از درمان تا پیشگیری: لانجویتی چیست و چرا به استارتاپ های این حوزه نیاز داریم

کمتر از ۵۰ درصد از ما می خواهیم برای همیشه زندگی کنیم. چرا؟ مشکل این است که مردم فکر می کنند زندگی ابدی به معنای آن است که در ۹۰ سالگی، صبح تا شب در حال رفتن به این دکتر و آن آزمایشگاه باشید، خطر ابتلا به سرطان های مختلف را به جان بخرید، به سختی بتوانید راه بروید، دچار آلزایمر شوید و مرگ دوستانتان را تجربه کنید.  اما اجازه دهید سوال را به گونه ای دیگر بپرسیم. آیا می خواهید به طور چشمگیری شانس ابتلا به سرطان را کاهش دهید؟ آیا می خواهید در دهه های بعدی زندگیتان مستقل و فعال بمانید؟ آیا می‌خواهید برای سال‌ها بتوانید روزانه کیلومترها راه بروید یا بدوید؟ چه می شد اگر می توانستید در هشتاد سالگی، همان احساسی را تجربه کنید که در ۲۵ سالگی داشتید؟  وقتی سوال را اینگونه مطرح کنید، پاسخ ها متفاوت خواهد بود. مسلما استفاده از لفظ «زندگی ابدی» اغراق است. در اینجا، پاسخی کوتاه به این سوال که «لانجویتی چیست» ضروری می شود. لانجویتی (longevity) در حقیقت به معنای زندگی بدون رنج و بیماری برای سال های بسیار طولانی است. در اینجاست که با مفهومی به نام لانجویتی مواجه می شویم و باید بدانیم که لانجویتی چیست و چرا فعالیت ها در این حوزه باید افزایش پیدا کند.

در مجامع علمی، (هنوز) پیری به عنوان یک بیماری طبقه بندی نشده است. اما باید این حقیقت را در نظر گرفت که پیری، یکی از عوامل ریسکی برای بیماری هایی است که طول عمر را محدود می کند (طول عمر، در حقیقت تعداد سال هایی است که شما سالم زندگی کرده اید). بیماری هایی همچون آلزایمر، سرطان و بیماری قلبی از جمله این بیماری ها هستند. کهولت سن حتی یک عامل ریسکی برای انواع شدیدتر بیماری های عفونی مانند COVID-19 است.

اما در مجموع باید این خبر خوب را با شما در میان بگذارم که فناوری پیشرفته و علم مشخصی وجود دارد که امکان افزایش طول عمر شما را فراهم می کند. فراتر از این علم، یک تغییر اجتماعی نیز وجود دارد که دیگر وضعیت موجود را نمی‌پذیرد و از هم اکنون می‌خواهد سال‌های بیشتری از زندگی سالم را به طول زندگی خود اضافه کند.

از درمان تا پیشگیری

پیش از آنکه به سوال لانجویتی چیست پاسخ دهیم، باید چند مفهوم را با هم مرور کنیم. امروزه، طول عمر متوسط انسان در کشور آمریکا حدود ۷۶ سال است. اما این تمام ماجرا نیست، انسان تمام این هفتاد سال زندگی کامل ندارد. طبق مقاله ای که در سال ۲۰۲۱ منتشر شد، طول عمر شما، یا دوره زندگی بدون بیماری، در واقع حدود ۶۴ سال است (این مقاله امید به زندگی را ۷۳ سال نشان می دهد).

حتی زمانی که وقت برای زندگی کردن انسان باقی می ماند، بخش زیادی از آن سال ها با بیماری و رنج تلف می شوند. بین سال‌هایی که زنده می‌مانیم و سال‌هایی که واقعا می‌توانیم زندگی کنیم، فاصله‌ای وجود دارد، چرا که در حال حاضر، مراقبت‌های پزشکی برای شرایط طولانی‌مدتی که پس از خروج از دوره اولیه سلامت ظاهر می‌شوند، طراحی نشده است.

از نظر تاریخی، بسیاری از مردم در دوران کودکی و بر اثر عفونت ها یا شرایط بد زندگی جان خود را از دست می دادند. به لطف پزشکی مدرن یا «مراقبت از بیماری» یا همان درمان، در قرن ۱۹ و ۲۰، افراد بیشتری شروع به پشت سر گذاشتن آن سال های خطرناک کودکی کردند. آنتی‌بیوتیک‌ها و بهداشت عمومی، راه‌حل‌هایی برای مشکلات حادی هستند که در اوایل عمرمان ما را تهدید می‌کنند.

امروز، ما مشکلات مختلفی داریم که زیرساخت «درمان» ما نمی تواند آنها را برطرف کند. از آنجایی که افراد بیشتری به ۷۰ و ۸۰ سالگی خود می رسند، این بیماری های مزمن هستند که بیشترین رنج را برای ما ایجاد می کنند.

در گزارش اخیر آکادمی ملی علوم، بسیاری از علل مرگ و میر در دهه ۱۹۰۰ با «مجموعه ای از بیماری های مزمن مرتبط با پیری» جایگزین شده اند. تصلب شرایین، سرطان، دیابت نوع ۲، آلزایمر، پارکینسون، اینها فقط چند مورد از فهرست بلند بالای بیماری های مرتبط با افزایش سن هستند. بیماری‌های مزمنی مانند این‌ها عامل ۷۹ درصد از تمام سال‌های زندگی با معلولیت در سراسر جهان و ۴۰ میلیون مرگ سالانه است.

بله، به لطف درمان بیماری ها، افراد بیشتری عمر طولانی تری دارند. اما ما فقط سال های بیشتری از زندگی ناسالم را پشت سر می گذاریم.

ما این مشکل را تغییر نگاه نظام سلامت از «مراقبت بیمار» به «مراقبت سلامت واقعی» حل می کنیم. مراقبت های بهداشتی که به درستی انجام شود، باید طوری طراحی شود که ما را سالم نگه دارد و از ابتلای ما به ناتوانی و بیماری در طول زمان جلوگیری کند. بهترین راه برای انجام این کار: جوان نگه داشتن مردم. با افزایش سن، بروز نه تنها یک بیماری مزمن، بلکه چندین بیماری افزایش می یابد.

هدف واضح مراقبت های بهداشتی باید متوقف کردن یا به تاخیر انداختن شروع این شرایط باشد. تا زمانی که ممکن است احساس جوانی داشته باشیم. اکنون به سراغ سوال اصلی، یهنی لانجویتی چیست برویم.

لانجویتی چیست؟

اکنون و پس از این مقدمه طولانی، می توانیم باز هم به این سوال بازگردیم که «لانجویتی چیست؟». در حقیقت لانجویتی به عمر طولانی یک جامعه اشاره دارد. لانجویتی را می توان افزایش و ارتقا کیفیت سلامت زندگی انسان ها دانست. ارتقا کیفیت، به افزایش طول عمر منجر می شود و عدم ابتلا به بیماری های مزمن مرتباط با افزایش سن، تاثیری است که لانجویتی بر زندگی انسان می گذارد.

در استارتاپ های لانجویتی به دنبال چه چیزی هستیم؟

حال که به سوال لانجویتی چیست پاسخ دادیم، به سراغ بررسی تفکر استارتاپی در این حوزه می رویم. استارتاپ های فعال در حوزه لانجویتی، جزو استارتاپ های Techbio به حساب می آیند. در این نوع استارتاپ ها، تفکرات و خط مشی های خاصی دنبال می شود که در ادامه برخی از آنها را مرور می کنیم:

1. پیشرفت های عملی

اگر از کسی بپرسید که چه کاری باید انجام دهد تا نه تنها جوان تر به نظر برسد، بلکه احساس جوانی کند، توصیه های بسیار اساسی را می شنوید: کمتر استرس داشته باشید، ورزش کنید، بیشتر بخوابید، غذای سالم مصرف کنید و… اینها توصیه های اشتباهی نیستند و چند سال عمر بیشتر و شادتر به شما می دهد، اما هیچ چیز پیشگامانه ای نیست و می توانیم روش های بهتر و تاثیرگذارتری را بیابیم.

موجودات می توانند اعضای بدن خود را بازسازی کنند. بدن انسان روزانه حدود ۳۳۰ میلیارد سلول را جایگزین می کند. بیولوژی بدن می داند که چگونه از انرژی برای دور زدن آنتروپی استفاده کرده و خود را احیا کند.

فراتر از آن، تحقیقات بنیادی کافی وجود دارد که نشان دهد می‌توانیم از طریق ترکیب فناوری و زیست‌شناسی به پیشرفت معناداری در جهت افزایش طول عمر خود دست یابیم. اکنون می دانیم که ژن هایی وجود دارند که بر طول عمر تاثیر می گذارند. حذف سلول های پیر می تواند بر طول عمر تاثیر بگذارد. در همین راستا، داروهای موجود، با زندگی طولانی تر در حیوانات مرتبط است.

این تحقیق پایه نشان می دهد که ما در آستانه پیشرفت های عملی هستیم که واقعا می تواند به نتایج ملموس در سطح جوامع منتهی شود.

2. لانجویتی را به عنوان یک مشکل اطلاعاتی در نظر بگیرید

بیولوژی می تواند مشکلات را با به صفر رساندن چیزها حل کند (برای مثال، سلول ها می میرند و جایگزین می شوند). ما چیزها را از ابتدا رشد می دهیم و همه چیز را جدید می سازیم. بیماری و پیری زمانی اتفاق می‌افتد که چیزهای قدیمی در بدن مانده و روی هم تلنبار می‌شوند. بای‌پروداکت ها، اشتباهات کوچکی هستند که توسط فیلترهای بدن کشف نشده اند.

برای داشتن ظرفیت نامحدود در احیا، باید یک الگوی بدون خطا داشته باشید. اگر اطلاعات درستی را ذخیره می‌کنید و می‌دانید که وقتی همه چیز سالم است، سیستم چگونه به نظر می‌رسد، می‌توانید قطعاتی را که از کار می‌افتند جایگزین کنید – تنها کاری که باید انجام دهید این است که انرژی اضافه کنید.

قالب چیست؟ قالب راهی برای ایجاد پشتیبان از منابع تجدیدناپذیر زندگی است. تصور کنید که بتوانید بر اساس کد ژنتیکی و در صورت نیاز به پیوند، بعد از یائسگی تخمک های جدیدی تولید کرده، اندام ها یا مغز استخوان جدیدی برای خودتان تولید کنید که کاملا همسان بوده و برای تجدید سیستم ایمنی کاربرد داشته باشد. به همین دلیل، اطلاعات صحیح اولین قدم به سوی تجدید و بازسازی طولانی مدت است.

3. یک نشانه تعریف شده را برای ایجاد حرکت دنبال کنید

سرمایه گذاران حوزه لانجویتی ترجیح می دهند در شرکت هایی سرمایه گذاری کنند که به طور استراتژیک با طول عمر مقابله می کنند. استارتاپ های این حوزه می توانند به دنبال یافتن راه حل هایی باشند که آسیب شناسی پیری را به صورت کاربردی بررسی کنند.

برای مثال، فناوری اصلی Renewal Bio به دنبال امکان ایجاد سلول‌های بنیادی خونساز جایگزین ژنتیکی مشابه است. در کوتاه مدت، این تکنولوژی ما را قادر می سازد تا برای بیمارانی که ممکن است به دلیل شیمی درمانی یا بیماری های دیگر، مغز استخوان خود را از دست داده اند، یک جایگزین پیدا شود. اما جایگزینی سلول‌های بنیادی خون‌ساز، راه را برای تجدید سیستم ایمنی باز می‌کند.

نشانه‌ای وجود دارد که امروز یک مشکل واقعی را حل می‌کند – اما در آینده این چیزی است که هر ۱۰، ۲۰ یا ۳۰ سال یکبار طول می‌کشد تا سیستم ایمنی را تجدید کرده و سالم‌تر بماند.

در اینجا مثال دیگری وجود دارد: استارتاپ Loyal. این استارتاپ به دنبال راه هایی برای افزایش طول عمر در میان سگ ها است. Loyal در حال توسعه درمان‌هایی با کاربردهای محدود خاص است: کاهش نابرابری‌های طول عمر سگ‌های بزرگ و بهبود تناسب اندام متابولیک. در آینده، ممکن است یاد بگیریم که چگونه بر سیستم‌های مشابه در انسان نیز تاثیر بگذاریم.

4. لانجویتی فقط تحقیقات ضد پیری نیست

ذکر این نکته حائز اهمیت است: سرمایه گذاران علاقه ای به صرف هزینه برای تحقیقات پایه در مورد پیری ندارند. این نوع تحقیقات قبلا انجام شده است. سرمایه گذاران به دنبال استارتاپ هایی هستند که با یک برنامه استراتژیک و زاویه منحصر به فرد، کمک کنند تا برای مقابله با پیری به روشی معنادار، شتاب ایجاد شود.

به عنوان مثال، از بین بردن سلول های پیر، یک حوزه فعال در تحقیقات مربوط به پیری بوده و یک حوزه تحقیقاتی کلی به حساب می آید. اما می دانیم که پس از شیمی درمانی، جمعیت سلول های پیر در بدن بالاتر رفته و بعد از شیمی درمانی سریعتر پیر می شوید.

جایگزینی سلول‌ها پس از شیمی‌درمانی نشانه‌ای است که در حال حاضر در آن فضای بزرگ‌تر باید به آن پرداخته شود. در آینده، افراد سالم به دلایل سلامتی ممکن است به دنلال جایگزینی سلول های پیر باشند.

5. می دانید که چگونه یک سیگنال را اندازه گیری می کنید

داشتن یک استراتژی مبتنی بر نشانه و برنامه برای اثبات زودهنگام سیگنال مهم است، زیرا بدون داشتن استراتژی، حرکت فراتر از تحقیقات پایه تقریبا غیرممکن خواهد بود. برای شرکت های فعال در حوزه لانجویتی و حوزه های مشابه، در مقایسه با شرکت های مراقبت از بیماری، موانع زیادی برای اثبات وجود دارد. این حوزه شباهت زیادی به بخش واکسن دارد. اثبات بی‌خطر بودن واکسن‌ها سخت است، زیرا آنها را به افراد سالم می‌دهیم.

در حال حاضر، فنوتیپ (مجموعه ای از ویژگی های قابل مشاهده یک فرد ناشی از تعامل ژنوتیپ آن با محیط است) در لانجویتی به این صورت است: آیا می توانید شروع بیماری مرتبط با پیری را به تاخیر بیندازید؟

به عنوان مثال، کارآزمایی‌های متفورمین در حال اندازه‌گیری این است که آیا این دارو می‌تواند شروع مجموعه‌ای از بیماری‌های مرتبط با پیری را به تاخیر بیندازد. می توانید یک راه واضح برای آزمایش فناوری خود و اندازه گیری آن ببینید.

ما اکنون به این راه حل ها نیاز داریم و نمی توانیم صبر کنیم تا دستاوردهای بزرگی در لانجویتی داشته باشیم.

تا سال ۲۰۵۰، بیش از ۲۰ درصد از جمعیت جهان بالای ۶۵ سال سن خواهند داشت (سال‌های اولیه سالمی که دارند). آنها بازار کار را ترک خواهند کرد و با کاهش نرخ زاد و ولد، ما نیروی کار برای حمایت یا مراقبت از مردم در طول سال‌های بیماری نداریم.

این تغییر میلیاردها دلار هزینه خواهد داشت. مخارج ملی مراقبت های بهداشتی در ایالات متحده قرار است تا سال ۲۰۲۷ به ۲۰ درصد تولید ناخالص داخلی برسد. در همین حال، نیروی کار کاهش خواهد یافت. ما در مسیر استفاده از منابع بیشتر هستیم و افراد کمتری در حفظ این منابع مشارکت دارند.

حل این مشکل ارزش مالی و اجتماعی باورنکردنی دارد. بر اساس محاسبات ارائه شده توسط آکادمی ملی علوم، به تعویق انداختن شروع بیماری مزمن مرتبط با افزایش سن برای دادن یک سال بیشتر زندگی سالم به هر ساکن ایالات متحده، ۳۷ تریلیون دلار ارزش فعلی را تنها برای ایالات متحده باز می کند.

سوالات متداول

– لانجویتی چیست؟

لانجویتی افزایش و ارتقا کیفیت سلامت زندگی انسان ها است. در این حوزه، افراد به دنبال افزایش کیفیت زندگی انسان ها هستند که تا در سن و سال های بالاتری نسبت به امروز، دچار بیماری های مزمن شوند (یا اصلا دچار آن نشوند)

– لانجویتی در چه حوزه هایی فعالیت دارد؟

در همه حوزه هایی که به صورت مستقیم یا غیر مستقیم، به افزایش طول عمر و افزایش کیفیت زندگی سالم انسان ارتباط داشته باشد.