استارتاپهای ایران زیر پونز
فیش حقوق کارمندان و معلمها نشان میدهد آنها از این به بعد ماهیانه 200 هزار تومان کمکهزینه افزایش تورم دریافت میکنند.
فیش حقوق کارمندان و معلمها نشان میدهد آنها از این به بعد ماهیانه 200 هزار تومان کمکهزینه افزایش تورم دریافت میکنند.
«استارتاپی که روایت ندارد، وجود خارجی ندارد.» چرا بر این جمله تاکید دارم؟
ما با نیستی فاصله نزدیکی داریم. این را یک خبر بد میگوید «دوستت ساعتی پیش مرد» و آیینهای که موهای سپید را به
این سرمقاله را در هواپیما و بر فراز خاک اسپانیا هنگام بازگشت از وبسامیت ۲۰۱۸ در لیسبون پرتغال برایتان مینویسم. دلم میخواهد آنچه
دعوت اکبر هاشمی از فعالان اکوسیستم استارتاپی ایران برای اختصاص چند ساعت از وقت خود در یک روز برای مشاوره رایگان حضوری به
گمشدگی تجربه بدی است اما وقتی کسی پیدا میشود و در غربت بیکسی یا ناهمزبانی آدرس درست را نشان میدهد و به مقصد
این روزها سرگرم تماشای سریال ۱۰۰ هستم (Hundredاthe). داستان از اینجا شروع میشود که ساکنان زمین به خاطر جنگ اتمی از زمین میگریزند
استارتاپها به واسطه بیزینسمدل و فرهنگشان ذاتا انحصارشکن هستند و ستیز با انحصار سنتی، مرگبارترین بخش از اقتصاد سرمایهداری است و البته، هیجانانگیزترین.
وقتی سرمایهگذار جدی میگوید سرمایه هست ولی استارتاپ نیست و از طرفی سرمایهپذیر (استارتاپ) هم با قاطعیت میگوید من هستم ولی سرمایهگذار نیست
باید در عین دغدغهمندی برای کشور و مردممان بهخاطر زندهماندن بیزینسمان به «بیاعتنایی مدنی» روی بیاوریم. مدیرانی که نمیتوانند چنین کنند، بهتر است