گفت‌و‌گو با یوسف رستمی بنیانگذار استارتاپ رادیو توان

دو تا سه‌برابر دیگران تلاش می‌کنیم

0

کشور ما هشت سال جنگ را در تاریخ خود پشت سر گذاشته است و همین مسئله باعث شده که جانبازان و معلولان به عنوان یک گروه قابل توجه در جامعه ایرانی قرار بگیرند و تلاش‌هایی برای توانبخشی به آنها صورت بگیرد. تلاش‌هایی که برای روی کار آمدن استارتاپ‌ها نیز ادامه پیدا کرده است و در سال‌های اخیر کارهای قابل توجهی در این حوزه اتفاق بیفتد.
اما چیزی که در این حوزه می‌تواند تاثیرگذاری بیشتری داشته باشد، حضور پررنگ معلولیت در رأس این فعالیت‌ها‌ست. استارتاپ رادیو توان یک استارتاپ نوپا در حوزه توان‌بخشی به معلولیت از طریق آموزش است که توسط گروهی از همین افراد اداره می‌شود. در این شماره پای صحبت‌های یوسف رستمی نشسته‌ایم که به تازگی موفق شده‌اند جایگاه سوم را در الکام استارز ۹۹ از آن خود کنند.

شکل گیری ایده رادیوتوان چطور بود؟

نوع استارتاپ یا نوع ایده‌ای که ما انتخاب کردیم بیشتر حوزه فرهنگی اجتماعی مد نظر ما بود و فعالیتمان در حوزه فرهنگ برای افراد دارای معلولیت است. ما ترم آخر در دانشگاه موسسه رعد بودیم که اکثر افراد آنجا افراد دارای معلولیت هستند. از آنجا بود که سعی کردیم محیطی را آماده کنیم تا افراد بعد از فارغ‌التحصیل‌شدن در آنجا مشغول به کار شوند و از حال همدیگر اطلاع داشته باشیم.

رادیو توان چه خدماتی را به مخاطبان خود ارائه می‌دهد؟

رادیوتوان برای افراد دارای معلولیت خدمات صوتی را ارائه می‌دهد و بیشتر مربوط به آموزش است. خدماتی مثل تدوین و گویندگی، فن بیان، میکس و …

قبل از شما کسی این کار را انجام نمی‌داد؟

انجام می‌دادند، اما ماندگار نشدند. چون این کار احتیاج به تداوم دارد و شما همیشه درگیر کارهایی مثل به‌روزرسانی محتوا هستید. طول عمر چنین استارتاپ‌هایی اکثرا تا ۵ماه بود و بعد از آن از بازار حذف می‌شدند. فکر می‌کنم همزمان با ما ۱۰ تیم آمدند، ولی هیچ‌کدام باقی نماندند. اولین حرف را در این کار محتوا می‌زند و وقتی شما نویسنده یا گوینده خوب نداشته باشید، نمی‌توانید در این بازار بمانید.

تیم رادیو توان چطور شکل گرفت؟

شروع کار ما با یک تیم سه نفره بود که روی ایده‌ای که من آن را شکل داده بودم، شکل گرفت، اما رفته رفته تعدادمان افزایش پیدا کرد و حالا می‌توانم بگویم که یک تیم کامل هستیم، با همان هسته مرکزی اولیه.

اعضای اولیه تیم هم دارای معلولیت بودند؟

بله. همانطور که گفتم شروع آشنایی ما از دانشگاه موسسه رعد بود که بیشترین افراد مشغول تحصیل و فعالیت در آن دارای معلولیت هستند. دانشگاه ما برای معلولان مناسب‌سازی شده و مربیان و مدرسان مخصوصی مشغول به کار هستند.

بیشتر بخوانید: تعریف کار گروهی چیست

تا اینجای کار با چه کمبودهایی سر و کار داشتید؟

خب وقتی با صدا سر و کار دارید، باید محصولی با‌کیفیت به دست مخاطبتان برسانید. برای چنین کاری داشتن تجهیزات و امکانات حرفه‌ای برای تولید محتوای صوتی، مثل رکوردر و میکروفن و … الزامی است. ما با چنین کمبودهایی سرو‌کار داشتیم و برای همین تصمیم گرفتیم با حداقل امکانات کارمان را ادامه دهیم.

همه بچه‌ها از گوشی هوشمند استفاده می‌کردند و برای همین به‌جای استفاده از تجهیزات حرفه‌ای، تصمیم گرفتیم از همین امکانات استفاده کنیم و دنبال استدیو یا اجاره‌ مکان جداگانه نباشیم. برای ما فرصتی بود تا بتوانیم از اعضای تیم بدون نیاز به حضور فیزیکی و به صورت دورکار کمک بگیریم و با همان موبایل‌هایشان از خانه محتوایشان را تولید کنند.۹۰‌ درصد تولید‌کننده‌های محتوای ما افراد دارای معلولیت هستند.

و طبیعتا چندان برایشان راحت نیست که برای تولید محتوا خود را به یک استدیو برسانند. البته در حال حاضر بسیاری از افراد غیرمعلول نیز از کار ما استقبال کردند و در حال اضافه شدن به ما هستند.

و بزرگ‌ترین چالشی که داشتید؟

بزرگ‌ترین چالش ما آموزش بود. بچه‌های ما در حوزه رسانه اطلاعاتی نداشتند و آموزش و انتقال این مباحث برای ما خیلی سخت است، چون هر فردی روش یادگیری متفاوتی دارد. ما چالش زمان هم داریم، زیرا یک فرد غیرمعمول در یک بازه زمانی مشخص کاری را انجام می‌دهد. اما در افراد دارای معلولیت اینطور نیست و نیاز به صبر و زمان است. این تفاوت زمانی در انجام کارها گاهی به دو یا سه برابر هم می‌رسد.

ما خیلی از افراد را داشتیم که در ابتدا چیزی بلد نبودند اما الان مثلا برای رادیو ایران کار می‌کنند. منتهی به خاطر شرایط ویژه بچه‌ها و زمان تحویل کار طولانی‌تر سرعت ما پایین است و همین باعث می‌شود که بسیار فشرده‌تر کار کنیم. ما باید دو تا سه برابر دیگران کار کنیم تا به‌روز و موفق باشیم.

در این مسیری که طی کرده اید، چه اتفاق های خوبی را تجربه کرد‌ه‌اید که برایتان ماندگار شده است؟

دو اتفاق در این سال‌ها برایمان افتاد که می‌توانم از آنها به خوبی یاد کنم.یکی اینکه در رویدادهایی که شرکت کردیم برای حوزه‌های تخصصی رسانه بود و مقام‌های ملی به‌دست آوردیم. در رویدادهای توان‌بخشی رتبه‌های اول را دریافت کردیم.

دوست داریم مدرسه‌های آموزشی را راه‌اندازی کنیم. باتوجه به مجازی شدن آموزش‌ها می‌توانیم دوره‌های آموزشی را به این گروه برسانیم و به نحوی آنها را مستقل کنیم

مورد بعدی اینکه فکر می‌کنم در رسالتی که داشته‌ایم، موفق بوده‌ایم. ما هدفمان این است که برای افراد دارای معلولیت تولید محتوای تخصصی آموزش دهیم. برای این کار احتیاج به محتوای اختصاصی داریم‌ و برای اینکه محتوای اختصاصی و کاربردی تولید کنیم، در حال آموزش نیروی متخصص هستیم.

تلاشمان این بوده که محتوا بی‌پایه منتشر نشود که تا اینجای کار نتیجه بخش بوده است. جالب اینکه تلاش ما روی دیگران هم تاثیرگذار بوده. چرا که خیلی از انجمن‌ها با ورود رسانه‌های تخصصی مثل ما محتوای خود را تخصصی کرده‌اند. از طرف دیگر یکی از کارهای خیلی خوبی که کردیم، حفظ حقوق ناشر و صاحب محتوا‌ست.

ما تمام منابع خودمان را کد‌گذاری کردیم و منابع را در محتوای تولیدی‌مان درج می‌کنیم. به طوری که بدون منابع سعی می‌کنیم به‌هیچ عنوان محتوایی را منتشر نکنیم. ما در مقابل ناشر مسئولیت داریم و بازخورد مثبت عملکردمان را هم گرفته‌ایم.

بازخورد مخاطبان از رادیوتوان چطور بوده است؟

تا اینجای کار استقبال خوبی شده. اما آمار جدیدی که برای ما جالب بوده، این است که محتوا‌های انگیزشی مخاطبان بیشتری دارد و بازخوردهای مثبت بیشتری می‌گیرد. اما پیام‌های مناسبتی چندان استقبال نمی‌شود. ما به شبکه‌هایی که در حوزه موضوعات انگیزشی و توسعه فردی باشد احتیاج داریم. هر زمان که کسی در این حوزه وارد می‌شود خیلی خوشحال می‌شویم. انگار که یک نفر به تیم ما اضافه شده است.

در کانال تلگرام تقریبا ۱۵۰۰ کاربر داریم که ۷۰۰ الی ۸۰۰ نفر افراد دارای معلولیت هستند. الان پست‌هایی که می‌گذاریم هم همین طور است. سایت ما این مدت کمتر فعال بود، چون برنامه‌هایی در سایت داشتیم که بازخورد خوبی نگرفتیم.شاید دلیل اصلی‌اش این باشد که بچه‌های دارای معلولیت بیشتر از شبکه‌های اجتماعی استفاده کرده و کمتر از سایت استفاده می‌کنند.

در آمارهایمان هم کاربران ما بیشتر از گوشی هوشمند استفاده می‌کنند. برای همین در سال جدید ما چند ربات هوشمند طراحی کردیم که بدون دخالت نیروی انسانی تست خودکار گویندگی گرفته می‌شود و خدمت جدیدی را به سایت اضافه می‌کند.

رادیوتوان برنامه‌ای برای مدل درآمدی دارد؟

با توجه به اینکه در حوزه فرهنگی کار می‌کنیم و مسئولیت اجتماعی ما در رأس قرار دارد، مدل کسب‌و‌کاری که برای کسب درآمد باشد تا الان نداشتیم. اما در برنامه‌ای که سال آینده در نظر داریم اجرا کنیم، خدماتی در حوزه رسانه مثل پادکست و کتاب صوتی و دستیارهای هوشمند را به‌عنوان خدماتمان قرار می‌دهیم تا بتوانیم از آن کسب درآمد هم داشته باشیم.

انگیزه اصلی تیم رادیوتوان چیست؟

وقتی در بازخوردها می‌شنویم که برای کسی مفید واقع شدیم بسیار خوشحال می‌شویم. کاربران ما بیشتر از شهرستان‌های ایران هستند تا شهر تهران. شهرهایی مثل بوشهر، مشهد، کرمانشاه، اصفهان و شیراز بخش اصلی مخاطبان ما را تشکیل می‌دهند.

همین کسانی که با آنها کار می‌کنیم برای ما انگیزه هستند. خیلی از دوستان ما محتوا را دریافت می‌کنند و حالشان خوب می‌شود و به ما انگیزه می‌دهند. ما حتی اگر به تعداد انگشت بتوانیم حال آدم‌ها را خوب کنیم و حس خوب ایجاد کنیم، برایمان عالی است. همانطور که گفتم چندان به فکر درآمدزایی نیستیم و مسئولیت اجتماعی برای ما اولویت بوده است.

بیشتر بخوانید: برندینگ چیست

برنامه آینده رادیوتوان چیست؟

برای سال بعد دوست داریم مدرسه‌های آموزشی را راه‌اندازی کنیم. باتوجه به مجازی‌شدن آموزش‌ها می‌توانیم دوره‌های آموزشی را به این گروه برسانیم و به نحوی آنها را مستقل کنیم. مدرسه گویندگی را راه‌اندازی کنیم تا بچه‌ها به سمت آموزش‌های غیراصولی و غیرمرتبط نروند و آموزش‌ها طبقه‌بندی شده باشد.

دوست داریم در آینده برنامه‌های تخصصی و طبقه‌بندی شده داشته باشیم، چون همان طور که گفتیم یادگیری بچه‌ها بایکدیگر متفاوت است.

توصیه شما به افرادی که دارای معلولیت هستند و دوست دارند وارد این فضا شوند چیست؟

هیچ موقع از شکست نترسید و با دوبار زمین خوردن کنار نکشید. بمانید و دوام بیاورید. اگر بخواهید به موفقیتی برسید باید هزینه آن را پرداخت کنید و زحمت آن را بکشید.

موفقیت خریدنی نیست و باید خودتان آن را بسازید و به وجود بیاورید. کار خوب‌کردن زمان و مطالعه نیاز دارد.

ارسال دیدگاه

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.