آنچه تسکولو ارائه می‌دهد

 به لحاظ دسته‌بندی اطلاعات، تسکولو یک سطح از تریلو بالاتر است. در تسکولو چند برد را در یک پروژه دارید. در حالی که در تریلو هر بردی یک پروژه است. مشکلی که وجود دارد و در تسکولو حل شده و در تیم‌ها و شرکت‌های بزرگ می‌توان از آن استفاده کرد، موضوع اکسس‌کنترل است. یعنی مثلا اگر تیمی متشکل از یکصد نفر باشد، این یکصد نفر به لحاظ امنیت اطلاعات، نباید همه اطلاعات مدیر را ببینند. حتی بحث امنیت اطلاعات هم که کنار بگذاریم، وقتی می‌گوییم در پروژه‌ای تا یکصد نفر نیرو وجود دارد یعنی تا ۷ هزار تسک در خود دارد. هر کسی با ورود به چنین پروژه‌ای گم می‌شود. برای مدیر پروژه که از اول در جریان کار بوده و همه را می‌شناسد، مهم است که این همه تسک را ببیند. ولی کسی که روی کد بک‌اند (codebackend)  کار می‌کند، برایش مهم نیست که دیزاین یا سایر بخش‌ها چه‌کار می‌کنند؛ اکسس‌کنترلی که تسکولو در برنامه خود قرار داده، موجب شده تا مثلا وقتی ۱۵ تیم مختلف دارید، هر کدام بخش خود و مرتبط به خود را می‌بینند و مدیر همه را می‌بیند. به این ترتیب کار مدیر پروژه راحت و کار تیم هم آسان می‌شود.