تحقیقات مربوط به کیفیت و کمیت تخم‌مرغ‌های یک مزرعه در کارولینای شمالی و کلم‌های پرورش‌یافته در آریزونا نشان می‌دهد که به یک سیستم بهتر برای جلوگیری از آلودگی مواد غذایی و صنعت تولید نوشیدنی نیاز است.
هر سال، بیش از ۴۷ میلیون نفر در اثر خوردن مواد غذایی که در آمریکا تولید می‌شوند، به بیمارستان می‌روند. به علاوه، هر سال ۳۰۰۰ نفر در اثر بیماری‌های مربوط به مواد غذایی جان خود را از دست می‌دهند که سالمونیا مهم‌ترین آنها‌ست.
با توجه به این مسائل، نظارت بر مواد غذایی باید کارآمدتر صورت گیرد. در حال حاضر، سازمان غذا و دارو پروتکل ایمنی مواد غذایی را تغییر داده است. این سازمان تمرکز خود را بر اقداماتی برای جلوگیری از آلودگی مواد غذایی می‌گذارد. در سال ۲۰۱۱ نیز قانون مدرنیزاسیون ایمنی مواد غذایی اجرا شد تا به بیماری‌های منتقله از راه مواد غذایی به عنوان یک مشکل سلامت عمومی و تهدید برای سیستم غذایی رسیدگی شود.
هدف نهایی کاهش بیماری‌های مربوط به مواد غذایی کار ساده‌ای نیست. فرآیندی که طی آن مواد غذایی بر سر سفره‌ها قرار می‌گیرد، یک مسیر طولانی دارد که در آن ریسک آلودگی مواد غذایی بالا‌ست.
FSMA قوانینی دارد که به تضمین ایمنی مواد غذایی در فرآیند زنجیره تامین مواد غذایی کمک می‌کنند. این قوانین برای مواد غذایی انسان و حیوان در نظر گرفته شده و اقدامات مشترکی دارد که باید در هر نقطه از زنجیره تامین صورت گیرند تا از آلودگی مواد غذایی جلوگیری شود.
استریل‌‌کردن نقش مهمی در کاهش بیماری دارد و مراکز مربوط به مواد غذایی باید مراحل استریل‌سازی و بهداشتی را رعایت کنند. در این حوزه، اینترنت اشیاء کمک شایانی به کاهش آلودگی‌ها می‌کند. اینترنت اشیاء امکان نظارت مداوم و مستمر بر تجهیزات را فراهم می‌کند. حسگرهایی که روی تجهیزات نصب می‌شوند به مهندسان امکان می‌دهند تا دما و رطوبت را کنترل کنند و در صورت ایجاد مشکل در خط تجهیزات آن را تشخیص دهند. تمرکز تولیدکنندگان مواد غذایی و نوشیدنی‌ها باید روی تغییر در مدیریت و نظارت بر امور باشد.
به علاوه زمانی که یک دستگاه خراب می‌شود، ممکن است آلودگی ایجاد شود زیرا پس از اینکه مهندسان برای تعمیر دستگاه می‌آیند، دستگاه دوباره استریل نمی‌شود. تمام این موارد را می‌توان با استفاده از فناوری اینترنت اشیاء بر‌طرف کرد.
در گذشته کارگران باید به طور فیزیکی حضور می‌داشتند و هر قسمت از تجهیزات را بررسی می‌کردند. با استفاده از دستگاه‌های مجهز به اینترنت، مهندسان می‌توانند با دقت و جزئیات بیشتری بر تجهیزات و عملکرد آنها و نیز بر موجودی و افراد نظارت داشته باشند.
حسگرهای مجهز به اینترنت که روی تجهیزات نصب می‌شوند، به افزایش ایمنی مواد غذایی کمک فراوانی می‌کنند و خدماتی مانند هشدارها و اعلان‌ها در زمان واقعی را ارائه می‌دهند. مهندسان نیز می‌توانند در هر کجا با استفاده از تلفن هوشمند یا تبلت به اطلاعات در زمان واقعی دسترسی داشته باشند. برخی قابلیت‌های سیستم اینترنت اشیاء در ایمنی مواد غذایی عبارتند از:
-
ارائه اطلاعات در زمان واقعی درباره وضعیت تجهیزاتی که مواد غذایی تولید می‌کنند
-
ارسال هشدارهای خودکار به محل بروز مشکل
-
ارائه اقدامات پیشنهادی بعدی برای رفع مشکل
به علاوه یک سیستم اینترنت اشیا می‌تواند نظافت و استریل‌بودن تجهیزات، سوابق تعمیرات و نگهداری، ارتباط بین دپارتمان‌ها را پیگیری کرده و سوابقی را برای حسابرس‌ها و مسئولان ایجاد کنند.
تنها روش جلوگیری از آلودگی مواد غذایی تشخیص زودهنگام مشکل است. یک سیستم اینترنت اشیا امکان نظارت و اقدام به‌موقع را قبل از بروز مشکل فراهم می‌کند تا وقتی مشکل به وجود می‌آید، به سرعت حل شود. فناوری اینترنت اشیاء امکان نظارت مستمر را فراهم می‌کند و نه بررسی‌های سنتی هفتگی و از آنجا که حسگرها موجب می‌شوند مهندسان تغییرات در تجهیزات را متوجه شوند، در هزینه‌ها صرفه‌جویی می‌کنند.
صرفه‌جویی در هزینه‌ها توسط سیستم اینترنت اشیا به همین جا ختم نمی‌شود. این نوع سیستم امکان فعالیت در چندین سایت و چندین محل را فراهم می‌کند که می‌تواند اطلاعات درباره تمام قطعات و کارها و امور را در سراسر سازمان جمع‌آوری کند. این اطلاعات جمع‌آوری شده موجب تعمیر سریع و کاهش خرابی‌ها می‌شود.
همچنین این فناوری شامل پیگیری موجودی می‌شود. تمام قطعات تعمیری را می‌توان هنگام استفاده انبار و ردیابی کرد و در صورت نیاز قطعات می‌توانند تعویض شوند. تمام این کارها را می‌توان با وب یا اپلیکیشن همراه انجام داد. تمام یادآوری‌ها و به‌روز‌رسانی‌ها را می‌توان به آسانی پیگیری و ثبت کرد.
اینترنت اشیا این پتانسیل را دارد که شیوه تفکر ما نسبت به ایمنی مواد غذایی را تغییر دهد. آنلاین‌کردن سیستم‌ها به بهبود شرایط مواد غذایی و صنعت تولید مواد غذایی و نوشیدنی‌ها کمک شایانی می‌کند.
