شرکت اوبر بهتازگی به یک توافق رضایتمندانه در یک دادخواهی صنفی میان خود و رانندگان مشغول در این شرکت رسیده است. دادگاه، شرکت اوبر را محکوم به پرداخت 100 میلیون دلار به رانندگان کرده ولی در عوض این اجازه را به اوبر داده است تا با رانندگان به شکل طرف قراردادهای مستقل و نه مثل کارمند شرکت، برخورد کند. همانطور که در بخشی از این توافق ذکر شده، اوبر میتواند رانندگان را از کیفیت ارائه خدماتشان مطلع سازد، از حقوق رانندگان باسابقه در مقابل رانندگان تازهکار دفاع کند و همچنین میتواند شرایط غیرفعال سازی فعالیت یک راننده را در این شرکت معین کند.
در این رابطه و در دو دادخواستی که در ایالت کالیفرنیا به اجرا گذاشته شد، اوبر میبایست 84میلیون دلار را به 385 هزار راننده پرداخت کند و 16 میلیون دلار مابقی را در صورت فراگیرشدن شرکت و داشتن رشد عمومی سالیانه، به صورت تدریجی به آنان پرداخت كند.
- شاکیان خواستار برخورداری از امتیازات و مزایای شرکت هستند
مورد فوق در کاليفرنیا و ماساچوست مطرح شد اما اثر آن کل ایالات متحده را فرا گرفت. شاکیان این پرونده مدعی بودند که اوبر میبایست رانندگان را همانند کارمندان تلقی کند و طبق قوانین ایالتی مربوط به کارگران، رانندگان را نیز همانند کارمندان از مزایای مختلف بهرهمند سازد. اما کسب این مجوز از دادگاه توسط شرکت اوبر (که رانندگان را به عنوان طرف قرارداد مستقل دریابد)، این شرکت را قادر میسازد که آنها را از مزایای شرکت محروم سازد، هزینههای جانبی شرکت را کاهش دهد و یک مدل تجاری برای خود تعیین کند. در مقابل، اوبر قول داده که با رانندگان به نحوی شایسته برخورد کند و آنان را در یک مجموعه جمع کند.
در گزارشی، تراویس کالانیک، مدیر شرکت اوبر، اعلام کرده است که این شرکت همواره رفتار مناسبی را با رانندگان خود نداشته است. برای مثال او گفت: «ما سیاست و الگوی مشخصی برای چگونگی و زمان منع رانندگان از استفاده ازاین اپلیکیشن را نداریم. این وضعیت برای شرکت ما قابل قبول نیست و نیازمند تغییر است.» به عنوان اولین حرکت در راستای اعمال اینگونه تغییرات، سیاستی برای غیرفعالشدن رانندگان تهیه و تنظیم شد. همچنین اوبر موافقت کرد تا رانندگانی که به صورت متداول درخواست سفر را رد میکنند، غیرفعال نکند؛ چراکه آنها ممکن است مشغول یک کار فوری باشند یا اینکه به زمانی برای استراحت احتیاج داشته باشند.
- ارتباط ضعیف با رانندگان
اوبر بر این عقیده است که در گذشته ارتباط ضعیفی با رانندگان داشته است.کالانیک میگوید که ارتباط میان شرکت و راننده در ابتدای کار، هنگامی که اوبر 6 سال قبل در سانفرانسیسکو تاسیس شد بسیار ساده بود اما امروزه که 450هزار راننده (تنها در آمریکا) فعالیت خود را در این شرکت به ثبت رساندهاند. بر اساس نظر کالانیک، قسمتی از رشد اوبر مرهون این نکته است که رانندگان را طرف قرارداد مستقل و نه به صورت کارمند میپندارد. او متوجه شده است که 90درصد رانندگان، اوبر را به این دلیل انتخاب میکنند که خود، رئیس خود هستند. کالانیک همچنین ذکر کرد که رانندگانی نیز وجود دارند که نظر آنها با مفاد این توافقنامه یکسان است و آنها اوبر را ترک خواهند کرد اگر که به عنوان یک کارمند مشغول به کار باشند. یکی از رانندگان میگوید: «من برای آزادی خود به عنوان یک طرف قرارداد مستقل ارزش قائل هستم.»