در تاریخ بیست و هفتم شهریورماه سال ۹۵ با هدف معرفی کارآفرینان بزرگ ایران، عکس این کارآفرین برجسته و نامدار، روی جلد هفته‌نامه «شنبه» قرار گرفت تا تجربیات نسل اول کارآفرینان به جوانان استارت‌آپی منتقل شود.
شهریورماه سال ۹۵ بود. قرار ملاقات‌مان در اتاق بازرگانی تهران بود. در اتاقی که از در و دیوارش تقدیرنامه و عناوین مختلف می‌بارید، با پیرمردی از تبار کارآفرینان نسل اول ایران ملاقات کردم. صورتی گندم‌گون داشت و موهایی که بسیار مرتب به عقب‌شانه کرده بود. اهل ملایر بود و آن زمان ۸۶ ساله.
راست قامت می‌نشست و کت‌وشلوار برند باس پوشیده بود. عمر طولانی‌اش او را به تقویم تاریخ معاصر کارآفرینی تبدیل کرده بود؛ تحلیل می‌کرد، مناسبات سیاسی و اجتماعی را توضیح می‌داد و دست‌هایش را به طرزی توجه‌برانگیز هم‌راستای حرف‌هایش می‌کرد. شیک، تمیز، آراسته و بسیار مبادی آداب بود و شیوه‌ای دل‌پذیر در پاسخ‌گویی و برقراری ارتباط داشت.
ظهیری دیگر پیر فرزانه صنعت مواد غذایی بود. دلیل راه بود و یک آکسفورد معتبر برای اشتباه‌نکردن؛ مرجعی برای راهنمایی و تشویق جوانان به کارکردن، زحمت کشیدن، نهراسیدن و امیدواربودن. ظهیری در سیاه‌ترین سال‌های عمرش هم امیدش را از دست نداده بود.
حتی وقتی مهرام را از او گرفتند. حتی وقتی اجازه نداشت از این رویداد شوم حرف بزند. بعد از داستان مهرام گفت و از دورزدن تحریم‌ها در زمان هاشمی رفسنجانی و صادرات سس مهرام به فروشگاه‌های لس‌آنجلس.
وقتی کتاب داستان کارآفرینی‌اش را برایم امضاء می‌کرد، سرش را بلند کرد و گفت: این فقط یک داستان نیست، در این کتاب رنج‌های نگفته زیادی هست. رنج‌های کارآفرینی. حالا شاهرخ ظهیری از میان ما رفته است؛ شخصیتی که در زمان حیاتش هم تعریف و تمجیدها را برمی‌انگیخت و هم نقدها و انتقادها را. اما تا همیشه از بنیان‌گذاران و کارآفرینان ایران به شمار خواهد رفت.
هفته نامه شنبه درگذشت آقای ظهیری را به جامعه کارآفرینی ایران و خانواده محترمش تسلیت می گوید.
