ابتدای این ماه قرار بود نمایشگاه و همایش «پرداخت ایران» برگزار شود که به دلایل نامعلوم لغو شد. این نمایشگاه قرار بود برای اولین‌بار فرصتی فراهم کند که کسب‌وکارهای نوپای ایرانی با غول‌های فناوری دنیا در خاک ایران مذاکره و تعامل کنند. طبیعی است که به دلیل تحریم‌های ظالمانه علیه ایران در سال‌های گذشته موفق نشده‌ایم شرکت‌های مطرح فناوری جهان را به ایران بیاوریم. برای تعامل اقتصادی هم قدم اول تعامل و مذاکره است. برای شرکت‌های نوپای ایرانی هزینه سفرهای خارجی و حضور در نمایشگاه‌های خارجی چندان ساده و آسان نیست.
نرسیده به نیمه این ماه، نمایشگاه و همایش تراستک که تقریباً مهم‌ترین نمایشگاه و همایش فناوری‌های پرداخت جهان است، در شهر کن فرانسه برگزار شد و طیف زیادی از مدیران و کارشناسان بانک‌ها و شرکت‌های ایرانی در آن حضور داشتند. تقریباً نزدیک به ۱۰میلیارد تومان هزینه حضور ایرانی‌ها در چنین نمایشگاهی می‌شود و شاید این عدد برای بانک‌ها و شرکت‌های بزرگ چندان رقم سنگینی نباشد؛ اما برای شرکت‌های کوچک و نوپا، هزینه ۲۰ تا ۴۰ میلیون تومانی حضور در چنین رویدادی مطمئناً زیاد است و بسیاری از کسب‌وکارهای نوپا امکان حضور در چنین رویدادهایی را ندارند. از دو جنبه می‌شود حضور ایرانی‌ها در چنین رویدادهایی را بررسی کرد؛ جنبه اول تعامل از نزدیک با کشورهای توسعه‌یافته و روندهای فناوری در جهان است. مطمئناً حضور مدیران ارشد بانکی در این کشورها و دیدن دستاوردهای بانک‌ها و شرکت‌های پیشروی جهان باعث می‌شود دید و نگاه مدیران کسب‌وکارها گسترش یابد. همین توسعه نگاه باعث می‌شود ما به‌مرور شاهد رشد در بخش‌های مختلف باشیم. به‌بیان‌دیگر هرچقدر که امکان مشاهده و تعامل در ایران هم برقرار شود، باز بی‌نیاز از تعامل با دنیا نخواهیم بود و مشاهده مستقیم مطمئناً تأثیر فراوانی دارد. از گذشته هم همین روند وجود داشته و بسیاری از سفرنامه‌هایی که نوشته شده است، ثبت مشاهده‌های ارزشمند بوده است. البته که توسعه ابزارهای ارتباطی باعث شده است که جهان کوچک‌تر از آن چیزی که هست به نظر برسد.
جنبه دوم اما عدم حضور کسب‌وکارهای نوپا در رویدادهای مطرح جهان است. هرچند وقت یک بار نهادی اعلام می‌کند که می‌خواهد به کسب‌وکارهای نوپای ایرانی یارانه بدهد یا آنها را کمک کنند که بتوانند در رویدادی مثل جیتکس، سبیت یا جایی مثل آن حضور پیدا کنند. کسب‌وکارهای بزرگ‌تر به‌آسانی در رویدادهای جهانی حاضر می‌شوند اما کوچک‌ترین امکان و توان حضور در رویدادهای جهانی را ندارند. خوبی برگزار‌شدن رویدادهای با‌کیفیت با حضور شرکت‌های درست‌وحسابی آن هم در داخل کشور این است که کسب‌وکارهای بزرگ‌تر می‌توانند بدون صرف هزینه فراوان از امکان مذاکره و تعامل با کسب‌وکارهای جهانی برخوردار شوند. امیدواریم در آینده نزدیک شرایطی فراهم شود که شاهد لغو ناگهانی رویدادها نباشیم.
