مسترکارت نام آشنای اربابان حلقه تراکنش مالی
شرکت چندملیتی آمریکایی که از بازیگران اصلی در صنعت خدمات مالی دنیاست
مسترکارت یک شرکت فناوری است که در حوزه پرداختهای جهانی فعالیت میکند. این شرکت مصرفکنندگان، موسسات مالی، تاجران، دولتها و کسبوکارها را به هم وصل میکند. آنها راهحلهایی را عرضه میکنند که توسعه و اجرای عملیات برنامههای اعطای اعتبار، بدهی، پیشپرداخت، بازاریابی و پرداختهای بازرگانان و مصرفکنندگان را عملی میکند.
مسترکارت شرکت چندملیتی آمریکایی است که یکی از بازیگران اصلی در خدمات صنعت مالی دنیاست. خدمات اصلی شرکت مبتنی بر پردازش عملیات پرداخت بین بانکهایی است که کارتهای بدهی و اعتباری را به مشتریان و بانکهای تجاری عرضه میکنند.
این بانکها علامت MasterCard را روی کارتهای خود درج میکنند که نشان میدهد مجاز به ارائه خدمات از جانب مسترکارت هستند. شرکت مسترکارت از سال ۲۰۰۶ سهام خود را به صورت عمومی عرضه کرد و بیش از ۲۵هزار موسسه مالی از سراسر دنیا اینک در ردیف صاحبان شرکت قرار دارند.
تعداد کارکنان شرکت بر اساس گزارشهای سال۲۰۱۹ حدود ۱۴،۸۰۰ نفر است. مسترکارت سال۱۹۶۶ توسط تعدادی از بانکهای کالیفرنیایی تاسیس شد تا رقابت با Bank of America را در حوزه کارتهای پرداخت شروع کند. شرکت از ابتدا با نام Interbank کار خود را شروع کرد اما بعدتر به Master Charge تغییر نام داد.
شرکت اصلی موسس مسترکارت United California Bank بود که بعدتر برخی بانکهای دیگر از جمله Wells fargo و Crooker National Bank و Bank of California در آن ادغام شدند. سال۱۹۷۹ نام شرکت به مسترکارت تغییر یافت که تا امروز از آن استفاده میکند.
کسبوکاری که مسترکارت از سال ۱۹۶۶ شروع کرد، در مسیری هموار پیش نرفته و در پارهای موارد همراه با درگیری در پروندههای حقوقی بوده. یکی از این پروندهها مربوط به شکایت کارگزاران دستگاههای خودپرداز و مبتنی بر قوانین نظارتی بود.
همچنین سال۱۹۹۶ مسترکارت و ویزا جمعا مبلغ ۳میلیارد دلار را به شاکیان پرداخت کردند. در این پرونده تعداد ۴ میلیون بازرگان در مقام شاکی بودند. در همین حال شرکت در دهه۹۰ با تعدادی دیگر شکایت تحت قانون ضدانحصار هم مواجه شد.
نگاهی به تاریخ تشکیل شرکت نکات جالبی را نمایان میکند. تشکیل BankAmeriCard از سال ۱۹۵۸ عملی شد و از ابتدا تبدیل به یک رسوایی مشهور شد اما شرکت از سال۱۹۶۱ در مسیر سوددهی قرار گرفت. اما Bank of America به شکلی عمدی اطلاعات وضعیت خود را مخفی نگه داشت و برای قرارنگرفتن در معرض رقابت اجازه داد تا آثار منفی آن انتشار یابد.
این راهبرد تا سال۱۹۶۶ به شکلی موفق ادامه یافت اما در آن سال سودآوری بانک به اندازهای بزرگ شده بود که امکان مخفیکردن آن از دست رفت. در فاصله سالهای ۱۹۶۰ تا ۱۹۶۶ تنها ۱۰ کارت اعتباری در سراسر آمریکا عرضه شده بود، اما در فاصله سالهای ۱۹۶۶ تا ۱۹۶۸ تعداد ۴۴۰کارت اعتباری توسط بانکهای بزرگ و کوچک عرضه شده بود.
این عرضهکنندگان تازهوارد در انجمنهای محلی با یکدیگر مرتبط شده بودند. سال۱۹۶۶ تعدادی از این انجمنها با یکدیگر جمع شده و Interbank Card Association موسوم به ICA را تاسیس کردند. سال ۱۹۶۹ آنها اقدام به پایهگذاری نشان تجاری ملی به نام
MasterCharge کردند. این نشان تجاری در همان سال با اضافهشدن Fist National City Bank گسترش پیدا کرد و آنها کارت خود به نام Everything Card را با Master Charge ادغام کردند. سال ۱۹۶۸ ICA و Eurocard پیوند راهبردی را شروع کردند که بر مبنای آن امکان حضور در بازار اروپا برای ICA فراهم شد در همین حال Eurocard اجازه دسترسی به شبکه ICA را به دست آورد.
همچنین در سال ۱۹۷۲ شرکت انگلیسی Access هم وارد همکاری با ICA شد. در سال ۱۹۷۹ نام جدید Master Card جایگزین نامهای قبلی شد. در سال ۱۹۷۳ ICA موفق شد شبکهای به نام INAS را پایهگذاری کند. این شبکه مرکزی رایانهای برای ایجاد ارتباط الکترونیکی بین مشتریان، بازرگانان و موسسات مالی شکل گرفت.
این شبکه رایانهای توانایی ارتباط سریع و مستقیم بین بازرگانان و صادرکنندگان خدمات را فراهم میکرد و جایگزین ارتباط تلفنی و زمانبری شد که برای دریافت مجوز عملیات انجام میشد. در سال ۱۹۷۴ ICA نوار مغناطیسی را تبدیل به استانداردی جهانی برای کارتهای خود کرد که روند دریافت مجوز عملیات و پیشگیری از تقلب را تسریع کرد.
در ادامه همین مسیر بود که در سال۱۹۷۵ شبکه جدیدی موسوم به INET معرفی شد که امکان تبادل الکترونیکی تراکنشها بین اعضا را فراهم میکرد. این شبکه امکان ارسال صورتحساب را به شکلی خودکار فراهم میساخت.
در سال ۱۹۸۰ مدیر اجرایی سابق شرکت مکمیلان به نام راسل هوگ را به عنوان مدیر شرکت انتخاب کردند. هوگ بلافاصله تغییرات را در درون شرکت آغاز و تلاش کرد ساختار سلسله مراتبی شرکت را با ایجاد ارتباط افقی بین بخشهای شرکت در مسیر تغییر قرار دهد.
از طرفی او معتقد بود بازار داخلی کارت در آمریکا اشباع شده و بر همین اساس همه مشاغل مربوط به افزایش تعداد اعضای آمریکایی را حذف و ۸نفر از مدیران ارشد شرکت را اخراج کرد، اما حتی با همه این تغییرات، او همچنان در رقابت با مسترکارت برای رسیدن به جایگاه پیشرو در این حوزه راهی سخت در پیش داشت.
برخلاف این حقیقت که بخش اعظم بانکهای آمریکایی همزمان اقدام به صدور کارت مستر و ویزا میکردند، اما شرکت ویزا در حال ساختن هویتی بینالمللی برای خود بود. ویزا تا پیش از ۱۹۷۷ با بیش از ۲۰ نام اقدام به صدور کارت در سراسر دنیا میکرد، اما آنها در سال۱۹۸۰ تصمیم گرفتند تصویر بهتری از خود تولید کرده و نشان تجاری ویزا کارت را انتخاب کردند.
[bs-quote quote=”در سال۱۹۹۶ مسترکارت مبلغ ۳میلیارد دلار به شاکیان خود پرداخت کرد. این پرونده ۴میلیون بازرگان شاکی داشت. در همین حال شرکت در دهه۹۰نیز با تعدادی شکایت تحت قانون ضدانحصار هم مواجه شد” style=”style-13″ align=”center”][/bs-quote]
در همین حال مسترکارت علاوه بر گرفتاریهایی که برای متقاعد ساختن مشتریان آمریکایی خود در پذیرش نام جدید داشت، نگران موضوع یکپارچگی هویت خود به دلیل همکاری با شرکای تجاری در اروپا و آسیا بود.
هوگ راهبردی مبتنی بر تمرکز روی توسعه محصولات و خدمات مسترکارت را دنبال کرد و در سال ۱۹۸۱ خدمات چکهای مسافرتی مسترکارت را معرفی کرد. در همان سال شرکت کارتهای طلایی را هم عرضه کرد که نخستین تلاش شرکت برای سطحبندی خدمات در بازار بود.
آنها در سال۱۹۸۳ خدمات جایگزینی اضطراری کارت و نصب برچسب هولوگرام روی همه کارتهای خود را هم عرضه کردند. در همین حال در سال ۱۹۸۴ شبکه سراسری سوئیچهای خود را ایجاد کردند که به پذیرندگان بینالمللی امکان صدور مجوز تراکنش را میداد.
در سال ۱۹۸۶ مسترکارت در حالیکه بیش از ۱۲۰ میلیون کارت در سراسر جهان داشت، نخستین دفتر خود برای منطقه اقیانوسیه را در هنگکنگ تاسیس کرد و یک سال بعد خود را برای صدور کارت در چین آماده کرد. در همین زمان برنامه تاسیس دفتر در آمریکای لاتین دنبال شد.
شرکت در سال ۱۹۸۸ اقدام به خرید شرکت
Cirrus کرد که صاحب بزرگترین شبکه دستگاههای خودپرداز در دنیا بود. این معامله با رقم ۳۴میلیون دلار انجام شد. تا آن سال شرکت توانسته بود ۲۰ میلیون کارت در اقیانوسیه صادر کرده و خود را برای صدور کارت در اتحاد جماهیر شوروی آماده کند.
از سال ۱۹۹۱ شرکت محصول جدیدی به نام Maestro عرضه کرد که یک کارت بدهی بود و نخستین تراکنش مالی آن در سال ۱۹۹۲ انجام شد. اما روند خرید شرکتها و مشارکت با سایر کسبوکارها و استفاده از فناوریهای نو همچنان در مسترکارت دنبال شده.
در سال۲۰۱۰ آنها شرکت بریتانیایی حوزه پرداخت به نام DataCash را خریداری کرده و همین مسیر را در سال ۲۰۱۴ با خرید شرکت استرالیایی PinPoint دنبال کردند. در همین حال در سال ۲۰۱۲ برنامه پرداخت غیرتماسی خود روی گوشیهای تلفن همراه را معرفی کردند.
علاوه بر این، در سال ۲۰۱۴ با همکاری اپل برنامه کیف پول اختصاصی خود را عرضه کردند که به کاربران اجازه استفاده از مسترکارت روی گوشیهای جدید اپل را میداد. بر همین اساس مسترکارت سهم بزرگی از بازار تبادلات مالی دنیا را در اختیار گرفته و گزارشها نشان میدهد در سال ۲۰۱۷، مبلغ ۱۲.۴۹ میلیارد دلار درآمد کسب کرده در حالیکه توانسته ۳.۹ میلیارد دلار درآمد خالص را به خود اختصاص دهد.
آنها با کسب رتبه ۴۳ از ارزشمندترین شرکتهای دنیا در سال ۲۰۱۹ و رتبه ۱۱۵ سودآورترین شرکتهای دنیا تبدیل به یکی از کسبوکارهای شاخص جهانی شده و ارزشی معادل ۲۴۷ میلیارد دلار را به دست آوردهاند.