ویکرام لیر، دانشجوی دکترا در دپارتمان مهندسی برق و کامپیوتر این دانشگاه، می‌گوید: «ما تصمیم گرفتیم از زنبورها استفاده کنیم زیرا آنها آنقدر بزرگ هستند که بتوانند یک باتری کوچک را با خود حمل کنند. این باتری برای تامین نیروی سیستم ضروری است و آنها هر شب به کندو باز‌می‌گردند؛ جایی‌که ما می‌توانیم به طور بی‌سیم باتری‌ها را شارژ کنیم.»
از آنجا که زنبورها اطلاع نمی‌دهند که در کجا پرواز می‌کنند و از آنجا که گیرنده‌های جی‌پی‌اس به نیروی زیادی برای کار‌کردن روی یک حشره کوچک نیاز دارند، این تیم از شیوه‌ای بهره گرفته که از هیچ نیرویی برای تعیین موقعیت مکانی زنبورها استفاده نمی‌کند.
جمع آوری داده با زنبور
محققان آنتن‌های متعددی را راه‌اندازی کرده‌اند که سیگنال‌ها را از یک ایستگاه پایه در سراسر یک منطقه خاص پخش می‌کند. یک گیرنده در کوله‌پشتی زنبور از نیروی سیگنال و تفاوت زاویه بین زنبور و ایستگاه برای تعیین موقعیت حشره استفاده می‌کند. سپس این تیم یک مجموعه از حسگرهای کوچک- نظارت‌کننده دما، رطوبت و شدت نور- را به کوله‌پشتی اضافه کردند.
از این طریق زنبورها توانستند داده‌ها را جمع‌آوری کرده و آن اطلاعات را همراه با موقعیت مکانی خود ثبت کنند و در نهایت اطلاعات درباره یک مزرعه را جمع‌آوری کردند. گولاکوتا می‌گوید: «اینکه حشرات این سیستم‌های حسگر را حمل کنند، می‌تواند برای مزارع مفید باشد زیرا زنبورها می‌توانند چیزهایی را حس کنند که اشیاء الکترونیکی مانند پهپادها قادر به احساس آن نیستند.
با یک پهپاد، شما فقط به طور تصادفی در اطراف پرواز می‌کنید، در‌حالی‌که یک زنبور به یک چیزهای خاصی کشیده می‌شود، برای مثال گیاهانی که ترجیح می‌دهد از شهد آن مصرف کنند و مهم‌تر از یادگیری درباره محیط، شما می‌توانید اطلاعات زیادی را درباره نحوه رفتار زنبورها کسب کنید.»
