وارد دفتر کسب‌وکارهای استارتاپی که می‌شویم، معمولا با چهره‌ای جوان به‌عنوان بنیانگذار مواجه می‌شویم. این بار هم دفتر کسب‌وکاری که در آن حضور داشتیم، داستان متفاوتی داشت.
نه اینکه بنیانگذارش پیر باشد، نه! اما از جوان‌های دهه ۶۰ و ۷۰ هم نبود. آرام و شمرده حرف می‌زند و هیجانات بچه‌های استارتاپی را ندارد. انگار نماهنگی آرام روی پرده نقره‌ای در حال اکران باشد و عجله‌ای هم برای رسیدن به «پایان» نداشته باشد. علی‌اصغر ترکیان متولد ۵۲ بود و موهای جوگندمی‌اش او را حسابی متمایز می‌کرد با دیگر بنیانگذاران اکوسیستم.
علی‌اصغر ترکیان بنیانگذار و رئیس هیات مدیره سینماتیکت است. در دانشگاه تهران و در رشته برق با گرایش مخابرات تا مقطع کارشناسی ارشد تحصیل کرده است. متولد تهران است اما اصالت کاشانی دارد.
پدرش از قدیمی‌های صنعت فرش کاشان بوده و می‌گوید در خانواده‌ای مرفه بزرگ شده است. همین هم تفاوت دیگرش با سایر بنیانگذاران جوان به شمار می‌رود! اما با همه این شرایط، او یک بنیانگذار است؛ یک بنیانگذار استارتاپی.
به لطف رونق گیشه
از سال ۱۳۹۰، ایده سینماتیکت به ذهنش رسیده و الان این کسب‌وکار حدود ۷ساله است. فعالیت ترکیان در حوزه سینما از سینماتیکت آغاز نشده بلکه سابقه طولانی در این حوزه دارد.
در حوزه نرم‌افزار فعالیت‌های زیادی داشته است. از سال ۸۰ برای بنیاد سینمایی فارابی کار برنامه‌نویسی و طراحی سایت انجام داده است. در بسیاری از سازمان‌ها و موسسه‌های مربوط به سینما کار کرده و نرم‌افزارها و سایت‌های مختلفی برای‌شان طراحی کرده است. از سال ۸۶-۸۵، نرم‌افزاری به نام «گیشه» برای فروش مکانیزه تولید می‌کند که این دستگاه در سینماها نصب می‌شود و با آمدن این دستگاه‌ها به سینماها، دوره فروش بلیت‌های کاغذی شهرداری به پایان می‌رسد.
یعنی فروش بلیت کامپیوتری می‌شود. به سفارش موسسه سینماشهر که کارش تجهیز و نگهداری از سالن‌های سینماهاست، این نرم‌افزار تولید و اجرایی می‌شود و در حال حاضر تقریبا در همه سینماهای کشور از این نرم‌افزار فروش استفاده می‌شود.
ورود فناوری به صنفی سنتی
تهدید شده‌اند، خواسته‌اند آنها را بخرند و از بازار بیرون‌شان کنند. خواسته‌اند استارتاپ‌های دیگری در مقابل‌شان علم کنند و هزار و یک دردسر دیگر که طی سال‌های اخیر استارتاپ‌ها در مقابل بدنه سنتی بازار متحمل شده‌اند، متوجه استارتاپ سینماتیکت هم شده است. اما این کسب‌وکار همچنان به کارش ادامه داده و بنیانگذارش می‌گوید به سمت هیچ جناحی نخواهد رفت چون در آن صورت حتما سینماتیکت ضربه خواهد خورد.
به گفته علی‌اصغر ترکیان سینمادارها هم مانند بسیاری از کسب‌وکارهای دیگری که در بدنه سنتی یا غیرآنلاین کشور فعالیت می‌کنند، در ابتدا در مقابل پذیرش سیستمی که موجب می‌شد فروش بلیت سینما مکانیزه شود، مقاومت کرده‌اند.
علی‌اصغر ترکیان می‌گوید: سینماداران آدم‌های آی‌تی‌من و اهل تکنولوژی‌های مدرن نبودند و راضی‌کردن‌شان به استفاده از این نرم‌افزار برای فروش مکانیزه بلیت فیلم‌ها، برای ما اصلا کار آسانی نبود. در واقع همین تقابل‌هایی که طی یکی دو سال اخیر بین بخش‌های سنتی بازار و استارتاپ‌ها وجود داشته، در آن زمان بین ما و سینماداران و سایر بازیگران این حوزه هم وجود داشت.
اما سازمان سینمایی در حال پرداخت هزینه‌های نصب این سیستم یکپارچه در همه سینماهای کشور است. ما هم به نوعی پیمانکار این سازمان هستیم و با هزینه این سازمان، چنین سیستمی را تولید کرده‌ایم؛ سیستمی که ارزشش اگر از سینماتیکت بیشتر نباشد، کمتر هم نیست.
سینما؛ پیشرو در استفاده از فناوری
به گفته بنیانگذار سینماتیکت، از کلیت حوزه فرهنگ و هنر، تنها بخش سینماست که چنین یکپارچگی را به خود می‌بیند، اما مثلا در حوزه موسیقی و تئاتر چنین سیستم یکپارچه‌ای به چشم نمی‌خورد.
وجود چنین سیستمی فواید زیادی را هم به همراه دارد، چون در حال حاضر و بعد از پنج، شش سال، آمار دقیقی از میزان خرید و فروش بلیت فیلم‌ها بر اساس روز، ساعت و دقیقه و… وجود دارد که خود این آمار کمک بزرگی به تصمیم‌گیری‌های مدیران ارشد در حوزه‌های مختلف مرتبط با سینما می‌کند.
همچنین به سایر افرادی که در چرخه اکران فیلم‌ها حضور دارند، مانند سینماداران، تهیه‌کنندگان، سرمایه‌گذاران و… کمک زیادی می‌کند که بتوانند تصمیم‌گیری‌های دقیق‌تری داشته باشند.
ما پنل‌های مختلفی هم در این سیستم استفاده کرده‌ایم که ذی‌نفعان مختلف، بتوانند اطلاعات مورد نیازشان را به دست بیاورند، چون اطلاعات مربوط به فروش فیلم‌ها در سالن‌های مختلف سراسر کشور، در یک سیستم تجمیع می‌شود و بسیار ارزشمند و مفید است. بنابراین اگر قرار باشد پژوهش یا تحلیلی در این زمینه‌ها صورت بگیرد، قطعا چنین اطلاعات منسجمی بسیار کارآمد است.