پاسخ شما به این سوالات، مشخص می‌کند که در فضایی مسموم و ناایمن زندگی می‌کنید یا اینکه امنیت عاطفی و روانی، فضای خانه شما را پر کرده است. برای درک بهتر این موضوع، به سوالات زیر پاسخ دهید. ما آزمون ساده‌ای را برای تشخیص میزان امنیت روانی شما طرح کرده‌ایم.
- خودتان را امتحان کنید
اعضای خانواده گاهی از من انتقاد می‌کنند و من هم گاهی از آنها انتقاد می‌کنم. اگر از نظر من، رفتارهای فرد مقابل آزار‌دهنده یا اشتباه است، اما به امید اصلاح رفتار، و نه به قصد تخطئه‌کردن، در مورد موضوع صحبت می‌کنم.
اگر دیگران با کار من مخالف باشند، الزاما چیزی که خودم آن را درست می‌دانم، انجام نمی‌دهم و انجام کاری را که با آن احساس راحتی کنم، همیشه در اولویت نمی‌دانم.
ما به‌ندرت با هم با صدای بلند و عصبانی صحبت می‌کنیم یا سر هم داد می‌کشیم. اگر هر یک از ما چنین رفتاری را انجام دهد، چند دقیقه بعد عذرخواهی می‌کند و توضیح می‌دهد که خسته، گرسنه، نگران یا کلافه بوده و کنترلی بر رفتارش نداشته است.
هیچ کس در خانه ما به دیگری آسیب نمی‌زند و ضرب و شتم یا حتی تهدیدها و آزارهای کلامی جایی در خانه ما ندارد.
وقتی ما با هم مخالف هستیم، در مورد موضوع با یکدیگر صحبت می‌کنیم تا نظرات همدیگر را درک کنیم و بتوانیم با دید بازتری به موضوع نگاه کنیم.
- ما در طول روز بارها نام یکدیگر را صدا می‌کنیم
وقتی در خانواده ما کسی اشتباه می‌کند، همه روی مشکل پیش آمده تمرکز می‌کنند و به جای سرزنش‌کردن، برای پیدا‌کردن راه‌حل با یکدیگر همفکری می‌کنند.
ما خود را دوست دیگری می‌دانیم و با ستایش‌کردن نقاط قوت و دستاوردهای یکدیگر، به دنبال ایجاد فضایی صمیمی و همراه با قدرشناسی هستیم.
از بازی‌کردن غافل نمی‌شویم و سرگرمی‌های جمعی، خستگی کار روزانه را از تن ما بیرون می‌کند. ما در انتخاب سرگرمی‌ها، سلیقه مشابهی داریم.
وقت رسیدن به خانه، به تلفن‌همراه پناه نمی‌بریم. ما با هم تعامل داریم و زیاد با یکدیگر صحبت می‌کنیم.
- چه نمره‌ای می‌گیری؟
برای هر پاسخ مثبت، یک نمره و برای پاسخ‌های منفی نمره صفر را در نظر بگیرید. اگر از این آزمون، نمره ۱۰ گرفتید، یعنی در فضای خانه‌تان، احساس امنیت عاطفی می‌کنید و حال روابطتان در خانه، خوب است.
- از چه حرف می‌زنیم؟
وقتی آدم‌ها سرزنش نمی‌شوند، توسط دیگران کنترل و محدود نمی‌شوند، احساس شرم نمی‌کنند، ترس، عامل کنترل‌کننده روابط‌شان نیست و دیگران همیشه با خشم‌شان آنها را نشانه نمی‌گیرند، احساس امنیت عاطفی می‌کنند. آدم‌هایی که بدون هراس، افکارشان را به زبان می‌آورند، از احساساتشان صحبت می‌کنند و می‌دانند که دیگران به آنها و وضعیت‌شان اهمیت می‌دهند، روزهایشان را در شرایط عاطفی و روانی ایمن می‌گذرانند.
آدم‌هایی که احساسات مثبت را ابراز می‌کنند و واکنش‌های احساسی مثبت دیگران را دریافت می‌کنند، یا کسانی که در مرکز توجه مثبت دیگران هستند، امنیت عاطفی را تجربه می‌کنند. دیدن لبخند دیگران، مواجهه با قدرشناسی‌شان و تجربه احساس خوشایند حمایت‌شدن، حال و روان این افراد را خوب می‌کند.
- اگر نمره‌تان پایین بود چه؟
کم نیستند آدم‌هایی که بعد از انجام دادن این آزمون، نمره کمتر از ۵ می‌گیرند. آدم‌هایی که هر روز را با احساس ناامنی عاطفی سپری می‌کنند و نمی‌توانند روابط سالم و آرامش‌بخشی را بنا کنند. اگر شما هم یکی از این افراد هستید، باید از همین امروز به فکر تغییر رویه باشید. شرکت در جلسات مشاوره گروهی، تلاش برای کم‌کردن سهم کودک درونتان در روابط و چاشنی‌کردن منطق، می‌تواند آرام آرام شما را از این چرخه مسموم بیرون بیاورد. آگاه‌بودن به رفتارهای مسموم، اولین قدم است. اگر آگاه باشید و مدام بر رفتارهای خود نظارت کنید، می‌توانید به فرد مقابلتان هم برای کاهش رفتارها و احساسات مخرب کمک کنید.
باور کنید هر روز زندگی‌کردن در فضایی پرتنش، تهدید‌کننده و مسموم، سلامت روان شما را با آسیب‌هایی جدی مواجه می‌کند و امکان برقرار‌کردن روابط سالم و آرامش‌بخش را در خارج از فضای خانه هم از شما می‌گیرد.
