در سال 2017 سنگاپور جایگاه خود را بهعنوان بازیکن اصلی در نقشه استارتاپ جهانی محکم کرده و به عنوان دروازه ارجح رو به جنوب شرق آسیا، پایگاهی که از آنجا استارتاپهای جهانی و سرمایهگذاران بینالمللی در سایر بازارها و اکوسیستمهای کارآفرینی منطقه سرمایهگذاری میکنند، ظاهر شده است. اما طبق گفته بازیگران صنعت، این کشور باید امسال نقش منطقهای پویاتری داشته باشد تا بتواند رقابتپذیری و تنوع در اکوسیستم استارتاپی خود را تضمین کند.
کاتارینا هسبانی، عضو گروه وکلای غیرانتفاعی فیمیل فاندرز، اظهار کرده است که سال گذشته یکی از روشهای «قابل ذکر» افزایش نهادهای جهانی بود که در سنگاپور توسعه یافت. در بین این نهادها ابرقدرتهای حوزه تجارت الکترونیک به نام آمازون و علیبابا و اپراتورهایی مانند ویورک و اوروُرک بودند. «در حالیکه این یک روند جدید نیست، اما نشان میدهد که با یک شهرت بینالمللی قوی، سنگاپور به جذابیت خود به عنوان مرکزی برای تجاریسازی در جنوب شرق آسیا و منطقه وسیعتر آسیا و اقیانوسیه ادامه میدهد.»
کولدیپ سینگ راجپوت، بنیانگذار استارتاپ تجزیه و تحلیل «بیو فورمیس»، که در ماه دسامبر 5.5 میلیون دلار سرمایه جذب کرد، میگوید قدم بعدی سنگاپور تقویت ارتباطات منطقهای و فرصتهای کاری در خارج از بازار محلی است.
جنوب شرق آسیا یک منطقه قابلدسترس و جذاب برای شروع است. هیان گو، بنیانگذار و شریک شرکت سرمایه خطرپذیر اناسآی ونچرز در سنگاپور، در سال 2017 به این نکته اشاره کرد که سرمایهگذاران چینی مبالغ بیشتری را در استارتاپهای منطقه سرمایهگذاری میکنند و کارآفرینان تازهکار بیشتری از آمریکا و چین به جنوب شرق آسیا نقل مکان کردهاند تا شرکتهای خود را در این منطقه راهاندازی کنند.
خانم هبانی میگوید: «اینجا از نظر کاربران نهایی و رشد اقتصادی فرصتهایی وجود دارد. برای مثال، مرکز استارتاپی سنگاپور به نام بلاک71 اخیرا در جاکارتا راهاندازی شده است؛ این یک حرکت معنادار است زیرا فرصت رشد در این بازار وجود دارد.» بلاک71 جاکارتا یک مرکز 1500 مترمربعی است که بر اساس مدل بلاک71 سنگاپور ساخته شده و از توسعه نوآوری و کارآفرینی در سنگاپور و اندونزی پشتیبانی میکند. این مرکز که در ماه جولای راهاندازی شد، حاصل شراکت انیواس اینترپرایز، بازوی کارآفرینی دانشگاه ملی سنگاپور و شرکت سلیم گروپ است. لیم هنگ کیانگ، وزیر تجارت و صنعت سنگاپور، گفته است که بلاک71 جاکارتا نمونهای از امید سنگاپور به دستیابی به شرکای خارجی برای ایجاد یک اتحادیه نوآوری جهانی، یک شبکه جهانی برای تقویت نوآوری است که کمیته اقتصاد آینده سنگاپور در سال 2017 توصیه کرده است. راجپوت همچنین اضافه کرد که قدم دیگری که باید سنگاپور بردارد، جذب استعدادها و شرکتهای نوآورانه بیشتر در اکوسیستم استارتاپی خود است؛ این امر میتواند از طریق برنامههایی مانند اینترپاس، یک ویزای کاری که به نقل مکان کارآفرین به سنگاپور برای راهاندازی فروشگاه کمک میکند، محقق شود. او میگوید: «کارآفرینان جوانتر، برای مثال، میتوانند ایدههای جدید و بهروز را وارد صحنه کنند.» با این حال، استارتاپهای واقع در سنگاپور همچنان با مشکلاتی در استخدام استعدادها به ویژه از خارج کشور مواجه هستند. گو میگوید: «سنگاپور باید به استعدادهای خارجی امکان دهد تا در این کشور اقامت داشته باشند و شرکتهای محلی را تشویق کنند تا بهترین و باهوشترین افراد را از سراسر دنیا استخدام کنند، بدون اینکه مجبور باشند با صدور مجوزهای کار دست و پنجه نرم کنند.»
بهینهسازی محیطهای کاری به نقش سنگاپور به عنوان مرکز نوآوری و پلی به سوی جنوب شرق آسیا کمک خواهد کرد. تعداد این محیطها تا پایان سال گذشته میلادی 120 مرکز بوده و بنا بر گزارشهایی قرار است تعداد زیادی نیز امسال اضافه شوند.
کونگ وان سینگ، رئیس اپراتور جاستکو در سنگاپور، میگوید: «برای شرکتهای خارجی که میخواهند در سنگاپور و بازارهای آسیایی فعالیت کنند و سنگاپور را یک نقطه شروع مناسب میدانند، کار مشترک به آنها امکان میدهد تا نقطه شروع سریع داشته باشند و به انعطافپذیری مورد نیاز خود در مراحل اولیه و ارتباط با جامعه دست یابند.»
آرنود بونزوم، شریک خطرپذیر در شتابدهنده استارتاپی 500 استارتاپز، گفته است که انتظار دارد امسال شرکتهای سرمایهگذار بودجههای جدیدی را ارائه دهند. اناسآی ونچرز گفته است که در ماه دسامبر 75 میلیون دلار دریافت کرده است. «بهعلاوه رقابت بیشتری در بین سرمایهگذاران مشاهده میشود که اکنون سعی دارند با ارائه پشتیبانی بیشتر از شرکتها در مجموعه خود، خودشان رامتمایز کنند.»
بونزوم اضافه کرد که ابرقدرتهای فناوری سنگاپور با عملیاتهایی در سراسر جنوب شرق آسیا در سال گذشته موفق عمل کردهاند. گراب بیش از 2 میلیارد دلار بودجه دریافت کرده است. شرکت اینترنتی سی 884 میلیون دلار سرمایه جذب کرده و سایت تجارت الکترونیک لازادا 1میلیارد دلار سرمایه از علیبابا دریافت کرده است. بخش فناوری به یکی از بزرگترین عوامل در معاملات سرمایه خطرپذیر در منطقه تبدیل شده است. این سرمایهگذاریها در شرکتهای فناوری در جنوب شرق آسیا از سال 2015 تا 2017 به میزان 9برابر افزایش یافته و از 672 میلیون دلار به 5.9 میلیارد دلار رسیده است.
کای نیکلاس اشنایدر، مدیر شرکت حقوقی کلیفورد چانس، درباره روند سرمایه خطرپذیر میگوید: «ما شاهد برخی فعالیتهای فناوری خواهیم بود. این عنصر فناورانه قدرتمند در جنوب شرق آسیا وجود دارد که مکمل چیزی است که در چین اتفاق میافتد.»
ایوان تان، مدیر گروه جنوب شرق آسیا و اقیانوسیه، تاکید کرده است که سنگاپور یک «موقعیت مناسب» برای تبدیل به دروازهای برای استارتاپها و سرمایهگذاران جهانی در جنوب شرق آسیاست. او گفته است که این کشور باید به توسعه این روند ادامه دهد.»
برای مثال، آیای سنگاپور «گو سی آوارد» خود را راهاندازی کرد که دانشجویان را تحت یک برنامه کارآموزی در خارج از کشور، با استارتاپها مطابقت میدهد. این استارتاپ چندین سرمایهگذار نیز داشته است از قبیل سیآسهآن، بازوی شتابدهنده تای بورج در تایلند، که برنامههایی برای آشنایی استارتاپهای سنگاپور با اکوسیستم فناوری تایلند برگزار میکند.
تان گفته است که مزایای سنگاپور که موجب میشود بیش از پیش به حوزه اکوسیستمهای منطقه وارد شود، ایجاد اثرات شبکهای که موجب افزایش جریان ایدهها و سرمایهگذاریها در هر کشور و افزایش فرصتها برای شرکتها میشود، است. «یک اکوسیستم استارتاپی متنوع و زنده در منطقه مشاغل خوبی را برای افراد ایجاد خواهد کرد و رشد اقتصادی را برای سنگاپور به ارمغان خواهد آورد. این امر به شرکتهای سنگاپور امکان میدهد تا از تغییرات فناورانه از طریق شراکتها بهره ببرند و رقابتیتر شوند.»