متوجه دلیل اصرار بر ملی‌شدن همه‌چیز نمی‌شوم

طرح صیانت از حقوق کاربران فضای مجازی یکی از جنجال‌برانگیز‌ترین طرح‌هایی است که طی سالیان اخیر در مجلس شورای اسلامی مطرح شده و به سمت تصویب شدن در حال حرکت است. طرحی که کارشناسان معتقدند تاثیرات منفی گسترده‌ای برای تمام کاربران اینترنت خواهد داشت. فقط در یکی از نظرسنجی‌های آنلاین، نزدیک به یک میلیون امضا علیه آن جمع‌آوری شده ولی قانون‌گذاران صلاح را در بررسی آن ذیل اصل ۸۵ قانون اساسی دانسته‌اند. حسین مرادی مالک هلدینگ جاوید و بنیان‌گذار «تضمین‌چی» یکی از مخالفان طرح صیانت از فضای مجازی است که در این گفت‌وگو بیشتر با نقطه نظرات وی در خصوص طرح صیانت از حقوق کاربران فضای مجازی آشنا خواهیم شد.

نظر شما درباره طرح صیانت از حقوق کاربران در فضای مجازی که این روزها در مجلس مطرح شده و بررسی آن طبق اصل ۸۵ قانون اساسی انجام خواهد شد، چیست؟

به نظر من یکی از بزرگ‌ترین محاسن این طرح، نمایان ساختن سرعت نمایندگان مردم در مقابل مردم بود. برای مثال عرض می‌کنم لایحه منع خشونت علیه زنان با تمام آثار مثبتی که می‌توانست در پی داشته باشد، از بهمن ماه سال گذشته مراحل اعلام وصول و نوبت بررسی را طی می‌کند. اما چنین طرحی ظرف این مدت کوتاه اصل هشتادوپنجی می‌شود. این یعنی می‌تواند سه تا پنج سال به صورت آزمایشی اجرا شود.برای اینکه درک بهتری از این مدت زمان در عصر تکنولوژی داشته باشیم، توضیح می‌‎دهم که

پنج، شش سال پیش الو‌پیک، علی‌بابا، اسنپ‌فود، بله و ده‌ها استارتاپ موفق دیگر وجود نداشتند یا در ابتدای راه خود بودند.

حالا ببینید طی مدت زمان اجرای آزمایشی این طرح، چند استارتاپ بزرگ دیگر با چه ظرفیتی از توان ایجاد شغل، شکل نخواهند گرفت. در همین حین و بین بد نیست به تحرکات همسایه کوچک جنوبی و طرح اعطای ۱۰۰هزار ویزای طلایی‌اش به برنامه‌نویسان نگاه کنیم. به همین سادگی… .

آن زمان که پول داشتیم و تحریم نبودیم با جذب سرمایه‌های نقدی‌مان، کشورشان را ساختند. و الان نوبت به جذب نخبگان رسیده تا تکنولوژی سوغات ببرند.

به طور کلی آیا ضرورتی برای اجرای چنین طرحی در این ابعاد وجود دارد؟

تصویب چنین قوانین واپس‌گرایانه‌ای نشان از عدم اعتماد حاکمیت به مردم است. و تجربه نشان داده هیچ وقت با ابزارهای قدرت نمی‌توان وجاهت لازم را برای پذیرش و تمکین از چنین قوانینی ایجاد کرد. تجارت اجتماعی، امروز محل امرار معاش بیش از دو میلیون خانواده در کشور است. تصمیماتی چنین شتاب‌زده و غیرکارشناسی‌، آن هم درخصوص موضوعی با این سطح از اهمیت، حاصلی غیر از ناامیدی و کوچک‌ترشدن سفره‌های مردم در شرایط تورم بیش از ۴۴ درصد نخواهد داشت.

در صورت اجرایی‌شدن این طرح با همین جزئیات، چه آینده‌ای برای اینترنت ایران متصور هستید؟

ما در عصر تکنولوژی زندگی می‌کنیم. بیایید در اندازه خیلی کوچک‌تر به این طرح نگاه کنیم. به عنوان مثال، اگر ایران را به چشم یک خانواده نگاه کنیم، بدیهی است که این خانواده هرچقدر هم که بزرگ باشد از تامین تمام نیازهای خود ناتوان است.

ما برای پیشرفت و رفاه، نیازمند تعامل با جهان هستیم و یکی از اصلی‌ترین راه‌های این تعامل اینترنت است. این طرح خواسته یا ناخواسته، خشتی دیگر بر انزوای کشور عزیزمان خواهد گذاشت. صدای خنده‌های رضایت‌مندانه دشمنان جمهوری اسلامی ایران، از دور قابل شنیدن است.

من هیچ وقت متوجه دلیل اصرار بر ملی شدن همه چیز نشدم. در بخش تکنولوژی توانمندی‌های بی‌نظیری داریم که می‌توانیم با تمرکز روی آنها در سطح جهان بدرخشیم. لزومی ندارد اقیانوسی باشیم که عمق آن، یک بند انگشت است.

آیا زیرساخت لازم (نرم افزاری و سخت‌افزاری) برای اجرای چنین طرحی اصلا وجود دارد؟

تا جایی که می‌دانم نه زیرساختی وجود دارد و نه اگر باشد کفاف تحمل چنین باری را دارد. اما فرض محال که محال نیست.

به فرض بودن آن و حتی توانمند بودنش، در شرایط حساس کنونی که حتی برای خرید دارو از خارج مشکل داریم. چگونه می‌توانیم چنین سیستم عریض و طویلی را بدون امکان واردات تجهیزات و تکنولوژی‌های مورد نیاز پایدار نگه داریم؟ اجازه دهید باز خیال‌بافی کنم و بپذیرم که تمام شرایط فوق مهیا شده است.

لزوم چنین سرمایه‌گذاری با این حجم، آن هم روی ایجاد و نگهداری از زیرساخت‌هایی که همین الان به رایگان در دسترس است، چیست؟

هنوز یک ماه از تعطیلی موتور جست‌وجوی ملی یوز و از بین رفتن آن همه سرمایه که صرف طراحی و اجرای آن شده بود، نگذشته است. عزیزان یا بسیار فراموش‌کارند یا بسیار لجباز که فی‌نفسه نشان از زنده بودن کودکِ درونشان دارد که اگر آزاری برای مردمی که در کنارشان زندگی می‌کنند، نداشته باشد، خیلی هم عالی است.

به نظر شما این طرح چه تاثیری بر اکوسیستم استارتاپی ایران می‌گذارد؟

طنز تلخی است. اما واقعا علاقه‌مند نیستم به روزهای بعد از اجرای این طرح و سرنوشت اکوسیستم استارتاپی کشور، حتی فکر کنم.

عمده شرکت‌های تکنولوژی با اینترنت و محدودیت‌های فعلی، همین امروز دچار مشکل هستند.

شما تصور کنید پس از اجرای این طرح چه بر سرمان خواهد آمد؟ کوچک و بزرگ ندارد. همه شرکت‌ها و استارتاپ‌ها به اندازه حجم تجارتی که دارند، از اجرایی شدن این طرح آسیب خواهند دید.

متاسفانه برخی از دوستان هم‌صنفی به امید ایجاد انحصار بیشتر، سکوت کرده‌اند و هیچ واکنشی نشان نمی‌دهند.

حتی غیرمستقیم از ما هم خواستند سکوت کنیم. آتش در خانه همسایه‌‎مان است. حتی اگر بخواهیم پای خود را از تمام فعالیت‌های صنفی کنار بکشیم. نباید فراموش کنیم که این آتش به زودی قصر عاجی را که در آن نشسته‌ایم، خواهد سوزاند.

به صورت خاص، این طرح چه تاثیری بر کسب‌وکار شما می‌گذارد؟

سوال بسیار جذابی است. تضمین‌چی در میان معدود شرکت‌های استارتاپی است که با توجه به مدل تجاری خود و همچنین برنامه‌های توسعه‌ای که در پیش دارد از تصویب این طرح نفع بسیار زیادی خواهد برد.

اما مگر ما تنها شرکت ایرانیم!؟ تمام تلاش ما مخالفان طرح صیانت در مخالفت با این طرح صرفا در راستای مسئولیت اجتماعی تضمین‌چی برای بقای اکوسیستم استارتاپی کشور و رشد تجارت آزاد اجتماعی است.

به عنوان یکی از مخالفان طرح صیانت، به نظر شما این طرح چطور می‌تواند بهبود پیدا کند؟

اجازه بدهید به احترام مجلس شورای اسلامی و اندک امیدی که به رد شدن این طرح در کمیسیون‌های تخصصی وجود دارد این ۵۲۶۷ کلمه را تا اطلاع ثانوی طرح صدا نکنیم. و با رویای وجود تخصص در کمیسیون‌های تخصصی، کمی دیگر با قدر دانستن وضع موجود، دلخوش باشیم و تمام.