هر روز ممکن است با مسائل مختلفی در طول روز مواجه شویم که این مسائل گاهی شخصی است و گاهی هم می‌تواند یک معضل اجتماعی باشد و مدت‌ها ذهن ما را درگیر خودش کند و برای آن به دنبال راه‌حلی باشیم که ندانیم از کجا و چطور می‌توانیم آن پیدا کنیم. این دغدغه که ممکن است ذهن خیلی‌ها را درگیر کرده باشد، اساس شکل‌گیری استارتاپی به نشانی padpors.com است که لاله ملازاده و برادرش سهیل بنیانگذاران آن هستند. لاله ۳۲ ساله و متولد اسفراین است و دکترای فیزیک از دانشگاه علوم پایه زنجان دارد. زمانی که لاله تصمیم می‌گیرد این استارتاپ را راه‌اندازی کند، در ابتدا قصدش کارآفرینی نبوده است بلکه مسائل مختلفی مانند آلودگی هوا، ترافیک، هدر‌رفت غذاها در سلف دانشگاه‌ها و غیره ذهنش را درگیر کرده بود و احساس می‌کرد اینها مسائلی نیستند که توسط یک یا دو نفر قابل حل باشند و نیاز به خردجمعی دارند. راه‌حل از یک دورهمی ساده در کنار دوستانش در دانشگاه به ذهنش می‌رسد «روزی با دوستانم که هر‌کدام تخصص‌های مختلفی داشتند، در دانشگاه در مورد آلودگی صوتی که پل حافظ برای دانشگاه امیرکبیر ایجاد می‌کند، صحبت می‌کردیم و هر کدام از نگاه خود مسئله را ارزیابی می‌کردیم. مثلا من از بعد فیزیکی به مسئله نگاه می‌کردم و به یک سری از موانع فیزیکی برای حل این مشکل فکر می‌کردم و دوست دیگرم که بیولوژی خوانده بود، بیشتر به سازوکار و عملکرد گوش توجه می‌کرد و به دنبال راه‌حل از این طریق می‌گشت و دوستان دیگر نیز از نقطه‌نظر خود به یک مسئله فکر می‌کردند. از بحثی که پیش آمده بود، لذت بردیم و تصمیم گرفتیم این بحث را به موضوعات دیگر نیز تعمیم دهیم و از افراد دیگر نیز با تخصص‌های مختلف دعوت کنیم تا به مسائل فکر کنند و اگر چیزی به ذهنشان می‌رسد به اشتراک بگذارند. بعد از بررسی که انجام دادیم، متوجه شدیم چنین کاری در دنیا به نام open innovation یا نوآوری باز شناخته می‌شود که روشی است که در آن، شرکت‌ها مسائل خود را به افراد دیگر برون‌سپاری می‌کنند تا آنها برای آن مسائل راه‌حلی پیدا کنند. ما از این کار ایده گرفتیم و تصمیم گرفتیم محیطی را در بستر وب فراهم کنیم تا دسترسی افراد با تخصص‌های مختلف را به هم و به مسائل راحت‌تر کند تا بتوانند دانش و تجربه خود را در موضوعات مختلف به اشتراک بگذارند.»
خدمت اصلی که در پادپرس ارائه می‌شود، بهره‌برداری از خردجمعی است. به عبارت دیگر، در پادپرس این امکان برای افراد وجود دارد که مسائل خود را با دیگران به اشتراک بگذارند که این مسائل می‌تواند مسائل شخصی یا یکی از معضلات اجتماعی باشد یا هر نوع مسئله دیگری
- پادپرس چه‌کار می‌کند
خدمت اصلی که در پادپرس ارائه می‌شود، بهره‌برداری از خردجمعی است. به عبارت دیگر، در پادپرس این امکان برای افراد وجود دارد که مسائل خود را با دیگران به اشتراک بگذارند که این مسائل می‌تواند مسائل شخصی یا یکی از معضلات اجتماعی باشد یا هر نوع مسئله دیگری. پادپرس یک جامعه از افرادی است که به حل مسائل علاقه‌مند هستند، افراد در این جامعه نظرات خود را به اشتراک می‌گذارند و مشکلات یکدیگر را نیز نقد می‌کنند. در پادپرس هر مسئله‌ای قابل طرح است، فقط دو خط قرمز وجود دارد، آن هم مسائل سیاسی و مسائل مذهبی است که افراد اجازه ندارند در مورد آن صحبت کنند. «ما در شروع کار از افراد متخصص دعوت کردیم تا در پادپرس حضور به هم رسانند تا هسته اولیه افراد علاقه‌مند به حل مسئله شکل بگیرد، افراد متخصص در حوزه‌های مختلف، افرادی که دغدغه‌هایی برای حل مسائل جمعی داشتند و یا افرادی که قابلیت اجرایی داشتند از جمله کسانی بودند که در ابتدا به پادپرس دعوت شدند. تقریبا از اواخر سال گذشته ثبت نام در پادپرس را آزاد کردیم و در حال حاضر هر کسی می‌تواند نظرات خود را به اشتراک بگذارد. البته محدودیت‌های کاربری در پادپرس قرار داده شده و همه چیز در اختیار همه‌کس نیست. کاربرانی که خودشان را در حل مسائل اثبات کنند، دسترسی‌های بیشتری در اختیارشان قرار می‌گیرد.» در پادپرس افراد براساس معیارهای مختلفی مانند زمان مطالعه و اینکه چه میزان در پادپرس وقت می‌گذارند و به بحث‌ها توجه می‌کنند، مورد ارزیابی قرار می‌گیرند. علت اینکه مدت زمان مطالعه در پادپرس دارای اهمیت است این است که محور فعالیت‌ها در آن حول گفت‌وگوها در موضوعات مختلف شکل می‌گیرد و توجه و مطالعه به بحث‌ها دارای اهمیت است. «از زمانی که پادپرس لانچ‌شده تاکنون، بیشتر حول موضوعات اجتماعی و مسائل عام‌المنفعه بحث‌ها شکل گرفته است. هر فردی بعد از اینکه ثبت‌نام را انجام می‌دهد، فضایی برای نوشتن در اختیار دارد تا مسئله خود را مطرح کند و بلافاصله بعد از انتشار، موضوع مورد نقد جامعه کاربری حاضر در پادپرس قرار می‌گیرد و با سوال و جواب‌هایی که شکل می‌گیرد، ممکن است نوع سوالی که در ابتدا مطرح شده است دستخوش تغییر شود و این موضوع یکی از ارزش‌های پنهان پادپرس است، اینکه افراد یاد می‌گیرند که اگر مشکلی دیدند چطور آن را به صورت مسئله تعریف کنند. بعد از اینکه گفت‌وگوی اولیه حول یک مسئله شکل می‌گیرد، براساس دو معیار تمایل افراد جامعه و اهمیت مسئله مطرح شده، ارزیابی صورت می‌گیرد و اگر تعداد زیادی از کاربران به مسئله تمایل داشته باشند و مسئله نیز به خودی خود دارای اهمیت بالایی باشد، مسئله وارد جامعه بازتری می‌شود که از افراد متخصص تشکیل شده و فرآیندی به نام «نُوا» روی مسئله شکل می‌گیرد که ما به اصطلاح به آن میز گفت‌وگو می‌گوییم. فرآیند میز گفت‌وگو یک فرآیند یک‌هفته‌ای است که در این یک هفته جامعه‌های ذینفع را برای بررسی مسئله دعوت می‌کنیم.» تاکنون حدود ۷ نُوا در پادپرس برگزار شده که مهم‌ترین آن در زمستان سال گذشته در مورد آلودگی هوا برگزار شده است. اتفاقی که در نهایت افتاد، این بود که در میان بحث‌های شکل‌گرفته حدود چهار راه‌حل شکل گرفت. «نتایج گفت‌وگوهایی که در پادپرس شکل می‌گیرد، در سایت در حال مستند‌سازی است و برای همه قابل‌دسترس است و ما تاکنون برای اجرای نتایج کار به دنبال مخاطبان دانشجو و کسانی که علاقه‌مند به ارزش‌آفرینی هستند، بودیم و معمولا افراد خودشان پیگیر اجرایی‌شدن راه‌حل‌ها هستند. بر همین اساس بیشتر سعی کردیم برای معرفی پادپرس در دانشگاه‌ها حضور داشته باشیم.» لاله می‌گوید بهترین اتفاق برای آنها این است که بتوانند پلتفرمی را شکل دهند تا مجریان حل مسئله نیز انگیزه و تمایل داشته باشند در تعامل با افرادی که مسائل را حل می‌کنند، در پلتفرم حضور داشته باشند.
- شیوه درآمدزایی پادپرس
پادپرس در حال حاضر ۲۰۰۰ کاربر دارد و استفاده از خدمات رایگان بوده است. «ما در حال حاضر قصد درآمدزایی از پادپرس را نداریم ولی پلن‌های مختلفی را برای درآمدزایی بررسی کرده‌ایم و در نهایت به پلن تبلیغات برای درآمدزایی رسیدیم به این ترتیب که راه‌حل‌های برخی مشکلات می‌تواند محصولات یا خدماتی باشند که بتوانند در پادپرس برای حل آن مشکل تبلیغ کنند. تاکنون با سرمایه شخصی کار را پیش بردیم و مهم‌ترین سرمایه در این کار به نظر من سماجت و پیگیری در پیشبرد کارها بوده است.»
