تجربه کاربری (User Experience) به اختصار UX شامل رفتارها، نگرش‌ها و احساسات یک کاربر درباره استفاده از یک محصول، سامانه یا سرویس خاص است. تجربه کاربری جنبه‌های کاربردی، تجربه‌شده، اثرگذار به صورت عاطفی، معنادار و ارزشمند تعامل انسان و رایانه و مالکیت محصول را دربرمی‌گیرد. علاوه بر این، برداشت یک فرد از جنبه‌های مختلف یک سامانه مانند سودمندی، کاربری آسان و کارایی نیز در گستره تجربه کاربری قرار می‌گیرد. به عبارت دیگر، تجربه کاربری همان خاطره‌ای است که با استفاده از یک محصول، سامانه یا سرویس در ذهن کاربر نقش می‌بندد.
از آنجایی که تجربه کاربری درباره ادراک‌های فردی و تفکراتی در رابطه با سامانه است، می‌تواند ماهیتا تاحدی امری ذهنی، نظری و درونی (سوبژکتیو) در نظر گرفته شود. همچنین تجربه کاربری مفهومی پویاست که به طور مداوم در طول زمان با توجه به تغییرات در شرایط استفاده و نیز گسترش یافتن زمینه‌های کاربرد آن تغییر می‌کند.
استاندارد بین‌المللی ارگونومی‌های تعامل انسان و سامانه (بخش ۲۱۰ از استاندارد ISO-9241)، تجربه کاربری را «برداشت‌های یک فرد و واکنش‌هایی که از استفاده یا انتظار استفاده وی از یک محصول، سامانه یا سرویس ناشی می‌شود» تعریف می‌کند. بنا بر این تعریف، تجربه کاربری تمام احساسات، باورها، اولویت‌ها، برداشت‌ها، واکنش‌های جسمی و روانی، رفتارها و دستاوردهای کاربران را، که پیش از استفاده و در حین استفاده و پس از استفاده رخ می‌دهد، شامل می‌شود. این استاندارد سه عامل سامانه، کاربر و زمینه استفاده را عواملی می‌داند که تجربه کاربری را تحت تاثیر قرار می‌دهند.
