سرمایه‌گذاران، بازیکنان صنعت و مقامات سیاسی هنوز با انقلاب دیجیتال در آلمان دست و پنجه نرم می‌کنند. فرهنگ نوآوری بسیار جدید است و چرخه‌های تخریب خلاقانه نیز بیش از حد با سرعت ظهور کرده اند. اما آلمان نقاط قوت منحصر به فردی دارد و باید در مقابل تهدیدات تروریسم و فشار سایبری قد علم کند.
معمولاً فناوری به نسلی نیاز دارد تا به هدف برسد. اما در حالیکه ما به طور شگفت انگیزی به 25 سال از زمان اختراع اینترنت تجاری نزدیک هستیم. سال 2016 لحظه بزرگ دیجیتالی شدن نبوده است.
سیاستمداران و بازیکنان صنعت پر از طرح‌های ناب هستند. اما ما هنوز در آغاز راه آشنایی با نحوه فرمول‌سازی ساختارهای دیجیتالی هستیم.
مکانیسم‌های ما، الگوهای واکنش نسبت به نوآوری و فناوری، و فرآیند‌های طراحی به فناوری‌ها با مقیاس بزرگ، شرکت‌های DAX، جنگ‌های هسته‌ای و جت‌های جنگنده مجهز هستند. این ما را برای تقاضای دیجیتالی‌سازی آماده نمی‌کند: مدل‌های کاری انعطاف‌پذیر و پویا، نرخ بالا و شکست سیستماتیک. کمبود این موارد در مهندسی و صنعت آلمان‌ها احساس می‌شود.
در سال 2016، سیاستمداران و شرکت‌ها سعی کردند سریعتر، انعطاف‌پذیرتر و فشرده‌تر عمل کنند. فضاهای همکاری، انکوباتورها و آزمایشگاه‌ها، تامین مالی استارتاپ و مدل‌های تعاونی همگی با نتایج مثبت در حال تکثیر هستند.
یک اکوسیستم در حال ظهور است، اما سرمایه‌گذاران اصلی بازی نمی‌کنند. دفاتر خانوادگی و بانک‌های پس‌انداز محافظه‌کار و صندوق‌های بیمه هنوز قدرت زیادی در آلمان دارند. آنها عاشق درآمدزایی هستند، اما نمی‌خواهند ریسک کنند. آلمان کارهای زیادی باید در این زمینه انجام دهد. اما اول راه است. دولت فدرال قصد دارد برنامه‌هایی را برگزار کند تا “دره مرگ” را برای استارتاپ‌ها مدیریت‌پذیرتر کند. این صنعت در تلاش است تا از تخصص لازم برای ارزیابی بهتر سرمایه‌گذاری‌ها برخوردار شود.
دریافتن اینکه ما دقیقاً از مدرنیزه‌سازی چه انتظاری داریم، یک مشکل اساسی بزرگتر است. مدیران عامل شرکت‌های مهم می‌خواهند با ایده‌های فانتزی خود درآمدزایی کنند. اما اینجاست که مهندسین با هم در رقابت هستند و به نوآوری‌های چشمگیری دست می‌زنند. آزمایشگاه‌ها و تیم‌های مدیریتی با یک فرهنگ شرکتی کاملاً جدید در سال 2016 بسیار فراگیر شده اند. البته، این به انتخاب چرخه‌های متشکل از حداکثر چند هزار کارمند محدود می‌شوند تا در کل سیستم تداخل ایجاد نکنند. برخی از شرکت‌ها حتی مسئولان ارشد فناوری را از سیلیکون ولی آورده اند. اما هنوز هم مشکلی وجود دارد. پیش‌بینی می‌شود که در سال 2017 اتفاق‌های زیادی رخ خواهد داد.
یک نتیجه پیش‌بینی شده آن است که دیجیتالی‌سازی آلمان با اپلیکیشن‌های تلفن هوشمند معمول رشد نخواهد کرد اما پیچیدگی فناوری و مدل‌های کاری آلمان موجب رشد و موفقیت اکوسیستم این کشور می‌شود. استارتاپ‌ها و مهندسین سنتی باید با هم از نزدیک کار کنند. بهتر است به ایده‌ها و توانایی خود توجه داشت تا اینکه از آمریکا کپی‌برداری کرد.
در سال 2017 در سطح بین المللی نیز اتفاق‌های زیادی رخ خواهد دارد. حملات “عملیات اطلاعاتی” مانند اخبار کذب بسیار کارآمد بوده اند. واحدهای هک کردن نظامی و جنایی به بلوغ عملیاتی رسیده اند. اولین حملات زیرساختی و آزمایشی، توسعه جاسوسی صنعتی بین المللی، دستکاری بانک‌ها و بورس‌ها، کلاهبرداری اینترنتی همگی بخشی از دستور کار هستند. تاسیسات سیاسی آلمان، موسسات دولتی و مقامات این کشور باید آگاه باشند. اما تا کنون، آمادگی چندانی نداشته اند. دیپلماسی سایبری از بودجه و نیروی کافی در وزارت خارجی آلمان و کنسولگری برخوردار نیست.
سال 2016 سالی بود که دولت آلمان وعده داده بود موسسات دولتی موقعیت‌های کاری زیادی را در بخش امنیت سایبری ارائه دهد که باید در سال 2017 پر شوند. با این کار سرعت کارها کاهش یافته و تشریفات اداری افزایش می‌یابند. در این صورت، مشکل استخدام نیرو یکی از بزرگترین حوزه‌های نگرانی برای سازمان‌های دولتی و برای صنعت خواهد شد. نیروی کار کافی نیست و آموزش سریع به نیروی کار جدید نیز امری غیرممکن است.
در نهایت، سال 2017 یک مزیت اصلی دارد: لابی‌گری شرکت‌های فناوری اطلاعات. فساد معامله‌گران یک مشکل اصلی است که در سال 2016 به طور چشمگیری افزایش یافته است و امسال نیز ادامه خواهد داشت. شرکت‌ها یک اکوسیستم تبلیغاتی برای خود ایجاد کرده اند. بنیادها و موسسات بودجه بیشتری را برای قراردادهای خود دریافت می‌کنند. سانسور کنفرانس‌های اقتصادی و امنیتی بین المللی و اصلی نشان می‌دهد که سخنرانان، موضوعات، رویدادهای جانبی و مهمانان می‌توانند در همین اکوسیستم گرد هم جمع شوند.
در سال 2016 یک کنفرانس بزرگ برگزار شد که در آن پنج گروه فناوری اطلاعات مبغلی را به بیش از 25 متخصص فناوری اطلاعات با پیشینه‌های مختلف پرداخت کرده بودند. سال گذشته یک همکاری آلمانی-انگلیسی 5 میلیون پوند از شرکت داده آمریکا دریافت کرد تا در هر مصاحبه و در فرصت‌های علمی مختلف شرکت کند.
افرادی که دلیل این مشکلات هستند نمی‌توانند دنیای فناوری اطلاعات را توصیف کنند. برای وجود این اکوسیستم در کشور نیاز به استقلال و شفافیت بیشتر است. چرا شرکت‌های فناوری اطلاعات اصلی ناگهان وارد تولید و انتشار دانش سیاسی و علمی تا این اندازه می‌شوند؟ دلیل آن ترس از آن است که فناوری اطلاعات به زودی درگیر همان قوانین حقوقی و اقتصادی شوند که برای سایر فناوری‌ها اعمال می‌شوند.
