استارتاپ یا به فارسی کسبوکار نوپا، هرچند در تعریفش، بر این مسئله تاکیدی نشده که حتما فعالیتی در حوزه فناوری و IT باشد، اما این روزها اکثر استارتاپ‌ها بر بستر وب و موبایل و فناوری‌های نوین شکل گرفته است.
تعریف استارتاپ در منابع مختلف به این شکل آمده:
در دیکشنری وبستر: یک کسبوکار جدید.
در مرکز کسب‌وکارهای کوچک آمریکا (USSBA): کسب‌وکاری که عموما حول محور تکنولوژی شکل گرفته و پتانسیل بالایی دارد.
استیو بلنک: سازمانی که در جست‌وجوی یک مدل کسبوکار قابل تکرار و مقیاس‌پذیر، شکل گرفته است.
اریک ریس: استارتاپ، یک نهاد انسانی است که برای ارائه یک محصول یا خدمت جدید در شرایطی که ابهام بالایی وجود دارد، به وجود آمده است.
به صورت کلی می‌توان گفت استارتاپ یا کسبوکار نوپا دارای این ویژگی‌هاست: کسبوکار ارزش‌آفرین، پایدار، دغدغه اعضای آن، فرصت‌جو اما نه فرصت‌طلب، مقیاس‌پذیری، مزیت و مطلوب آن، مبتنی بر تکنولوژی‌های نوین، کسب وکاری که دوران کودکی خود را طی می‌کند.
اما تعریف این واژه هر چیزی که باشد، نکات مهمی که برای راه‌اندازی آن مهم است را می‌توان این موارد گفت: ایده خوب و بکر و به‌خصوص بومی مثل استارتاپ «مامان‌پز»، ایده با تجربه موفق در دنیا و پیاده‌سازی بومی با فرهنگ ایرانی مثل استارتاپ موفق «اسنپ» برگرفته از «اوبر»، تیم حرفه‌ای و علاقه‌مند و پایبند حتی بدون حقوق، البته با مشخص‌شدن سمت و نوع همکاری و درصد سهام در آینده استارتاپ که می‌توان آن را با مشاور حقوقی تنظیم کرد، طرح بیزنسی و مشخص کردن تمام جزئیات و فازهای پروژه.
اجرای حرفه‌ای ایده طبق نقشه راه، کمک و هدایت توسط منتورهای مختلف در حیطه‌های متفاوت، رفتن به شتاب‌دهنده‌ها در صورت نیاز به شتاب، جست‌وجو برای سرمایه‌گذار در صورت نیاز به سرمایه، ادامه راه و درس و تجربه از شکست یا تجربه ناموفق، توسعه کسبوکار و برندینگ و تبلیغات و … با درآمد کسب شده، درس از تجربه‌های ناموفق دیگران و جذب منابع انسانی حرفه‌ای و علاقه‌مند برای بخش‌های مختلف کار.
البته به این موارد گفته شده می شود خیلی گزینه‌های دیگر هم اضافه کرد که حتما دوستان دیگر در این پرونده به آن اشاره خواهند کرد.
