال کشاندن یکی از شرکت‌کنندگان کشته‌شده در فیلم به سوی جعبه هستند و متوجه می‌شویم این جعبه‌های هدیه در واقع تابوت‌هایی برای شرکت‌کنندگان هستند؛ تابوت‌هایی که این ذهنیت را در بیننده ایجاد می‌کنند که شاید همه این کشته‌شدگان مانند قربانی‌هایی رسوم قبایل کهن هستند و مانند آداب بسیاری از همین قبایل نهایتا در کوره سوخته و تقدیم خدایان می‌شوند. همه این موارد را به علاوه استفاده از نمادهای بازی ماهی مرکب، شیوه بازی‌های سنتی کره و شخصیت‌پردازی کاراکترها می‎توان بخشی از مجموعه نمادگرایی دقیق و هوشمندانه این سریال دانست که از اصلی‌ترین علل موفقیت سریال بازی ماهی مرکب هم هستند. 

اگر شما هم از طرفداران و علاقه‌مندان به این سریال هستید، شاید برایتان جالب باشد که بدانید مرکز فرهنگی کره در امارات متحده عربی در حال برنامه‌ریزی مسابقاتی به سبک این سریال البته با حذف بخش‌های کشتار آن است.  

مشخصات سریال بازی ماهی مرکب:

کارگردان: هوانگ دونگ هیوک

مدت هر اپیزود: 32 تا 63 دقیقه

ارائه‌دهنده: نتفلیکس

تعداد فصل: 1

تعداد اپیزود: 9

امتیاز بدهید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *