شاید جالب به نظر برسد که این اتفاق جرقه‌ای برای شکل‌گیری یک استارتاپ شده است که توسط محمدحسین برمایون ۲۷ ساله به همراه هم‌تیمی‌های دیگرش امیر شکوهی‌نیا، مرتضی بهبویی، علی شبانی و امین گنجعلی راه‌اندازی شده است. محمدحسین که لیسانس مهندسی برق از دانشگاه امیرکبیر دارد و فوق‌لیسانس خود را در رشته مهندسی انرژی از دانشگاه شریف گرفته است و در حال حاضر دانشجوی دوره دی‌بی‌ای دانشگاه تهران است، داستان شکل‌گیری این استارتاپ را اینگونه روایت می‌کند «در سال ۹۳ که دوره ارشد را تمام کردیم، با دو تن از دوستان قصد داشتیم که استارتاپی را راه‌اندازی کنیم و بر همین اساس موضوعات مختلفی مانند انرژی، آموزش، الکترونیک و غیره را بررسی کردیم. در همین بین یاد فیلم ملبورن افتادیم که در این فیلم نوزادی به دلیل سهل‌انگاری و اینکه روی شکم خوابانده شده بود، دچار مرگ ناگهانی شده بود. همچنین از میان موضوعاتی که روی آنها تحقیق کرده بودیم، حوزه کودک برایمان بسیار جذاب بود و این فیلم هم جرقه‌ای برای این ایده بود که بتوانیم کاری کنیم از این مرگ‌های ناگهانی پیشگیری کنیم.»
نینیکس یک دیوایس هوشمند است که روی شکم نوزاد نزدیک به ناف وصل می‌شود و علائم حیاتی نظیر نرخ تنفس نوزاد، دمای بدن، رطوبت بدن و حالت خوابیدن را کنترل می‌کند. یعنی همان عواملی که روی سندرم مرگ ناگهانی نوزادان تاثیر می‌گذارد
- نینیکس چه کار می‌کند؟
نینیکس یک دیوایس هوشمند است که روی شکم نوزاد نزدیک به ناف وصل می‌شود و علائم حیاتی نظیر نرخ تنفس نوزاد، دمای بدن، رطوبت بدن و حالت خوابیدن را کنترل می‌کند؛ یعنی همان عواملی که روی سندرم مرگ ناگهانی نوزادان تاثیر می‌گذارد. اطلاعات مربوط به علائم حیاتی از طریق بلوتوث به گوشی پدر و مادر ارسال و ذخیره می‌شود و می‌توان روی آن تحلیل‌های مختلفی انجام داد که مورد استفاده پزشکان نیز واقع می‌شود. در صورتی که تغییری در هر یک از علائم حیاتی ذکر شده صورت بگیرد، سه نوع سطح اطلاع‌رسانی برای والدین وجود دارد؛ در مرحله اول نونیفیکیشن ارسال می‌شود، اگر پاسخی از طرف پدر و مادر دریافت نشود، در مرحله دوم گوشی آلارم می‌دهد و در حالت بعدی دیوایسی که به بدن نوزاد وصل است، آژیر می‌کشد. «۴۰ درصد مرگ و میر نوزادان از بدو تولد تا سن یک‌سالگی بر اثر عفونت و تب‌کردن و ۴۰ درصد به دلیل بیماری‌های تنفسی است. همچنین سندرم مرگ ناگهانی نیز از دیگر دلایل این مرگ و میر است و این اتفاق بیشتر در حالت خواب برای نوزاد می‌افتد و این ابزار به والدین کمک می‌کند در هنگام خواب نیز وضعیت فرزند خود را کنترل کنند و هدف ما این است که از بروز این سندرم پیشگیری کنیم. همچنین ما در حال انجام یک کار پژوهشی مشترک با مرکز طبی کودکان هستیم تا دیوایس را تست کنند. آزمایشاتی که خودمان انجام دادیم نتیجه داده است و با اعداد واقعی که در دست داشتیم هماهنگی داشته و می‌خواهیم از طرف مرکز طبی کودکان نیز تاییدات لازم را دریافت کنیم.» به علاوه مواد تشکیل‌دهنده این دیوایس، موادی است که برای ساخت پستونک استفاده می‌شود و سطح انرژی که توسط وسیله استفاده می‌شود بسیار پایین است. همچنین اطلاعات با نسل جدیدی از بلوتوث که بسیار کم انرژی است و با استانداردهای مختص به دیوایس‌های مرتبط با سلامتی همخوانی دارد، انتقال داده می‌شود.
- از زمانی که کار را شروع کردید، برای این محصول تقاضا داشته‌اید؟
با تعدادی از بیمارستان‌ها صحبت کردیم و آنها استقبال کردند و محصول برایشان جذاب بوده است. همچنین بازار دیگری که ما با آنها تعامل داشتیم، صنف سیسمونی‌فروشان بود که تمامی این مخاطبان تمایل داشتند که تعداد زیادی از محصول را پیش‌خرید کنند. شیوه فروش دیگری هم به‌تازگی راه‌اندازی کرده‌ایم و در سایت نیک استارتر محصول را لانچ کردیم و آن را به قیمت ۵۰۰هزار تومان یعنی ۳۰۰هزار تومان ارزان‌تر از قیمت نهایی محصول برای پیش‌خرید قرار دادیم و از اوسط مهر ماه محصول نهایی را تحویل می‌دهیم و فروش اصلی روی سایت خودمان را نیز قصد داریم از زمانی شروع کنیم که محصول تولید شده باشد.
- از وقتی پیش‌فروش را شروع کردید، چقدر توانستید فروش داشته باشید؟
به صورت کلی حدود ۱۶ میلیون تومان پیش‌فروش داشتیم که این رقم نزدیک به ۲۰ عدد دیوایس را شامل می‌شود.
- با توجه به اینکه در مرحله رایزنی برای فروش محصول هستید و هنوز فروش اصلی خود را آغاز نکرده‌اید، چطور این دوران را سپری می‌کنید؟
ما کار را با سرمایه شخصی شروع کردیم و در اسفندماه سرمایه‌ای جذب کردیم تا بتوانیم محصول را به مرحله پروتوتایپ برسانیم و تاکنون نیز با همین سرمایه کار را ادامه دادیم.
- شما یک تیم سه‌نفره بودید که کار را با هم شروع کردید و به تدریج به تعداد اعضای تیم اضافه شد، آیا استراتژی خاصی در تیم‌سازی داشتید؟
بله، تقریبا از فروردین ۹۵ ما ۳ نفر بودیم که کار را شروع کردیم و در حال حاضر تیم ما ۵ نفره است و روی پروژه کار می‌کنیم و معتقد بودیم که تیم را باید طوری تشکیل دهیم تا همه جنبه‌ها و تخصص‌هایی که لازم داشتیم، پوشش داده شود و در حال حاضر نیز همه تخصص‌های مورد نیاز برای پیشبرد پروژه در اعضای تیم وجود دارد و هر کدام بخشی از کار را دست گرفتیم تا کل بدنه نینیکس دست خودمان باشد. تا مهرماه ۹۵ هر کدام از اعضای تیم به صورت پاره وقت در جاهای مختلف مشغول به کار بودیم ولی از آن زمان تاکنون همه اعضا به صورت تمام وقت روی پروژه کار می‌کنیم و الان هم در نقطه قبل از تولید و در حال دریافت سفارش برای تولید محصول هستیم.
- از زمانی که کار را شروع کردید، مهم‌ترین چالشتان چه بوده است؟
خوشبختانه مشکل تکنولوژیک و علمی نداشتیم و بدنه قوی از نظر تیم مهندسی داریم و عمده مشکل زمانی بود که مجبور بودیم با سرمایه شخصی کار را ادامه دهیم و مشکل مالی داشتیم ولی بعد از اینکه نظر سرمایه‌گذاران را جلب کردیم، مشکل مالی نیز برطرف شد.
