نمی‌توانی در ایران باشی و فشارهای سخت اقتصادی تحریم‌ها و … را در زندگی روزمره لمس کنی و رنج مردم را ببینی و بگویی حال اکوسیستم استارتاپی ایران خوب است. ما بخشی از این کشور و مردم هستیم و زیست‌بوم کارآفرینی و استارتاپی نیز بخشی از اقتصاد بیمار و رنجور کشور است.
زیست‌بومی که در چند سال گذشته بخصوص سال تاثیرات بسیاری از سیاست ملتهب اقتصاد بیمار مدیریت‌های … و سیاست جنگ زده بین الملل پذیرفت.
بخصوص تحریم‌های ظالمانه تاثیر ویرانگری بر اکوسیستم استارتاپی گذاشت. تحریم‌های داخلی استارتاپ‌ها نیز زمینه ساز مکمل و تسهیل کننده تاثیرگذاری تحریم‌های خارجی بود. در تحریم‌های خارجی راه‌های جذب و تامین منابع مالی (راه ورود سرمایه گذار خارجی) و امکان کسب تجربه جهانی و دسترسی به بازارهای جهانی بسته شد. در داخل نیز راه‌های تامین سرمایه (مثل بازار سرمایه و…) به روی استارتاپ‌های بزرگ مسدود شد دو سیاست با اهداف و نیت‌های متفاوت ولی نتیجه‌ای یکسان و ویرانگر.
بسته شدن راه اگزیت و عدم بازگشت سرمایه تعیین سقف برای رشد استارتاپ‌های بزرگ طرح های محدود کننده برای فضای مجازی و اینترنت در کنار دیگر عوامل منجر به کم رنگ شدن امید در نزد جوانان کارآفرین شد. چرخه‌ای که در میانه دهه نود شتاب گرفته بود به دلایلی دستکاری و متوقف شد. آنهایی که با شعار دغدغه‌مندی دست به این دستکاری زدند چون راه حل دیگری برای این برون رفت نداشتند فقط مقابل چرخه توسعه زیست‌بوم استارتاپی سد ایجاد کردند تا فرصتی برای یافتن یک راه جایگزین باشند. فارغ از اینکه زمان و تکنولوژی متوقف شدنی نیست و … این موانع به قوام و تاثیرگذاری سد تحریم‌ها کمک شایانی کرد تا اکوسیستم نوپا و کم‌جان نحیف‌تر و جوانان ناامید و ناامیدتر شوند.
سال سال دستاوردهای بزرگ برای اکوسیستم استارتاپی ایران نبود در کنار اینها تاثیرات کرونا جنگ در اروپا باعث شد فقط مصیبت از سر بگذرانیم به تعبیری سال سال بقا بود. بازگشت به گذشته جز با هدف درس آموزی فقط رنج است و نتیجه‌اش ناامیدی و ایستایی.
سال برای کارآفرینانی که در وضعیت عدم قطعیت زندگی می‌کنند سال صبر است و امیدواری و البته بازهم و بازهم تلاش و تلاش.
اگر مشکلات به تلاش مضاعف ما حل و فصل می‌شد می نوشتیم در سال تلاشمان را مضاعف می‌کنیم و می‌ترکانیم اما واقعیت این است سال سالی است که فقط می‌توان امیدوار بود سیاست گذاران و تصمیم سازان به این نتیجه برسند دستکاری در زیست بوم جز ویرانی حاصلی ندارد کافی است بیرون از گزارش‌های عملکردی بخش های دولتی چرخی در اکوسیستم بزنند و حال نزار صنعت وی سی را ببینند. به شتابدهنده‌های بی‌شتاب سری بزنند و به فضاهای اشتراکی که زیستگاه تریدرها و فریلنسرها شده و ایونت‌های کارآفرینی که به تسخیر گرگ‌های وال استریتی در آمده است.
حرف آخر:
بازهم از انتهای ناامیدی از امید با شما سخن می گوییم. ما کارآفرین هستیم و رود هرگز متوقف نمی‌شود و آب مسیرش را پیدا می‌کند. امیدواریم با بازگشت عقلانیت به تصمیم سازان و تصمیم‌گیران راه سد شده باز شود و جریان کار آفرینی در کشورمان به مسیر درست و طبیعی خویش بازگردد. آرزویمان ایرانی آباد با استارتاپ‌های بزرگ جهانی ایرانی است.
آنچه عیان است این رود متوقف نخواهد شد.