نامه دیجیکالا در مورد تعدیل تعدادی از نیروهایش، راستش برای ما که یک استارتاپ در حال رشد اما متوسط هستیم، کمی مایه امیدواری و دلگرمی شد.
اول اینکه قدرشناسی در زمانهای که آدمها خیلی راحت از یکدیگر جدا میشوند، بدون اینکه یک دست مریزاد به هم بگویند، یک صفت پسندیده است که باید بیشتر آن را ترویج کرد. اما به عنوان فاندر یک استارتاپ که بیشتر فروشمان را در همین شهریورماه در حال تجربهکردن هستیم، میخواهم به برخی هراسها و ترسهایمان هم اشاره کنم و بعد بگویم که چرا با این وجود ما هنوز خیلی امیدواریم.
این روزها با توجه به افزایش نرخ ارز و کاهش قدرت خرید مردم همه کسبوکارهای بزرگ و کوچک سعی در بقای خود در این شرایط پیچیده و دشوار کشور دارند. زودشور هم به عنوان عضوی از این خانواده بزرگ این مشکلات را به خوبی لمس کرده و خود را آماده مواجهه با این مشکلات کرده است.
ما به عنوان اولین استارتاپ بازار خشکشوییهای آنلاین از روز اول با مصائب بزرگی مثل سنگاندازی اتحادیه سنتی این حوزه مواجه بودیم؛ از مشکلاتی که از روز اول برای راهاندازی این کسبوکار بر سر راه ما وجود داشت تا همین لحظه که با مشکلاتی همچون کاهش قدرت خرید مردم روبهروییم، نگرانی کارمندان ما نبود امید به آینده، ترس از ورشکست شدن استارتاپ یا همان شکست خوردن و همینطور توقع و نیاز به افزایش حقوق برای جبران هزینههای زندگی است.
از طرفی این روزها خیلی از نیروهای حرفهای ما در پی پیداکردن شغل دوم برای جبران کردن بخشی از هزینههای ناشی از گرانی هستند! هر نیرویی که ما استخدام میکنیم، حداقل یک لپتاپ در اختیار او میگذاریم؛ به طور مثال قیمت لپتاپی که در گذشته ۴ میلیون تومان بوده در حال حاضر نزدیک به ۱۲ میلیون تومان شده و هزینه خرید یک لپتاپ با این قیمت برای یک شرکت نوپا بسیار زیاد است.
اما راستش ما ناامید نشدهایم. یک راه هم بیشتر برای عبور از این شرایط پیدا نکردهایم؛ اینکه به همان میزان که قیمت دلار بالا میرود، ما هم بیشتر کار کنیم! تا جایی که در این روزها تعداد سفارشات ما بیش از ۲ برابر شده است!
نمیدانم گفتن این درست باشد یا نه، اما خودمان (زودشور ۳ نفر همبنیانگذار دارد) نیز دست به کار شدیم و مثل روزهای اول که زودشور را راهاندازی کرده بودیم، سفارشات را مثل رانندهها و همکارانمان دریافت میکنیم و تحویل میدهیم تا به این صورت هزینههای شرکت را تا جایی که ممکن است، کاهش دهیم.
1 دیدگاه