مجتبی فلاحی بیست‌ودوساله از دزفول در صفحه اینستاگرام شنبه از ما خواسته در پیدا کردن همشهری‌های استارتاپی‌اش به او کمک کنیم. مجتبی که چند اپلیکیشن ساخته و سایت راه‌اندازی کرده با وجود مشکلات فراوانی که سر راهش وجود دارد همچنان دنبال آن است که همشهری‌هایش را در جایی جمع کند تا با هم از نزدیک آشنا شوند.
تصویر مجتبی و خواسته‌اش در عین اینکه نویدبخش اتفاقات مثبت در آینده است، غم غریبی دارد. نمی‌دانم بگویم غم توسعه‌نیافتگی یا غم شهرزدگی.
این غم را وقتی می‌فهمی که پایت را از تهران فربه بیرون بگذاری و بروی به شهرستان‌ها در مناطق محروم بین بچه‌های باصفا که با لهجه شیرینشان با واژه‌های استارتاپی سخن می‌گوید، واژه‌هایی که تو هرگز با این لهجه آنها را نشنیده‌ای، «اپلیکیشن»، «دولوپر»، «اینوسمنت» با لهجه شیرازی، جنوبی، لری، کردی، ترکی و… آنجاست که…
یک لحظه در حالی که به چهره سوخته جوان خوش‌قامت شیرازی نگاه می‌کنی به خودت می‌آیی که من اصلا به بچه‌های شهرستانی فکر نکرده بودم!
در آسمان ذهنت به زمین نگاه می‌کنی، چقدر فاصله بین ما زیاد است. همه چیز را فرو کرده‌ایم در حلق این تهران سوگلی و تهران شده است مثل بچه مرفه پول‌دار فربه‌ای که از فرط فرو دادن ویتامین و فراغ‌بالی دارد می‌ترکد، و اندام شهرستان‌ها همچنان نحیف و رنجور است.
نمی‌گویم تهران شده واشنگتن یا پاریس، اما به قول ناصرالدین‌شاه مرده همه چیزمان باید به همه چیزمان بیاید. نمی‌شود که همه فرصت‌های شغلی و امکانات را در تهران یا شهرهای بزرگ متمرکز کنیم و بچه‌های شهرستانی در حسرت داشتن‌ها بسوزند! استارتاپشان شود «آه» حرف من حسرت مانده در میانه فاصله‌های طبقاتی نیست.
متناسب با فضای کسب‌وکارمان می‌گویم. این بچه‌ها فقط یک شماره تلفن یا آدرس و یا یک راهنمایی ساده می‌خواهند. این یک واقعیت است که ما در مجموعه‌هایمان و در کل اکوسیستم توجه کافی به نظام‌مند کردن شبکه ارتباطی به ایجاد یک سی‌آرم نداریم. و این داشتن به‌تنهایی کافی نیست، باید یاد بگیریم این داشته‌ها را با هم به اشتراک بگذاریم.
نباید به‌گونه‌ای عمل کنیم که بچه‌های شهرستانی برای موفق شدن کسب‌وکارشان جلای دیار و خانواده کنند و تهران بشود سرزمین آرزوها. باید شرایطی به وجود بیاید که در بستر وب هرکس هرکجای ایران است آرزویش نه آمدن به تهران، بلکه راه انداختن کسب‌وکار و استارتاپ موفق باشد.
حرف آخر:
ما به سهم خودمان می‌کوشیم این شبکه ارتباطی را تقویت کنیم و به وجود بیاوریم. از هفته‌های آینده ستونی برای ارتباط همه افراد در شهرهای مختلف راه‌اندازی خواهیم کرد با نام «من هم هستم». اگر مثل مجتبی به دنبال دوستان استارتاپی شهرتان می‌گردید یا نیاز به دولوپر یا طراح، نویسنده، کارشناس سوشیال مدیا یا هرکس دیگری دارید، فقط کافی است به ما ایمیل بزنید تا در شنبه و شنبه‌مگ آن را منتشر کنیم و صدای شما باشیم.
مجتبی‌جان، در صفحه اینستاگرام شنبه dez20.ir و imiman از بچه‌های استارتاپی شهر عزیزت دزفول اعلام آمادگی کرده‌اند برای همکاری با تو. من هم اکبر هاشمی از تهران هستم، به همراه همه بچه‌های شنبه، اگر کمکی می‌خواهی روی ما هم حساب کن.
