پژوهشگران مجله فست‌کمپانی
(fastcompany) به این نتیجه رسیدند که مردم از بازی‌های واقعیت مجازی (VR) تاثیر می‌پذیرند. گلن نواک(Glen Nowak)، رئیس مرکز بهداشت و خطرات ارتباطاتی دانشگاه گرادی گرجستان و پژوهشگر اصلی در بررسی‌های واقعیت مجازی بر این باور است که تصور درمان آسان با بازی‌های ارتباطی نادرست است.
وقتی صحبت از قشر آسیب‌پذیر می‌شود، از کودکان، افراد مسن و اشخاص حساس یاد می‌کنیم در حالی‌که در مورد اثرات بازی‌های واقعیت مجازی هر کسی می‌تواند آسیب ببیند. هر‌ساله بزرگسالان زیادی درگیر بیماری‌های روانی می‌شوند.
پژوهشگران به این نتیجه رسیده‌اند که دلیل دوری مردم از واقعیت‌ها، تکنولوژی‌های نو و خطراتی است که واقعیت مجازی برای روح و روان انسان‌ها دارد. از سوی دیگر، برخی از خوش‌بینان نسبت به تکنولوژی معتقدند که واقعیت مجازی می‌تواند به مردم کمک کند تا درمان شوند.
بزرگسالان بین سنین ۱۸ تا ۴۹ سال، استفاده از واکسن آنفلوآنزا را بسیار بد می‌دانند. بنا بر اعلام مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها، واکسن آنفلوآنزا برای همه افراد توصیه می‌شود. با این وجود، کمتر از ۲۷درصد از بزرگسالان واکسن آنفلوآنزا را زده‌اند.
بسیاری از افراد بالغ تصور می‌کنند که آنفلوآنزا یک بیماری قابل مدیریت است، در حالی که کودکان، افراد مسن یا کسانی که دارای بیماری‌های مزمن هستند، اینطور فکر نمی‌کنند. در ژانویه ۲۰۱۹، بیش از ۸۳هزار نفر به خاطر آنفلوآنزا در بیمارستان بستری شدند.
محققان دانشگاه جورجیا مطالعه‌ای را روی گروهی از مردم در سنین ۱۸ تا ۴۹ساله انجام دادند تا ثابت کنند واکسن آنفلوآنزا اجتناب‌ناپذیر است. آنها فیلمی را نشان مردم دادند تا چگونگی انتقال بیماری را درک کنند. گروهی دیگر کتابچه‌ای برای آموختن روش‌های انتقال بیماری دریافت کردند و در نهایت گروهی از مردم ۵دقیقه واقعیت مجازی را تجربه کردند.
در این تجربه ۵دقیقه‌ای آنها متوجه شدند که چطور ویروس آنفلوآنزا را به دیگران منتقل می‌کنند. سپس محققان تاثیرات رفتاری کسانی که در این پژوهش شرکت کرده بودند را سنجیدند. بینندگانی که ۵دقیقه تجربه واقعیت مجازی را داشتند، نسبت به کسانی که یک ویدئوی ۵دقیقه‌ای را بدون عناصر تعاملی و یا یک جزوه دیجیتالی که از متن و ویدئو استفاده می‌کرد، بیشتر درگیر شده بودند.
گلن نواک می‌گوید: «امیدوار بودیم که هر سه این رویکردها به یک اندازه خوب عمل کنند. اگر این موضوع اتفاق می‌افتاد، می‌توانست خبرهای خوبی باشد، اما افسوس، این چیزی نبود که انتظارش را داشتیم. واقعیت مجازی حس حضور را تقویت می‌کند.»
به گفته گلن نواک، نه تبلت و نه ویدئو قادر به ایجاد حس حضور آشکار نیستند، در حالی‌که واقعیت مجازی باعث می‌شود افراد احساس کنند در جایی حضور دارند و این تفاوت باعث می‌شود از نظر روانی با روایت‌ها درگیر شوند.
تصاویر سه‌بعدی به مردم نشان می‌دهند چگونه ویروس‌ها به افراد دیگر نزدیک می‌شوند و از یک بیمارستان به بیمارستان دیگری می‌روند تا یک فرد مسن و یک کودک را ببینند. دنیای واقعیت مجازی به مردم این امکان را می‌دهد که یک بازی ویدئویی انجام دهند.
این بازی ویدئویی به گفته رئیس مرکز بهداشت و خطرات ارتباطاتی دانشگاه گرادی گرجستان به‌شدت انسان‌ها را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد. گلن نواک می‌گوید: «تجربه واقعیت مجازی انسان‌ها را به درون بدن بیمار می‌برد و آنها همچون یک بازی کامپیوتری با ویروس‌ها مبارزه می‌کنند.» این تجربه باعث می‌شود مردم متوجه شوند گاهی ویروس‌ها غیر‌قابل کنترل هستند و لازم است برای جلوگیری از سرایت بیماری به دیگران واکسینه شوند.
نواک می‌گوید: «اگر شما تحت‌تاثیر قرار بگیرید، چطور می‌توانید آنفلوآنزا را به افراد دیگر منتقل کنید، چه اتفاقی می‌افتد اگر برخی از افراد دچار این بیماری شوند.»
با توجه به ملاحظات حریم خصوصی، پژوهش نواک نمی‌تواند به طور کامل منتشر شود و بگوید چه تعداد از این افراد به خاطر تجربه‌ای که داشته‌اند، واکنش منفی خود را نسبت به واکسن آنفلوآنزا برطرف کرده‌اند.
با این حال، نواک هنوز امیدوار است که بتواند براساس واکنش‌هایی که دریافت می‌کند، به مردم آموزش دهد. به گفته این پروفسور، وقتی نوبت واکسیناسیون کودکان می‌رسد، سعی می‌کنیم به والدین کمک کنیم بیشتر یاد بگیرند؛ چراکه بسیاری از والدین حتی نسبت به واکسینه‌کردن کودکانشان واکنش منفی نشان می‌دهند.
گلن نواک آینده‌ای را تصور می‌کند که در آن مادران باردار با یک هدست واقعیت مجازی به روش‌های همه‌جانبه و تعاملی با بیماری‌ها مبارزه می‌کنند و چگونگی کارکرد واکسن‌ها را می‌بینند.
