اکبر هاشمی, نویسنده در شنبه مگ

مبهوت یا غمگین. چشم‌هایش خیس بود. می‌گفت ۲ سال است کسب‌و‌کاری را شروع کرده‌ام. در این مدت هیچ‌کس منطقی به من نگفته بود

به اینشتین فکر کنید و بعد هم به بیل گیتس، بنیانگذار مایکروسافت، یا استیو جابز، خالق اپل، یا فیل نایت بنیانگذار کتانی نایکی.

می‌خواهم از چیزی با شما حرف بزنم که مثل سرمایه‌های ناملموس قابل اندازه‌گیری نیست یا کمی سخت است. نمی‌گویم روزگار به ما سخت

در صحنه‌ای از سریال تاج‌وتخت رابِ شکست‌ناپذیر، پادشاه شمالی‌ها، از ارتشش جدا شده، پای به میهمانی عروسی می‌گذارد و در یک غافلگیری به

در دنیای او گویی نه ترامپ هست، نه تحریم و‌ نه گرانی و صف. شماره‌گذاشتن ترامپ هم برایش فان است. دغدغه بزرگ این

دلار گران و‌ گرانتر شد، ایران برای غرب خط‌‌‌ ونشان کشید که از برجام خارج خواهد شد، ناو لینکلن که روزگاری هواپیماهاش بر

از این رو امروز روز رفتن است. این راهی است که پیش از ما دیگر کشورها مثل چین و هند رفته و به

اگر تا دیروز می‌گفتند «قورباغه‌ات را قورت بده»، امروز باید بگوییم «‌قورباغه‌هایت را قورت بده». شرایط اقتصادی و سیاسی به‌گونه‌ای است که هر

نظام‌های آموزشی ماموریتشان این است که برای جامعه مهندس، پزشک، خلبان، پرستار و... کارمند تربیت کنند. اگر جامعه را به صفحه‌ای صاف و

سال کهنه می‌رود اما اتفاقات تلخ و شيرينش و همه تصميم های درست و غلط جايی نمی‌روند. با ما و در ما زندگی