سال ۹۷ سالی بود که با امید زیاد شروع شد ولی چیزی از آن نگذشته بود که روی دیگری را از خودش نشان داد. اتفاقات سیاسی و اقتصادی، سال سختی را از ۹۷ ساخت و خیلیها و به خصوص استارتاپها را شوکه کرد و آنهایی که برایش آماده نبودند یا پلنهای شرایط بحران نداشتند، یا نابود شدند یا آسیبهای زیادی دیدند.
بنابراین در سال ۹۷، همه چیز دست به دست هم داد تا یکی از بحرانیترین سالها در ایران به وجود بیاید. نوسانات ارزی، بیارزششدن ریال، تحریمهای خارجی و خودتحریمیها و مشکلات داخلی مانند فیلترینگ. اینها مهمترین سختیها بودند.
اما ما در اسپید سعی کردیم با برنامهریزی برای یک چرخش (pivot)در محصول و بخش مشتریان و همینطور تغییر مدل کسبوکار و ایجاد کانالهای درآمدی جدید، خودمان را با اتفاقات و شرایط جدید بازار و کشور وفق بدهیم و همین مسئله هم باعث شد که تغییرات خوبی را تجربه کنیم و حتی بهتر از قبل مسیرمان را ادامه دهیم.
به نظر من دو مورد شرایط سخت و نبود دانش مدیریت کافی موجب شد که کسبوکارهای زیادی از بازار کنار بروند، ولی مورد دوم وزن بیشتری داشت.
شرایط بسیار سختی را تجربه کردیم ولی اگر برنامهریزیهای جایگزین برای شرایط مختلف داشته باشیم، نهتنها بحرانها شوکهمان نمیکنند بلکه کاملا برای آنها آماده خواهیم بود و قطعا داشتن دانش کافی و مطالعه همیشه بازار و اتفاقات، خیلی به این موضوع کمک خواهد کرد.
بدون امید، زندگی غیرممکن است
به نظر من کسبوکارها باید با توجه به شرایط جدید بازار مدل کسبوکار خودشان را تغییر بدهند. با توجه به شرایط به وجود آمده، بعضا شکل نیاز مردم تغییر کرده و حتی باعث ضعیفشدن بعضی از حوزهها شده است. باید فرصتهای جدید بازار را با توجه به این تحولات کشف و از آنها استفاده کرد. در کنار آن به کانالهای جدید درآمدزایی نیز باید فکر کرد.
در کنار همه این مسائل، یک عامل اساسی وجود دارد و آن این است که بدون امید زندگیکردن غیرممکن است. عقیده دارم استارتاپهای خوب به معنی واقعی کلمه، در همین شرایط است که به وجود میآیند و ماندگار میشوند.
همیشه و به خصوص در شرایط سخت فرصتهای خوبی به وجود میآید که میتوان از آنها استفاده خوبی برای راهاندازی استارتاپ کرد. برای نمونه به دلیل پایینآمدن قدرت خرید مردم، میتوان روی حوزههای بومگردی در صنعت گردشگری تمرکز بیشتری کرد.
سال سختی در پیش است اما باید مدیریتش کنیم
سال ۹۸ را در پیش داریم و در این سال با توجه به تلاطمهای زیاد در بازارهای سرمایهای، پیداکردن و جذب سرمایه نیز کار دشواری خواهد بود. قطعا اگر استارتاپی بتواند به طور کامل به شکل بوتاسترپ پیش برود و به برنامههای توسعهای خود نیز برسد، بهترین حالت ممکن است.
در کنار آن همانطور که گفتم، تغییر در مدل کسبوکار و ایجاد راههای جدید درآمد و فروش نیز میتواند به این موضوع کمک کند.
چه در سال ۹۷ و چه در سال پیشرو، یکی از بزرگترین چالشها جذب نیرو بوده است. در این شرایط جدا از کمبود نیروی انسانی متخصص، جذب باید بسیار با احتیاط و در صورت نیاز واقعی صورت پذیرد و قطعا کنترل صحیح هزینههای مختلف از بدیهیات است. در شروع کار استارتاپها میتوانند از فضاهای کار اشتراکی و این نوع امکانات استفاده کنند تا به شکل مدیریتشدهتری به کارشان ادامه دهند.
ماندن و امیدداشتن و ساختن، کار ماست
ستارهها در تاریکی شب است که میدرخشند. بنابراین ماندن و امید داشتن و ساختن و درستکردن کار ماست. رسالت هر استارتاپی ساختن و اصلاح است.
باید با قدرت بیشتری رو به جلو برویم و فقط به خودمان امید داشته باشیم. اتحاد هرچه بیشتر اکوسیستم به نظر من بهترین اتفاقی است که در سال ۹۸، میتوانیم رویش حساب ویژهای باز کنیم. تحولاتی که اخیرا در سطح کلانتر برای اکوسیستم افتاده است، میتواند نقطه عطفی برای استارتاپهای ایرانی باشد.
ورود به اتاق بازرگانی، جدیگرفتن استارتاپها جهت نقشآفرینی در اقتصاد و ارتباط نزدیک استارتاپها با دانشگاهها از این دست اتفاقات به شمار میروند.
به نظر من استارتاپهایی که خودشان را با تغییرات و نیازهای جدید بازار وفق دهند، قطعا ماندگاری بیشتری خواهند داشت. تغییرات بازار و قدرت خرید مردم نیازهای جدیدی را به وجود آوردهاند که میتواند فرصتهای زیادی نیز باشند. قطعا شناسایی این فرصتها میتواند باعث ایجاد یا پیشرفت استارتاپها شوند.
استارتاپهایی که در حوزه رفع نیازهای اصلی و اولویتهای اولیه مردم هستند، شانس بیشتری دارند. استارتاپهایی هم که در راستای برطرفکردن نیازهای استارتاپهای بزرگ دیگر (با توجه به مشکلات داخلی و البته تحریمها) بتوانند ارائه خدمت کنند، به نظرم موفق خواهند بود.
در سال ۹۸، همدلی و اتحاد اکوسیستم و البته ورود به سطح بالاتری از اقتصاد میتواند فرصتها و شرایط خیلی خوبی را برای استارتاپها ایجاد کند و همین شرایط میتواند خیلی از موانع را برای رشد هرچه بیشتر اکوسیستم فراهم آورد.