هرچه قیمت دلار بالاتر می‌رود، بی‌قراری نسل جوان هم بیشتر می‌شود. مدام چرتکه می‌اندازند که با دستمزدی که می‌گیرم و نوسان قیمت دلار، چه زمانی موفق و یا زندگی آسوده‌ای خواهم داشت. بعد هم نا‌امیدانه سر از ماشین‌حساب برداشته و در پی یافتن جاده خاکی و راه گریزی هستند تا زودتر موفق و ثروتمند شوند.
چگونه سریع ثروتمند شوم!
چند روز پیش از سوی یک جوان با پرسشی مواجه شدم که چگونه می‌توانم با زندگی شرافتمندانه، موفق شوم و رفاه خوبی داشته باشم «ولی در مدت زمان کوتاه».
پاسخم این بود؛ اینکه در مدت زمان کوتاهی از راه درست پولدار شوی را نمی‌دانم، اما در بلندمدت می‌توانی، چگونه؟
زندگی ما را حرف‌ها و کلمات می‌سازند، مانایی انسان خردمند به واسطه حرف‌زدن، داستانسرایی و انتقال تجربه زیسته شکل و بقا پیدا می‌کند. آنچه می‌گویم یک فرمول نیست؛ تجربه زیسته و فهم من از راه موفقیت است. وقتی نهالی را می‌کارید، پس از چند سال به بار مینشیند در حد ۳ تا ۱۰دانه گوجه‌سبز، هلو یا گلابی …
هرگز نمی‌توانید از بدنه نحیف، کم شاخ و برگ و تازه نشو‌و‌نمو یافته انتظار داشته باشید محصول زیادی بدهد. اما برعکس آن؛ درخت تنومند گردویی که سال‌ها ریشه در خاک دوانده، هر سال محصول بسیار و بیشتری خواهد داد.
آینده و‌موفقیت به دست‌آوردنی نیست؛ ساختنی است. تجربیات تلخ و شیرین، روزهای سخت و راحت، اتفاقات دردناک و غم‌انگیز یا مفرح و خوشحال‌کننده، مهارت‌ها و بی‌هنری، روزهای به بطالت گذشته یا مفید، با‌سوادی و بی‌سوادی، زیرکی و با‌هوشی یا بی‌هوشی و کم‌خردی و…همه و همه ما را؛ درخت درون مان را می‌سازند.
درخت ما متناسب با تجربیات و همه آنچه برشمردیم یا جاماند، شکل می‌گیرد و محصول می‌دهد.
درختی با درخت دیگر قابل مقایسه نیست. یکی دیر بار می‌دهد و دیگری زود. یکی یک سال بار نمی‌دهد و دیگری هرسال. یکی زیاد بار دارد و دیگری کمتر. اما آنچه تجربه می‌گوید در مقطعی، زندگی شما کاملا دگرگون می‌شود؛ زمانی که درخت در بهترین دوره خود قرار دارد .
چه بخواهیم و‌چه نخواهیم، درخت زندگی، همراه با ما رشد می‌کند اما اینکه محصول درخت پربار باشد یا کم‌بار، به ما برمی‌گردد؛ به اینکه چه مقدار خود را در معرض سختی‌ها و مشکلات قرار داده‌ایم.
تلاش و سختکوشی مساوی است با محصول بیشتر، خرد و دانش طعم و مرغوبیت محصول را افزایش می‌دهد.
حرف آخر:
نمی‌دانم از راه درست چگونه می‌شود سریع موفق و ثروتمند شد، اما می‌دانم اگر از خودمان مراقبت کنیم، خودمان را تربیت کنیم و بسوزیم و بسازیم، صبور باشیم و صبور و صبور… درخت وجودمان به مرور با میوه‌های کم به بار خواهد نشست و در گاه تنومندی، بارش بی‌شمار خواهد شد؛ تجربه و دانش بیشتر، محصول و ثروت بیشتر.
جناب هاشمی تو این مملکت اگه همون درخت گردو هم بشیم بازم فایده نداره
احساس پوچی بر جوانان ما سایه افکنده و ازش گریزی هم نیست !
چند ساله دارم شب و روز کار میکنم ولی هر روز وضعیتم بدتر شده
چند سال پیش درختی کاشتم که مالیات و تورم خشکوندش
دوباره امسال استارت یه درخت تازه رو زدم و دوباره انرژیمو گذاشتم روش
متاسفانه این درخت وقتی به ثمر مینشیند که دیگر نمیتوانیم از میوه اش بخوریم
مگه ما چند سال جوون میمونیم و میتونیم اینجوری کار کنیم ؟