یکی از مهم‌ترین دلایل این تصمیم، تلاش برای جلوگیری از آسیب‌های فراوانی بوده که هر یک از فعالان کسب‌و‌کارهای نوین و فناورانه به خاطر برخوردهای قهر‌آمیز و سلیقه‌ای در طی چند سال گذشته از جوانب مختلف تحمل کرده‌اند که اگر این آسیب‌ها و برخوردها نبود، شاید دیگر نیازی به چنین اتحادیه‌ای احساس نمی‌شد. آسیب‌هایی که ریسک سرمایه‌گذاری‌های مالی و انسانی در این زمینه را در مقایسه با سایر کشورها حتی در منطقه بسیار افزایش داده و در نتیجه شرایط رشد و توسعه اکوسیستم کسب‌و‌کارهای نوین و مجازی را با چالش‌های جدی روبه‌رو کرده است.
به هر حال اولین انتخابات اتحادیه سراسری کسب‌و‌کارهای مجازی برگزار شد و اعضای هیات مدیره هم انتخاب شدند.
البته تنها ۹۸ نفر از ۲۳۸ عضو دارای حق رای در این انتخابات که در ۸ حوزه به‌صورت همزمان در سراسر ایران برگزار شد، شرکت کردند؛ یعنی چیزی کمتر از نصف اعضا رای خود را اصطلاحا به صندوق‌ها ریختند که بعضی دلیل آن را اطلاع‌رسانی ناکافی می‌دانستند.
ضمنا چه خوب می‌شد اگر ترکیب هیأت مدیره متنوع‌تر می‌بود و از سایر شهرها و همچنین زنان نیز در این ترکیب حضور داشتند. البته متاسفانه حتی یک نفر از بانوان فعال در این عرصه در بین کاندیداها حضور نداشتند.
اما یکی از ضعف‌های اصلی این رخداد مربوط به روند اجرای آن بود که تنها 2 روز پیش از تاریخ برگزاری انتخابات از طریق یک پیامک به اعضا اطلاع‌رسانی شد؛ یعنی شنبه صبح اطلاع داده شد که دوشنبه صبح این انتخابات برگزار می‌شود. درحالی‌که برای انتخابات یک اتحادیه شهری حداقل ۱۰ تا ۱۵ روز قبل از برگزاری انتخابات اطلاع‌رسانی‌های لازم انجام می‌شود. طبیعی است که در این انتخابات کشوری، فرصت کافی برای اطلاع‌رسانی، معرفی کاندیداها و تعامل آنها با هم وجود نداشت و در نتیجه این فقدان اطلاعات و نا‌آشنا‌بودن اعضا و کاندیداها با یکدیگر خصوصاً در مورد فعالان شهرهای غیر از تهران اتفاق عجیبی رخ داد. یکی از اعضای علی‌البدل که از یکی از استان‌ها شرکت کرده و انتخاب‌شده شخصی است که بر اساس اظهارات استارتاپ‌های فعال در شهر خودش نوک پیکان حمله به کسب‌و‌کارهای فناورانه و مجازی بوده و از اظهار علنی مخالفت سرسخت خود با آنها در برخوردهای مختلف هیچ ابایی نداشته است.
این انتخاب مصداق کامل مفهوم گل به خودی برای اتحادیه نوپای کسب‌و‌کارهای مجازی است. این اتفاق متناقض و عجیب چگونه رخ داده است؟ نخستین عامل، معیار ورودی کاندیداها بوده است. طبق قانون این انتخابات هر شخصی به صرف دریافت مجوز کسب‌و‌کارهای مجازی از اتاق اصناف و معرفی یک دامنه اینترنتی می‌توانست کاندیدای این انتخابات شود. هیچ نیازی به کمترین سابقه کسب‌و‌کار در این زمینه نیز نبوده است. عامل دیگر هم زمان بسیار کم تنها 2 روز بین اعلام تا برگزاری این انتخابات بوده است که فرصت شناخت کافی را از اعضا گرفته و به چنین افرادی اجازه داده است در سایه این کمبود اطلاعات و آشنایی اعضا با همدیگر و سوابق هر کدام از کاندیداها، با روش‌های مختلف به جمع‌آوری همین میزان رای بپردازد.
امید است که با تجربه به دست آمده از این نحوه برگزاری عجولانه انتخابات، در آینده دیگر شاهد چنین رویه‌ای نباشیم. در انتها آرزوی تمام فعالان حوزه کسب‌و‌کارهای فناورانه و مجازی مشاهده موفقیت اتحادیه نوپای سراسری کسب‌و‌کارهای مجازی در مسیر برطرف‌کردن گام به گام مشکلاتی است که فعالان این حوزه همگی از آنها آگاه هستند.
