ارز دیجیتال چیست و چه کاربردی دارد

ارز دیجیتال درواقع پول دیجیتالی غیرمتمرکز و مبتنی بر فناوری بلاکچین است. احتمالا شما با محبوب‌ترین نسخه‌های رمز ارز یعنی بیت کوین و اتریوم آشنا باشید، اما در حال حاضر بیش از ۵۰۰ ارز رمزپایه مختلف در جهان وجود دارد.

از این نوع ارز می‌توان برای خرید کالاها و خدمات استفاده کرد؛ اگرچه بسیاری افراد این ارز را به مثابه سایر دارایی‌ها مانند سهام یا فلزات گرانبها دانسته و بر روی سرمایه گذاری می‌کنند. با آنکه رمز ارز نوع جدید و جالبی از دارایی به حساب می‌آید اما در عین حال خرید آن می‌تواند ریسک‌هایی نیز داشته باشد. زیرا برای درک کامل نحوه کار هر سیستم باید تحقیقات زیادی انجام داد.

ارز دیجیتالی چگونه کار می‌کند؟

برای ایجاد تصویر بهتر از اینکه ارز دیجیتال چیست باید نحوه کار آن را نیرز بشناسیم. رمز ارز وسیله‌ای برای مبادله است که دیجیتالی، رمزگذاری شده و غیرمتمرکز است. برخلاف دلار آمریکا یا یورو، هیچ مرجع مرکزی وجود ندارد که ارزش آن را مدیریت و حفظ کند. در عوض این وظایف به طور گسترده از طریق اینترنت در بین کاربران رمز ارز توزیع می‌شود.

بیت کوین اولین رمز ارز بود که برای اولین بار توسط ساتوشی ناکاموتو در مقاله‌ای تحت عنوان “بیت کوین: سیستم نقدی الکترونیکی نظیر به نظیر” در سال ۲۰۰۸ شرح داده شد. ناکاموتو این پروژه را “یک سیستم پرداخت الکترونیکی مبتنی بر اثبات رمزنگاری به جای اعتماد” توصیف کرد. این اثبات به صورت نقل و انتقالاتی انجام می‌شود که در شکلی از برنامه به نام بلاکچین تایید و ثبت شده است.

بلاکچین چیست؟

یافتن پاسخ برای سوال ارز دیجیتال چیست. خواه ناخواه ما را به سوال دومی راهنمایی می‌کند که بلاکچین چیست؟

بلاکچین یک دفترکل باز و توزیع شده است که معاملات را به صورت کد ثبت می کند. در عمل کمی شبیه دفتر چک است که در تعداد بیشماری رایانه در سراسر جهان توزیع شده است. معاملات در “بلوک” هایی ثبت شده، سپس در “زنجیره‌ای” از معاملات رمز ارزهای قبلی به هم متصل می‌شوند.

دفتری را تصور کنید که هزینه‌های روزانه خود را در آن یادداشت می‌کنید. هر صفحه به مثاله یک بلوک بوده و کل دفتر، مجموعه‌ای از صفحات یا بلوک‌ها هستند که بلاکچین نام گرفته.

با استفاده از بلاکچین، همه کاربران رمز ارز نسخه مخصوص خود از این دفتر را در اختیار داشته و از آن برای ایجاد سابقه یکپارچه معاملات استفاده می‌کنند. نرم افزار هر معامله جدید را به طور اتفاقی نزد یکی از کاربران ثبت کرده و دیگر نسخه‌های بلاکچین همزمان با اطلاعات جدید به‌روز می‌شوند تا تمام سوابق یکسان و دقیق نگهداری شوند.

برای جلوگیری از کلاهبرداری، هر معامله با استفاده از یکی از دو روش اصلی اعتبار سنجی بررسی می‌شود: اثبات کار یا اثبات سهام

اثبات کار در برابر اثبات سهام

اثبات کار و اثبات سهام دو تکنیک مختلف اعتبارسنجی هستند که برای تایید معاملات، پیش از اضافه شدن آنها به بلاکچین استفاده می‌شوند. ارزهای رمزنگاری شده معمولا از اثبات کار یا اثبات سهام برای تایید معاملات استفاده می‌کنند.

اثبات کار

اثبات کار روشی برای تایید معاملات در بلاکچین است که در آن یک الگوریتم یک مسئله ریاضی را ارائه می‌دهد که کامپیوترها برای حل آن مسابقه می‌دهند.

هر کامپیوتر، که اغلب با عنوان “استخراج کننده” شناخته می‌شود ، یک معمای ریاضی را حل می‌کند که به تایید گروهی از معاملات کمک می‌کند که به عنوان یک بلوک شناخته می‌شود. سپس آنها را به بلاکچین اضافه می‌کند. اولین رایانه‌ای که این کار را با موفقیت انجام بدهد، به دلیل تلاش‌هایش کمی رمز ارز پاداش می‌گیرد.

این مسابقه برای حل پازل‌های بلاکچین به مقدار زیادی انرژی و برق نیاز دارد. در عمل، این بدان معناست که استخراج کنندگان پس از در نظر گرفتن هزینه‌های برق و منابع محاسباتی، ممکن است اعتبار سنجی معاملات را کسب و کاری ضررده ببینند.

اثبات سهام

برای کاهش انرژی لازم برای بررسی معاملات، برخی از رمز ارزها از روش تایید صحت سهام استفاده می‌کنند. در این روش، هر فرد تعداد امکان تایید تعداد محدودی از معاملات را دارد؛ در حقیقت تعدادی برابر با میزان رمز ارزی که مایل به “سهام گذاری” آن است یا به طور موقت در یک گاوصندوق عمومی قرار داده شده تا فرصتی برای شرکت در این فرآیند محدود ایجاد شود. این تقریبا چیزی شبیه به وثیقه بانکی است. هر کسی که رمزنگاری کند واجد شرایط تایید معاملات است، اما شانس شما برای انجام این کار با مبلغی که ارائه داده‌اید افزایش می یابد.

از آنجاییکه اثبات سهام، حل معادلات با مصرف بالای انرژی را برطرف می‌کند، بسیار کارآمدتر از اثبات کار بوده و امکان تایید سریع‌تر معاملات را فراهم می‌کند.

اگر یک مالک سهام (که بعضا اعتبارسنج نامیده می‌شود) برای تایید گروه جدیدی از معاملات انتخاب شود، به عنپوان پاداش رمز ارز دریافت می‌کند که بخشی از کارمزد معاملات کل است. برای جلوگیری از کلاهبرداری، در صورت انتخاب شدن و تایید معاملات نامعتبر، بخشی از آنچه را که به اشتراک گذاشته اید را از دست می‌دهید.

نقش اجماع در رمزنگاری

اثبات سهام و اثبات کار، برای تایید معاملات به سازوکارهای اجماع متکی هستند. این بدان معناست که در حالی که هر یک از کاربران جداگانه معاملات را تایید می‌کند، هر معامله تایید شده باید توسط بخش بزرگی از دارندگان دفتر بررسی و تایید می‌شود.

به عنوان مثال، یک هکر نمی‌تواند دفتر کل بلاکچین را تغییر دهد، مگر اینکه حداقل ۵۱ درصد دفتر کل را با موفقیت به دست بیاورد تا با نسخه جعلی خود مطابقت داشته باشد. میزان منابع لازم برای این کار تقلب را بعید می‌سازد.

چگونه می‌توانید رمز ارز را استخراج کنید؟

حال می‌دانیم ارز دیجیتال چیست اما این ارز از کجا می‌آید؟ از روشی که استخراج نام دارد.

استخراج به این معناست که واحدهای جدید رمز ارز، در ازای تایید اعتبار معاملات در جهان منتشر می شوند. گرچه از نظر تئوری استخراج رمز ارز برای یک فرد معمولی امکان پذیر است، اما اثبات سیستم های کاری مانند بیت کوین به طور فزاینده‌ای دشوار است.

هرچه شبکه بیت کوین رشد می‌کند، پیچیده‌تر نیز می‌شود و قدرت پردازش بیشتری لازم دارد. مصرف کننده عادی قبلا می‌توانست این کار را انجام بدهد اما اکنون هزینه‌های آن بسیار بالاست. افراد زیادی هستند که برای رقابت، تجهیزات و فناوری خود را بهینه کرده‌اند.

به یاد داشته باشید که اثبات رمز ارزها به انرژی بسیار زیادی نیاز دارد. تخمین زده شده است که ۰.۲۱ درصد از کل برق جهان (معادل انرژی مصرفی کشور سوئیس در یک سال) در راستای استخراج رمز ارز مصرف می‌شود. همچنین تخمین زده شده که بیشتر استخراج کنندگان بیت کوین در نهایت از ۶۰ تا ۸۰ درصد درآمد خود را برای تامین هزینه برق مصرف می‌کنند. ایا می خواهید ارز خرید وفروش رمز ارز ها اگاه شوید ؟ بر روی لینک کلیک کنید

نقاط ضعف و قوت

اکنون که می‌دانیم ارز دیجیتال چیست و چه کاربردی دارد می‌توانیم یک قدم به جلوتر برداریم. رمز ارز نیز مانند هر پدیده دیگری در جهان امروز، نقاط ضعف و قوتی دارد که هر کاربر با در نظر گرفتن آنها می‌تواند میزان و نحوه استفاده از آن را برای خود تعیین کند. در اینجا به اختصار به یکی از نقاط قوت و ضعف این پدیده اشاره می‌کنیم

پتانسیل برای بازدهی بالا

هیچ بازگشت سرمایه‌ای قابل تضمین نیست. اما به طور خاص ارزش بیت کوین در سال‌های اخیر و به ویژه در ماه‌های اخیر رشد چشمگیر و البته نوسانات چشمگیری نیز داشته است. شخصی که در پایان سال ۲۰۱۶، ۱۰ هزار دلار در بیت کوین سرمایه گذاری کرده بود، در ماه دسامبر سال ۲۰۱۹ ارزش سرمایه گذاری خود را بالاتر از ۷۵ هزار دلار دید.

نوسانات بسیار زیاد

در عین داشتن پتانسیل برای کسب سود، رمز ارز می‌تواند ضررهای سنگینی به کاربر تحمیل کند. به عنوان مثال، ارزش یک بیت کوین در دسامبر سال ۲۰۱۷ معادل ۱۴ هزار دلار بود. در حالیکه در ابتدای سال ۲۰۱۹ ارزش آن تا ۳۶۰۰ دلار کاهش یافت و تا ماه جولای همان سال تا ۱۲ هزار دلار بالا رفت. پس انتظار بالا و پایین‌های زیادی را داشته باشید.

انواع ارز دیجیتال

حال می‌دانیم که ارز دیجیتالی چیست پس به سراغ تنوع آن می‌رویم. تا کنون بیش از ده هزار نوع مختلف از انواع ارز دیجیتال در جهان تولید شده است. اما در مجموع از نظر زیرساختی و فلسفه، سه نوع اصلی ارز دیجیتال داریم: بیت کوین، الت کوین و توکن.

بیت کوین

همانطور که پیش از این اشاره شد، بیت کوین اولین ارز دیجیتال بود که به بازار آمد. این ارز بر بستر بلاک چین طراحی شده بود که شرح آن رفت. در حال حاضر بیت کوین باارزشترین ارز دیجیتال است.

التکوین

در حال حاضر بیش از هزار نوع التکوین وجود دارد اما این عدد نباید شما را بترساند زیرا بیشتر التکوین‌ها نسخه‌هایی از بیت کوین هستند البته با تغییرات کمتر. البته این نکته را باید در نظر گرفت که همه التکوین‌ها اینگونه نبوده و برخی التکوین‌ها با تفاوت‌های بسیار بسیار زیاد و اهداف متفاوت با بیت کوین وجود دارند. از جمله این التکوین‌های متفاوت می‌توان به اتریوم و نئو اشاره کرد. این دو التکوین، پلتفرم‌های بسیار بزرگی هستند که برای ساخت اپلیکیشن بر بستر بلاک چین به کار می‌روند.

توکن

در مقایسه با دو نوع ارز دیگر، توکن‌ها کاملا منحصر به فرد هستند زیرا بلاک چین خود را ندارند. توکن‌ها در برنامه‌های غیر متمرکز یا همان به کار می‌روند. همان برنامه‌هایی که پیش از این به آنها اشاره شد و بر بستر بلاک چین ساخته شده‌اند. در حقیقت توکن‌ها ارزهایی هستند که درون یک برنامه برای خرید و فروش و… به کار می‌روند. اما از آنجاییکه اپلیکیشن‌ها بر بستر بلاکچین ساخته شده‌اند، نقل و انتقال مالی با توکن توسط اتریوم یا نئو قابل تایید است.