بیش از یک سال از روزی که وال استریت ژورنال اعلام کرد شرکت یاهو در حال بررسی فروش هسته اصلی کسب‌وکار اینترنتی خود است، مي‌گذرد؛ کسب‌وکاری که شامل وب‌سایت‌هایی چون فلیکر، تامبلر و یاهو دات‌کام می‌شد. یاهو پذیرفته بود که ناقوس‌ها برای پایان اسطوره مجازی‌اش به صدا درآمده‌اند. روند تدریجی و البته بسیار آهسته افول یاهو شاید برای بسیاری دردناک و تعجب‌آور باشد، اما این روند نیاز به مسکنی دارد تا بتواند هر چند موقتی راهی جدید را پیش پای این غول دنیای فناوری قرار دهد.
همه می‌دانیم که یاهو یک موتور جست‌وجو، محلی برای قرار‌دادن تصاویر و در نهایت شبکه‌ای اجتماعی است که بسیاری از کاربران هنوز هم به صورت روزانه از آن استفاده می‌کنند. اما در دنیای واقعی اینها مواردی نیستند که برای کاربر امروز چندان جذابیتی داشته باشند. در حال حاضر در نظر بسیاری از کاربران، یاهو تنها یک سایت خبری است که با نام یاهونیوز فعالیت می‌کند و دارای امکان پست الکترونیک است که با عنوان یاهومیل فعالیت می‌کند. به نظر می‌رسد این عوامل شاید به خاطر دو مسئله عمده بروز کرده است؛ فقدان چشم‌انداز و عدم توسعه مناسب.
در سال ۱۹۹۷ یاهو می‌توانست تنها با پرداخت مبلغ یک میلیون دلار گوگل را بخرد، اما این کار را نکرد. بر اساس آنچه در کتاب داستان گوگل نوشته شده، می‌خوانید یاهو نمی‌خواست ترافیک مستقیم به وب‌سایت خود را از دست بدهد. در واقع یاهو به این دلیل پیشنهاد خریدن گوگل را رد کرد که شرکت دوست داشت تا کاربران زمان بیشتری را در سایت یاهو بگذرانند. گوگل به نحوی طراحی شده بود تا بتواند به مردم سریع‌ترین پاسخ جست‌وجو را بدهد و به سرعت آنها را به وب‌سایت مورد نظر خود هدایت کند اما به سرعت و بعد از پنج سال یاهو مجدد پیشنهاد جدیدی برای خرید گوگل دریافت کرد. باید گفت که شانس جدید برای خرید گوگل به این شرکت روی آورد. این بار یاهو از فناوری‌های گوگل برای ارتقای موتور جست‌وجوی خود استفاده کرده بود. البته در آن زمان مدیرعامل وقت یاهو یعنی تری سمل سعی کرد تا گوگل را به قیمت ۳ میلیون دلار خریداری کند گرچه در آن زمان مشاوران وی به او گفته بودند که گوگل حتی تا ۵ میلیون دلار هم ارزش دارد. اما اگر به آن زمان برگردیم و به مقالات منتشر‌شده در مجله وایرد در سال ۲۰۰۷ نگاهی بیندازیم، می‌بینیم که در آن زمان سمل نتوانست تصمیم قاطعی در خصوص ارزش این شرکت بگیرد و آن را بخرد.
البته یاهو کم‌کم وارد دردسرهایی شد. در سال ۲۰۰۸ بود که مدیرعامل پر سر و صدای مایکروسافت یعنی استیو بالمر تلاش سختی را برای خریدن یاهو آغاز کرد که حالا توانسته بود جایگاه ثابت دوم را میان موتورهای جست‌وجو داشته باشد. در فوریه همان سال، هیات مدیره یاهو تصمیم گرفت تا پیشنهاد ۴۴ میلیون دلاری مایکروسافت را رد کند چرا که آنها معتقد بودند این مبلغ برای شرکتی چون یاهو بسیار کم است. علیرغم آنکه تمامی مدیران یاهو خطراتی در راه کسب‌وکار خود احساس کرده بودند، تن به این معامله ندادند و اینجا بود که مایکروسافت نیز ترجیح داد روی موتور جست‌وجوی خود یعنی بینگ بیشتر کار کند.
یکی دیگر از دلایلی که در زمره ناکامی‌های یاهو شمرده می‌شود، این است که یاهو همواره بین اینکه یک شرکت فناوری است یا یک رسانه سردرگم بود. اساسا این شرکت همواره از تبلیغات به درآمدزایی مشغول بوده تا فروش نرم‌افزار. بنابراین معقول است که فکر کنیم یاهو یک شرکت رسانه‌ای است، اما در اغلب مواقع این شرکت به عنوان یک شرکت فناوری نیز ظاهر شده است. پائل گراهام یکی از دانشمندان عرصه علوم رایانه ضمن مقایسه این شرکت با شرکت‌های فناوری چون مایکروسافت یا گوگل معتقد است که یاهو به خصوص در سال‌های اخیر از ترس دچارشدن به سرنوشت شرکت‌هایی چون نت‌اسکیپ در مواجهه با مایکروسافت سعی کرده است بسیار انفعالی‌تر از گوگل عمل کند. حالا شاید بتوان گفت آینده یاهو مثل خود یاهو بسیار مبهم است.
ما شاهد سقوط تدریجی یکی از بزرگ‌ترین غول‌های عرصه فناوری که از نخستین روزهای ظهور اینترنت پا به عرصه تجارت گذاشت، هستیم.
