در سال ۲۰۰۹ زمانی‌که دورکسن به عنوان مهندس در یک دفتر طراحی در منطقه پالوآلتو در کالیفرنیا کار می‌کرد، اغلب ناگزیر بود مسافت بین ایستگاه قطار تا محل کارش در دفتر سانفرانسیسکو را پیاده طی کند. حرکت در مسیر ساحل سانفرانسیسکو تا اسکله که محل کارش در آنجا قرار داشت، فرصتی برای دیدن مناظر بود اما این سفر در روزهای سرد یا زمان‌های خستگی عذاب‌آور بود.
دورکسن در این‌باره می‌گوید: من همیشه در حال رفت و آمد در این مسیر در این خیال بودم که چطور می‌شد اگر چیزی داشتم که در قطار با خود می‌آوردم و با کمک آن مسیر را طی می‌کردم.
ساختن چنین وسیله‌ای به‌زودی تبدیل به موضوع اشتغال شب‌ها و آخر هفته او شد. در آن زمان اسکوترهای برقی که امروز همه ما می‌شناسیم، هنوز در ابتدای مسیر خود بودند. هدف دورکسن این بود که وسیله‌ای در حدامکان ساده بسازد و به عنوان یک امکان اضافی حرکت آن را به راه رفتن روی بستری نرم تبدیل کند؛
حرکتی که خودش آن را سیال و جادویی می‌نامد. نتیجه کار که در سال ۲۰۱۴ رونمایی شد، یک تخته اسکیت تک‌چرخ بود؛ تخته اسکیتی که روی یک چرخ کوچک محکم شده، موتوری به آن متصل است، برقی شده و می‌تواند با یک بار شارژ مسافت بیش از ۱۳ کیلومتری را طی کند.
به این ترتیب کسب‌و‌کار نوپای دورکسن به نام Future Motion برای عرضه این محصول متولد شد. این شرکت یکی از انبوه شرکت‌هایی است که در سال‌های اخیر در حوزه وسایل نقلیه کوچک تشکیل شده است.
با افزایش شهرنشینی به نحوی که پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۳۰ معادل ۶۰درصد از جمعیت جهان در شهرها ساکن باشند و توسعه فناوری، فضای مناسب برای این حوزه فراهم شده. نتایج پژوهش‌های بازارسنجی Zion نشان می‌دهد که اندازه بازار وسایل نقلیه الکتریکی در دنیا از ۷٫۱میلیارد دلار در سال ۲۰۱۷ به ۲۸٫۶ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۴ برسد. شرکت‌های فعال در این حوزه دوچرخه برقی، اسکوتر برقی و حالا تخته اسکیت برقی هم می‌سازند.
دورکسن در سال ۲۰۱۴ یک برنامه معرفی و جلب حمایت برای توسعه محصولش را در کیک‌استارتر ایجاد کرد و موفق شد در ۳ هفته معادل ۶۳۰هزار دلار سرمایه جذب کند در حالی‌که پیش‌بینی خودش دریافت ۱۰۰هزار دلار سرمایه بود و این نشان داد که محصولش مورد توجه قرار گرفته و اینک تنها لازم بود که کار را انجام دهد. به این ترتیب، او از کارش استعفا داد و نخستین افراد مورد نیاز را استخدام کرد و کار سرهم‌کردن قطعات شروع شد. پس از چند ماه کسب‌و‌کار نوپای او توانست نخستین محصول را ارائه کند.
رشدی دو‌برابری در هر سال
شرکتی که دورکسن ایجاد کرد، امروز ۴۰ کارمند دارد و در مجموع ۷ میلیون دلار سرمایه جذب کرده. گرچه او میزان درآمد حاصل از کار را افشا نمی‌کند، اما می‌گوید تقاضا برای محصولاتش که قیمتی از ۳۹۹،۱ تا ۱،۷۹۹ دلار دارد، باعث شده که شرکت هر سال رشدی دو‌برابری را تجربه کند. مشتریان محصولات او اینک از این وسیله برای طی مسیر تا محل کار در طول هفته و سرگرمی و تفریح در روزهای تعطیل آخر هفته استفاده می‌کنند.
دورکسن می‌گوید: حمل‌و‌نقل تنها یک امکان نیست، بلکه موضوع تجربه شخصی است. افرادی که از این وسیله استفاده می‌کنند، عاشق اسنوبرد و موج‌سواری هستند اما نمی‌توانند آن را در این منطقه انجام دهند، بنابراین در طول دقایقی طی مسیر تا محل کار این تجربه را برای خود خلق می‌کنند.
گرچه این نوع جابه‌جایی برای همه مناسب نیست، اما در طول زمان می‌توان آن را فراگرفت. همچنین با کمک پایدارساز داخلی، فراگیری استفاده از آن چندان دشوار نیست. استفاده‌کنندگان برای حرکت به سمت جلو و برای ترمز‌کردن به سمت عقب متمایل می‌شوند و دورکسن معتقد است که هنوز در خیابان‌ها جای کافی برای دوچرخه، اسکوتر و تخته اسکیت و سایر وسایلی که مردم در آینده خلق کنند، وجود دارد.
