مشکلات افراد دارای نقص جسمی زمانی چند برابر می‌شود که به کسب‌وکار و فعالیت تجاری مشغول باشند. به همین دلیل بسیاری از دولت‌ها سعی می‌کنند به این افراد امتیازاتی بدهند. مثلا دولت هند در بعضی از مشاغل برای این افراد امتیازاتی قائل شده، امتیازاتی برای سفر راحت‌تر، همچنین موسسه‌هایی تشکیل داده‌اند که به این افراد مهارت‌های حضور در بازار کار را می‌آموزند. اما در هر صورت خانواده است که درنهایت می‌تواند چنین افرادی را به زندگی برگرداند، تا جایی که به کارآفرین مبدل شوند و چهره در چهره جهان بگویند که «من می‌توانم». پاندو رانجا یکی از همین افراد است، کارآفرین جوانی که می‌خواهد از طریق فضای وب به افق‌های جدیدی در زندگی‌اش دست یابد.
تحصیل در کالج فناوری
در سال ۱۹۷۵ در سوناندای بنگال متولد شد. تولدش همراه با بیماری بود و پزشکان تشخیص دادند که به نوعی فلج مغزی و اختلال حرکتی مبتلاست. البته این نظر پزشکان بود و پدر و مادر شجاعش نه‌تنها گوششان به این حرف‌ها بدهکار نبود بلکه همیشه رفتاری عادی با او داشتند و حتی او را در مدرسه کودکان معمولی ثبت‌نام کردند. پاندو که حالا از او به‌عنوان «ستاره ایالت میسوری هند» یاد می‌شود، نه‌تنها درسش را ادامه می‌دهد بلکه کالج پلی‌تکنیک را برای ادامه تحصیل انتخاب می‌کند و دوره کارشناسی فناوری اطلاعات را پشت سر می‌گذارد. البته پاندو می‌گوید بارها در طول تحصیلش توسط معلمان و سایر دانش‌آموزان تحقیر شده است، اما هیچ‌گاه ناامید نشده چون می‌خواسته ثابت کند امثال او هم توانایی‌هایی دارند و حتی می‌توانند کارهایی را از افراد سالم بهتر انجام دهند. بنابراین معلمان باید با قلبی مهربان با چنین دانش‌آموزانی برخورد کنند.
با فناوری، من می‌توانم
پاندو می‌گوید باید از مدیرعامل کمپانی که برایش کار می‌کرد، سپاسگزاری کند که او را به کار در زمینه توسعه نرم‌افزاری ترغیب کرد. او کارش را به‌عنوان مربی آغاز می‌کند تا اینکه شرکت خودش را با نام «I Can Technologies» بنیان‌گذاری می‌کند که خدماتی چون توسعه وب‌سایت‌ها، میزبانی وب، توسعه نرم‌افزار و توسعه محصول را ارائه می‌کند. پاندو می‌گوید: «مهم‌ترین هدفم از تاسیس چنین شرکتی این بود که به جامعه ثابت شود مشکلات جسمی و حتی تاحدودی ذهنی نمی‌تواند مانعی باشد که افراد نتوانند زندگی عادی داشته باشند. حتی می‌توانند از طریق روش‌هایی استعدادهای خود را نشان دهند. بنابراین من می‌خواهم این افراد فرصت‌های بیشتری در اختیار داشته باشند تا بتوانند به جریان‌های اصلی جامعه و زندگی وارد شوند و گوشه‌گیر و تنها نشوند.» پاندو می‌گوید: «هیچ چیز غیرممکن نیست.» پاندو در سال ۲۰۱۱ ازدواج کرد و همسرش در همه فعالیت‌های تجاری و کاری او را همراهی و حمایت می‌کند. می‌گوید: «عاشق سفر هستم اما این کامپیوترهای لعنتی بدجوری من را به زمین دوخته‌اند!»
درددل‌های مادرانه
مادرش می‌گوید: «اوایل سختی‌های زیادی کشیدم. ساده نبود از بچه‌ای با مشکلات مغزی نگهداری کنی و بخواهی زندگی عادی داشته باشد.» سوناندا اضافه می‌کند: «در تمام هندوستان تنها یک پزشک جوان به من گفت که پاندو را از بچه‌های دیگر جدا نکن و بگذار در مدرسه بچه‌های معمولی و سالم درس بخواند.» معلم‌ها از او خواسته بودند چند روزی در مدرسه همراه پسرش باشد تا آموزش‌هایی را که به پسرش می‌دهند، از نزدیک ببیند. سوناندا می‌گوید: «و من از بودن با پسرم در حالی که آموزش می‌دید، لذت می‌بردم.» تا اینکه در سال ۱۹۸۶ به میسوری می‌آیند تا پاندو گفتاردرمانی‌اش را آغاز کند.
کار در منزل
در حال حاضر پاندو کارهایش را از خانه اداره می‌کند چون مشکلات حرکتی مانع جابه‌جایی او می‌شود و قادر نیست به‌تنهایی حرکت کند. پاندو تاکنون چندین جایزه به دست آورده؛ به‌عنوان معلول موفق کارآفرین و… شرکت I Can Technologies در حال حاضر در حال اجرای برنامه آموزش آنلاین برنامه‌نویسی به کودکان علاقه‌مند به این مهارت است. همچنین تمرکز آنها بر طراحی و توسعه محصولی است که همه موسسات آموزشی را جامعه هدف خود قرار داده و از این طریق می‌توان کل جامعه دانشجویی و فعالیت‌هایی چون پرداخت هزینه‌ها، گرفتن کتاب از کتابخانه‌های دانشگاه و… را با این اپلیکیشن انجام داد.
پاندو در صفحه فیس‌بوک خود نوشته: «من به استعدادهایی که احمقانه و دورریختنی به نظر می‌رسند، ایمان دارم. شرکت «آی کن فناوری» آینده من است و زیبایی‌های زیادی در آن می‌بینم. ما توسعه نرم‌افزار، توسعه وب‌سایت و همچنین ثبت دامنه و میزبانی وب و ارائه خدماتی در این زمینه را انجام می‌دهیم که همگی مربوط به دنیای فناوری و مدرن امروزی است. یعنی نقص جسمی نتوانسته من را از جهان امروز جدا کند.»
