وزارت ارتباطات و امور داخلی کشور ژاپن قصد دارد تلاش‌های خود در راستای پرورش متخصصانی که می‌توانند اینترنت اشیاء را تقویت و مدیریت کنند، تسریع بخشد.
برنامه این وزارتخانه بر رشد تقاضا برای پرسنل در بخش‌های دولتی و خصوصی متمرکز است که بتوانند از شبکه‌ها استفاده کرده و با حملات سایبری مقابله کنند و نیز طبق این برنامه، وقتی استفاده از دستگاه‌های متصل افزایش یابد، انتظار می‌رود که حجم داده‌ها نیز بالا رود.
ژاپن قصد دارد اقدامات خاصی را بر اساس یک راهبرد جامع که توسط شورای اطلاعات ارتباطات کشور ایجاد شده است و مشاوره‌هایی را ارائه می‌دهد، انجام دهد.
این راهبرد شامل اقداماتی برای توسعه منابع انسانی، تقویت شبکه‌ها و استفاده از داده و نیز تهیه یک نقشه تا سال2020 است تا به اهداف خود دست یابند.
ژاپن پیش‌بینی می‌کند که تعداد دستگاه‌های متصل در سال2020 در سراسر جهان دوبرابر شده و به 30 میلیارد برسد.
یک هیات متخصص درباره یک سیستم گواهی برای مهارت‌های مربوط به اینترنت اشیاء، به ویژه برای مدیریت کارآمد شبکه‌هایی که به مقدار زیادی از داده‌ها رسیدگی می‌کنند، گفت‌وگو خواهد کرد. طبق گفته مسئولان، در سال گذشته تعدادی از حملات سایبری علیه سرورهای اینترنتی ژاپنی و سایر اهداف در کل 128.1میلیارد بوده است. از بین این مقدار، 26درصد علیه دستگاه‌های اینترنت اشیاء صورت گرفته‌اند.
کشور ژاپن قصد دارد یک مرکز آموزشی راه‌اندازی کند تا اقدامات مقابله‌ای علیه حملات سایبری و اینچنین حملات را افزایش دهد. به علاوه این اقدام برای تشویق افراد به دریافت گواهی‌های مربوطه است.
ژاپن می‌خواهد سیستم بی‌سیم نسل بعدی 5G را که برای گسترش اینترنت اشیاء مورد نیاز است، اعمال کند. یک سیستم 5G 100بار سریع‌تر از فناوری کنونی عمل می‌کند و به چندین دستگاه امکان می‌دهد تا به طور همزمان به شبکه‌ها وصل شوند. بنابراین انتظار می‌رود که این سیستم به عنوان یک فناوری اصلی در وسایل نقلیه خودران و سایر دستگاه‌ها مورد استفاده قرار گیرد.
ژاپن در حال حاضر روی استاندارد‌سازی قالب‌های داده کار می‌کند تا با استفاده از مقدار زیادی از داده خدمات را ایجاد و از آنها پشتیبانی کند.
صدها شرکت ژاپنی روی راه‌اندازی تبادل داده جمع‌آوری شده از طریق اینترنت اشیاء کار می‌کنند که این امر می‌تواند به شرکت‌ها امکان دهد تا اطلاعاتی را که ممکن است موجب عرضه محصولات و خدمات جدید شوند، بهتر از پیش مبادله و معامله کنند.
در سراسر دنیا امید به اینترنت اشیاء وجود دارد که لوازم، خودروها و حتی تجهیزات کارخانه‌ای را از طریق اینترنت به هم وصل کنند. بسیاری به دنبال استفاده از داده‌های جمع‌آوری شده از این دستگاه‌ها هستند تا محصولات و خدمات جدید را ایجاد کرده و نیز فناوری‌هایی مانند خودروهای خودران را تولید کنند.
بیش از 50 میلیون دستگاه در سال 2020 به اینترنت متصل خواهند شد. ژاپن تقریبا 40درصد از بازار جهانی برای حسگرها را در حال حاضر در اختیار دارد که این حسگرها نیز مؤلفه اصلی فناوری اینترنت اشیاء به شمار می‌روند. ژاپن امیدوار است که نقش مهم و اصلی را در بازار مربوط به داده‌های ایجاد شده توسط دستگاه‌های به هم متصل ایفا کند. در حالی‌که ابرقدرت‌های آمریکایی مانند گوگل در ارائه خدمات مبتنی بر داده به مشتریان خرده‌فروش پیشرو و غالب هستند، هنوز هیچ تلاشی در اروپا یا آمریکا برای ایجاد یک بازار بزرگ‌تر صورت نگرفته است تا تبادل‌های چندگانه را برای داده‌های مربوط به اینترنت اشیاء متصل کند.
فرصت‌های کاری متنوعی وجود دارد که به این نوع از داده‌ها مربوط می‌شوند.
شرکت‌ها می‌توانند خدمات پزشکی را بر اساس داده‌های فیزیکی جمع‌آوری‌شده از طریق دستگاه‌های پوشیدنی، توسعه دهند. سوپرمارکت‌ها نیز می‌توانند موجودی خود را بر اساس محتوای یخچال و فریزرهای مشتریان خود تامین کنند.
از آنجا که هیچ شرکتی نمی‌تواند به طور کارآمد داده‌های ایجاد شده از طریق اینترنت اشیاء را خودش جمع‌آوری کند، بیشتر به دنبال خرید اطلاعات اضافی از خارج هستند. این می‌تواند منجر به سیلی از تبادل‌های رقابتی در بازار شود که برخی معتقدند پیدا‌کردن داده‌های مورد نیاز را برای شرکت‌ها دشوارتر خواهد کرد.
امرون (Omron)، یک تولیدکننده تجهیزات اتوماسیون، تبادل داده ژاپن و سایر شرکت‌ها یک کمیته پژوهشی را راه‌اندازی کرده‌اند تا یک بازار واحد برای داده‌های اینترنت اشیاء در این کشور ایجاد کنند. هیتاچی، نیپون تلگراف و تلفن، تپکو پاور گرید و ان‌اس سولوشنز قصد دارند در این اقدام مشارکت کنند.
کسب‌و‌کارها باید ابتدا از مشتریان خود اجازه بگیرند و سپس اطلاعات شخصی آنها را به فروش برسانند، مانند سابقه پرداخت پول الکترونیکی. اما هیچ قانون مشخصی برای داده‌های جمع‌آوری‌شده از طریق اینترنت اشیاء وجود ندارد. این کمیته درباره این موضوع و سایر مسائلی که باید قبل از اینکه شرکت‌ها بتوانند این داده‌ها را به آسانی مبادله کنند، گفت‌وگو و مطالعه کند.
اگر کسب‌و‌کارها بتوانند فروش چنین اطلاعاتی را آغاز کنند، بازگشت هزینه‌های مربوط به نصب حسگرها در حمل‌و‌نقل و زیرساخت عمومی آسان‌تر خواهد شد. بسیاری نیز مردد هستند که روی اینترنت اشیاء سرمایه‌گذاری کنند یا خیر زیرا فکر نمی‌کنند بتوانند از عهده هزینه‌های آن به‌تنهایی برآیند. در کل امکان تجارت داده می‌تواند موجب توسعه بیشتر فناوری اینترنت اشیاء در کشور پیشرفته‌ای مانند ژاپن شود.
