بازی، جست‌وجو، راهنمایی، کسب‌و‌کار

پیدایش Foursquare؛ از رفع نیاز همکلاسی‌ها تا خدمات‌رسانی به ۶۰ میلیون کاربر جهانی

0

زندگی دنیس همواره با بازی آمیخته بوده و مانند همه چیز دیگر که رایگان به دست نمی‌آید، موفقیت‌های وی نتیجه شکست‌ها و ناامیدی‌های زیاد بوده. او در خانواده‌ای صمیمی و نزدیک به هم بزرگ شده که علاقه‌مند بودند در همه چیز به جست‌وجوی سرگرمی بروند‌ و به مرور زمان این بازی‌های اجتماعی تبدیل به کسب‌و‌کار اجتماعی شد.

به طور خلاصه، دنیس کراولی را می‌توان به نام شریک بنیانگذار Foursquare معرفی کرد‌ که ترکیبی از شبکه اجتماعی مبتنی بر محل و سرگرمی است تا مردم را به سمت کشف محیط پیرامون خود جذب و متقاعد کند.

شرکت در اواخر سال ۲۰۰۸ پایه‌گذاری شده و در سال ۲۰۰۹ نرم‌افزار خود را معرفی کرد. نرم‌افزار Foursquare یک برنامه کاربردی است که روی گوشی‌های هوشمند و رایانه‌ها اجرا می‌شود.

این نرم‌افزار نسخه اصلاح‌شده داج‌بال است و با کمک موقعیت‌یاب تعبیه‌شده در گوشی‌های هوشمند کار می‌کند. کاربران این نرم‌افزار اطلاعات هوشمند مبتنی بر موقعیت را درباره کسب‌و‌کارها دریافت می‌کنند.

خدمات این نرم‌افزار برپایه مکان است و امکان جست‌وجوی مبتنی بر مکان را به کاربران می‌دهد. در همین حال اطلاعاتی از سایر محل‌هایی که قبلا رفته‌اند، اطلاعاتی که به اشتراک گذاشته‌اند‌ و راهنمایی‌های سایر کاربرانی که مورد اعتماد هستند را ذخیره می‌کند.

زندگی دنیس همواره با بازی آمیخته بوده و مانند همه چیز دیگر که رایگان به دست نمی‌آید، موفقیت‌های وی نتیجه شکست‌ها و ناامیدی‌های زیاد بوده.

او در خانواده‌ای صمیمی و نزدیک به هم بزرگ شده که علاقه‌مند بودند در همه چیز به جست‌وجوی سرگرمی بروند‌ و به مرور زمان این بازی‌های اجتماعی تبدیل به کسب‌و‌کار اجتماعی شد.

وقتی که دنیس در دانشگاه سیراکیوز تحصیل می‌کرد، متوجه شد تازه‌واردها نمی‌توانند به رستوران‌های عمومی دسترسی پیدا کنند. این موضوع طرحی را به ذهن دنیس و دوستانش آورد، آنها در قبال دریافت هزینه، شروع به معرفی برخی میهمانی‌ها برای این افراد کردند.

از این راه حتی تا ۱،۶۰۰ دلار هم کسب درآمد کردند و این نخستین تلاش او برای کارآفرینی بود! دنیس پس از اتمام تحصیل به منهتن رفت تا به عنوان پژوهشگر و تحلیلگر برای یک شرکت کار کند. در سال ۲۰۰۰ به عنوان توسعه‌دهنده محصول وارد شرکت Vindigo شد.

اما تقریبا پس از واقعه انفجار برج‌های دوقلوی نیویورک او هم کار، دوستان، خانه‌ و راه زندگی‌اش را گم کرده و به نیوهمپشایر نزد والدینش برگشت‌ و پس از زندگی در محیطی مجلل ناگزیر شد برای چندین ماه در آن منطقه بماند و به عنوان مربی اسنوبورد برای کودکان با حقوق ۶ دلار در ماه کار کند. در همین ایام برای ادامه تحصیل در دانشگاه درخواست داد و پس از دریافت پذیرش به منهتن برگشت.

دنیس در دانشگاه با آلکس رینارت آشنا شد و علایق مشترکی یافتند که موجب نزدیکی بیشتر آنها شد و به این ترتیب آنها به طور مشترک مشغول کار روی طرحی از دنیس شدند که برای مدت‌ها کنار گذاشته شده بود. نام این طرح Dodgeball بود.

آنها با کمک یکدیگر این طرح را تبدیل به یک محل گردآوری منابع اطلاعاتی کردند که به کار سایت‌هایی بیاید که به کندی بهنگام می‌شوند. آنها این طرح را به دانشجویان در دانشگاه معرفی کردند. همچنین با کمک یکی از اساتید دانشگاه به نام کلی شایرکی ویژگی‌های اجتماعی و وابسته به گوشی هوشمند را هم به این نرم‌افزار افزودند.

به این ترتیب داج‌بال خدماتی شد که یک کاربر هنگام ورود به یک رستوران از طریق آن پیغامی ارسال می‌کرد و سایر دوستانش این پیغام را همراه با اطلاعات محل دریافت می‌کردند، کاربران با ارسال این پیغام امتیاز دریافت می‌کردند.

این دو دوست پس از اتمام تحصیل مشغول کار با شرکت‌های متفاوتی شدند و در این حین پروژه آنها در حال کار و جلب توجه سایرین بود. در همین ایام بود که یک گزارش نیم‌صفحه‌ای درباره این طرح در نیویورک تایمز نوشته شد که باعث معرفی آنها شده و این دو نفر را به فکر انداخت.

به همین دلیل آنها تصمیم گرفتند شغل‌شان را رها کرده و این طرح را در قالب یک شرکت دنبال کنند. آنها به خودشان ۶ماه فرصت دادند که داج‌بال را به یک کسب‌و‌کار تبدیل کنند.

دنیس و همکارش سراغ گوگل رفتند و گرچه طرح‌شان مورد استقبال قرار گرفت، اما چون در آن زمان برنامه‌ای برای سرمایه‌گذاری در یک کسب‌و‌کار نوپا نبود، پیشنهاد مشارکت مطرح شد و به همین دلیل در سال ۲۰۰۵ گوگل داج‌بال را خرید و پس از چندی در سال ۲۰۰۹ آن را تعطیل و با Google Latitue جایگزین کرد.

تجربه شکست

در نتیجه این تحولات بود که دنیس با دلی شکسته گوگل را ترک و کار روی یک بازی گوشی هوشمند را شروع کرد. آلکس نیز شغلی یافت اما این برای هر دو به معنای عقبگرد بود. گرچه در آن زمان آنها متوجه نبودند اما این عقبگرد برای کسب‌و‌کار بعدی‌شان، Foursquare بسیار مهم و آموزنده بود.

آنها آموخته بودند که گروه اجرایی را سامان داده و مدیریت کنند. اندکی بعد با اضافه‌شدن یک نفر دیگر آنها مدت چند ماه دیگر روی محصولی جدید کار کردند. حوالی ژانویه سال ۲۰۰۹ آنها محصول خود را آماده کرده بودند و این همزمان با محبوبیت فروشگاه برنامک (اپلیکیشن)‌های اپل بود که این گروه به‌شدت به آن نیاز داشتند.

حدود یک هفته بعد بود که دوستان و خانواده دنیس ایمیلی دریافت کردند که نخستین نسخه Foursquare را معرفی کرده و از آنها راهنمایی می‌خواست‌ و به این ترتیب نرم‌افزار آنها شروع به کار کرد.

این نرم‌افزار جست‌وجوی مکان‌محور، توصیه درباره نتایج جست‌وجوها، راهنمایی‌ها و نکات کاربردی، ارزیابی و رتبه‌بندی محل‌ها‌ و موارد مشابه را برای کاربران فراهم می‌کند. در کنار اینها این نرم‌افزار خدماتی را هم برای کسب‌و‌کارها فراهم می‌کند.

دنیس کراولی که اخیرا به عقب برگشته و در مقام مدیرعامل شرکت قرار گرفته، کاری را دنبال می‌کند که پیش از این برای ۷سال انجام می‌داده.

در همین حال او در برنامه ارتباطات تعاملی دانشگاه نیویورک هم آموزش می‌دهد و در طی سال‌های اخیر سرمایه‌گذار تعدادی شرکت بوده و عناوینی هم به دست آورده از جمله در سال ۲۰۱۱-۲۰۱۰ یکی از افراد منتخب فهرست «۴۰ Under 40» فورچون بود.

در سال ۲۰۱۲ در فهرست «تازه تاسیس‌شده»های Vanity Fair قرار گرفت‌ و در سال ۲۰۰۹ جایزه «Fast Money» را دریافت کرد. این کارآفرین موفق دارای درجه کارشناسی از دانشگاه سیراکیوز و کارشناسی ارشد از دانشگاه نیویورک است.

شرکت Foursquare در طول زمان با تعدادی از شرکت‌ها و گروه‌ها مشارکت داشته که از آن جمله می‌توان به نیویورک تایمز، آمریکن اسپرس، المپیک ۲۰۱۲ لندن، مایکروسافت، براوو، زاگات، و ‌.‌.‌. اشاره کرد. دنیس و همکارانش تنها ۹ ماه پس از شروع به کارشان موفق شدند ۱٫۳۵ میلیون دلار سرمایه دریافت کنند و این در حالی بود که آنها تا آن زمان حتی یک حساب بانکی هم نداشتند‌ و از آن تاریخ بود که برای نخستین مرتبه یک چک ۱،۰۰۰ دلاری به عنوان دستمزد دریافت کردند و توانستند نخستین کارمند شرکت را هم استخدام کنند.

آنها موفق شدند سرمایه دریافتی را به خوبی هدایت کرده و کارشان را با ارائه خدمات درباره ۱۰۰ ایستگاه مترو از سراسر دنیا شروع کنند.

در سال ۲۰۱۰ بود که آنها نسخه دوم نرم‌افزارشان را عرضه کرده و از آن پس بود که نه‌تنها با ارائه نتایج جست‌وجو بلکه به صورت مستقیم کاربران را به سمت محل‌ها و فعالیت‌هایی که در آنها حریان دارد، هدایت کردند. در سال ۲۰۱۱ نسخه ۳ و در انتهای همان سال نسخه ۴ نرم‌افزار عرضه شد و آنها موق شدند تعداد کاربران خود را به ۱۰ میلیون نفر برسانند که این رقم تا نیمه سال ۲۰۱۲ به ۲۵ میلیون نفر رسید.

نکته جالب توجه اینکه اوباما نیز به دلیل استفاده کارکنان کاخ سفید از این نرم‌افزار و ارائه نظراتی درباره محل‌هایی که او به عنوان رئیس جمهور بازدید کرده بود، به این نرم‌افزار پیوست.

تعداد کاربران نرم‌افزار در سال ۲۰۱۳ به حدود ۳۵ میلیون نفر رسید و این رقم تا سال ۲۰۱۴ و ارائه نسخه ۷ از نرم‌افزار به تعداد ۴۵ میلیون نفر رسید.

در حال حاضر تعداد کارکنان شرکت به ۱۸۰ نفر رسیده و حدود ۶۰ میلیون کاربر ثبت شده دارد که در هر ماه بیش از ۸ میلیارد نقطه را بازدید می‌کنند و بیش از ۲ میلیون کسب‌و‌کار را تحت پوشش قرار داده‌اند.

ارسال دیدگاه

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.