از آنجا که فناوری‌های پوشیدنی با قابلیت‌های انسان رابطه بسیار نزدیکی دارند، محصولات پوشیدنی نیز باید تمام حواس پنج‌گانه (شنوایی، بینایی، لامسه، چشایی و بویایی) را تحت پوشش قرار دهند.
حس اول (شنوایی) به محصولاتی از قبیل سمعک و هدست‌های بلوتوثی مربوط می‌شود. حس دوم (بینایی) شامل هر چیزی می‌شود، از عینک‌های سه‌بعدی گرفته تا ایمپلنت‌های پزشکی که از اعصاب بینایی پشتیبانی می‌کنند. محصولات فناوری‌های پوشیدنی که به حس سوم (لامسه) مربوط می‌شوند اغلب به‌نوعی «پوست دوم» هستند. حسگرهای میکرو و صفحات لمسی با حساسیت بالا دو نمونه از این محصولات به شمار می‌روند. حس چهارم (چشایی) را نمی‌توان با هیچ‌یک از محصولات فناوری‌های پوشیدنی جایگزین کرد. حسگرهای گازی که قبل از استشمام گاز موجود در هوا به فرد هشدار می‌دهند، نمونه‌ای از نوآوری در حوزه حس پنجم یعنی بویایی هستند. حس ششم در فناوری‌های بسیار پیچیده وجود دارد که به «ذهن‌خوانی» مربوط می‌شود و هدف آن‌ها توان‌بخشی، آموزش و بازی است. دستگاه‌های فناوری مدرن امروز به روش‌های مختلف «ذهن ما انسان‌ها را می‌خوانند».
شرکت OCZ Technology از یکی از ساده‌ترین روش‌ها برای تولید کنترل‌گر بازی کامپیوتری خود استفاده کرده است. این دستگاه می‌تواند احساسات صورت، حرکت چشم و فعالیت مغزی فرد را به صفحه‌کلید بازی کامپیوتری و کنترل با موس انتقال دهد. نمونه دیگری از این محصولات آماده برای عرضه به بازار NeuroSky است. فناوری ThinkGear امواج مغزی الکتریکی و آنالوگ را به صورت دیجیتال درمی‌آورد تا رابط‌های کاربری مختلف تغذیه شوند. در این دستگاه سیگنال‌های خام مغز تقویت و پردازش می‌شوند و ورودی فشرده‌ای را به دستگاه ارائه می‌دهد.
