از آغاز به کار این برند ایرانی ۳۸ سال میگذرد. مقارن با روزهای انقلاب اسلامی، یکی از کارآفرینان جوان ایرانی که پیشتر خالق برندی بود که امروز آن را بهنام شوکوپارس میشناسیم، کارخانه شیرینی و شکلات خود را به دولت واگذار کرد و کسبوکارش را در عالم دیگری درپیش گرفت. او اینبار تصمیم به تولید آبمیوههای طبیعی و کنسانتره گرفت. کارخانه تولید آبمیوه سنایچ از سال ۱۳۵۷ تا امروز مشغول تولید و عرضه انواع آبمیوه در بستهبندیهای تتراپک و کامبیبلاک و انواع کنسانتره و شربت در جعبه و گالن و شیشه است. کارخانه تولیدیاش این روزها در شهر صنعتی کاوه در اطراف ساوه مستقر شده و با نام رسمی شرکت عالیفرد مشغول به کار است. نام تجاری سنایچ هم از دل این کارخانه درآمد و سال ۹۴ بهعنوان یکی از برندهای ایرانی خود را به ثبت رساند. هرچند قرین بودن تولدش با روزهای بعد از انقلاب باعث شد نتواند محصولاتش را با نامهای خارجی چون سنکوئیک و سنتاپ به خانههای ایرانی بکشاند و بعد از مدت کوتاهی از تولد کارخانه، مردم با نام سنایچ آبمیوههایش را شناختند، اما مهمتر از دغدغه اینکه نام تجاری محصولات چه باشد، حسین عالیزاد خالق این برند، به این فکر بود که محصولی در سطح استانداردهای جهانی به بازار ایران عرضه کند.
- پیشدرآمدی بر سرگذشت سنایچ
سنایچ هم مثل هر برند بادوام دیگری در جهان اقتصاد و بازار، نام خود را مدیون کارآفرینی است که سالها پیش از آنکه کارخانه آبمیوهسازی را راهاندازی کند، وارد دنیای کسبوکار شده و تجربههای فراوانی را پشت سر گذاشته است. حسین عالیزاد که امروز یکی از کارآفرینان بزرگ ایرانی بهشمار میرود، نهفقط با اسم شرکت عالیفرد شناخته میشود، که در خلق و پیشبرد برندهای دیگری چون شوکومارس، که این روزها با نام شوکوپارس دیده میشود، شیبا و آناتا هم نقش بهسزایی داشته است. در واقع میتوان گفت در سرگذشت این کارآفرین ایرانی همواره ردپایی از شیرینی و شکلات به چشم میخورد. سالهای قبل از انقلاب اسلامی، عالیزاد که از یک خانواده بازاری تبریزی برآمده است، به تهران سفر میکند و برای آنکه پرچم استقلال از خانواده را جایی بکوبد، به سراغ بازار تهران میرود و کارش را با خرید و بستهبندی بادام و فروش آن به مغازههای قنادی آغاز میکند. خودش باور دارد که علاقهاش به دنیای شیرینی و شکلات همواره او را به راهاندازی کسبوکاری در این عرصه تشویق میکرد.
بنیانگذار سنایچ، پیش از تولد این برند، موسس اولین کارخانه شکلات ایران بوده است. او در دهه 30 و 40 شمسی، ایده احداث کارخانهای مجهز و مدرن برای تولید شیرینی و شکلات را در سر میپروراند و در نهایت توانست با سرمایهای اندک، زمینی بین تهران و کرج را انتخاب کند و ماشینآلات و تجهیزات شکلاتسازی مدرن را به ایران وارد کند. این برند که در سال ۱۳۳۹ آغاز به کار کرد، شوکومارس نام گرفت و در ایران آن روزها که تولید شکلات برایش رویایی دور از ذهن بود، انقلابی در صنعت شکلات سازی بهشمار میرفت. هرچند او بعد از انقلاب اسلامی، مجبور به واگذاری فرزند محبوبش به دولت شد و نام کارخانهاش به شوکوپارس تغییر یافت اما عالیزاد که قصد نداشت به عمر کارآفرینیاش خاتمه دهد، نگذاشت این واگذاری مانع ادامه فعالیت تولیدیاش شود و میدان کسبوکار را رها نکرد.
- درآمدی بر تولد آبمیوههای کنسانتره
عالیزاد که به تأیید همکاران و سرمایهداران ایرانی، مردی نبود که میدان را ترک کند و دست از تلاش بردارد، با رفتوآمد به کشورهای اروپایی و شرکت در نمایشگاههای کسبوکار و کارآفرینی، ایده تازهای به ذهنش خطور کرد؛ با شرکتی دانمارکی که کنستانتره پرتقال تولید میکرد، قراردادی بست و نمایندگی آنها را در داخل ایران گرفت. امید دوباره در قلبش ریشه کرده بود؛ بهدلیل سرمایه اندک آن روزها، زمینی در شهر کاوه خریداری کرد ولی برای ادامه تولید و وارد کردن تجهیزات با چند سرمایهدار صحبت کرد و با کمک آنها توانست کارخانه عالیفرد را که اولین کارخانه تولید آبمیوه و کنسانتره در ایران بود، افتتاح کند.
تولید آبمیوههای کنسانتره با محصول رایج کشاورزی شمال ایران، یعنی پرتقال شروع به کار کرد. مواد اولیه از باغهای شمال کشور خریداری میشد و مورد استفاده قرار میگرفت. اولین محصولات این کارخانه با نامهای سنکوئیک و سنتاپ وارد بازار شد؛ البته نامهای انتخابی محصولات، توسط وزارت ارشاد بهدلیل خارجی بودن مورد اخطار قرار گرفت و سنایچ نام جدیدی بود که برای محصولات این برند تازهوارد انتخاب شد. نامی که عمر ۳۸ سالهاش تضمینی بر شناخته شدن آن میان مردم ایران است.
سنایچ در مدت کوتاهی توانست مسیر پیشرفت و توسعه تولیداتش را بپیماید و خود را به سطح استانداردهای جهانی تولید آبمیوه برساند. از سال ۷۴ این برند در سایه شرکت دیگری به نام شرکت پخش سایهسمن که در دل خودش بنیانگذاری کرده بود، توانست توزیع انحصاری محصولاتش را هم در دست بگیرد و امروز از طریق ۱۶ شعبه در ایران، ۳۰ استان کشور تحت پوشش این شبکه توزیع هستند. سنایچ همچون برندهای برتر دیگر ایرانی در کارنامه خود فهرستی از گواهينامهها و تقدیرات ملی و بینالمللی دارد؛ از واحد نمونه کیفی در سالهای ۸۴ تا ۸۹ گرفته تا گواهینامههای ایزو و اف.دی.ای امریکا.
اما حسین عالیزاد، خالق این برند، آنقدر عمر نکرد تا شاهد اعطای بسیاری از این تقدیرنامهها باشد. مردی که با تلاشهای ارزشمندش، تکانی به صنعت غذایی کشور داده بود و آن را به سمت بهبود و پیشرفت هدایت کرده بود، در آبان ۱۳۸۴ و در هشتاد سالگی از دنیا رفت. اما دستاوردهای او برای صنعت و اقتصاد ایران و برندهایی که مدیون نام او هستند، همچنان به فعالیت خود ادامه میدهند و همین به معنای جاودان بودن نام او در عالم کسبوکار ایران است. یکی از جملات بهیادمانده عالیزاد در روزهای آغاز به کار سنایچ و زمانی که چندان به کارآفرینی مجددش امیدوار نبود، این است: «زندگی خودش را با قدمهای ما هماهنگ نمیکند، این ما هستیم که باید خودمان را با آهنگ زندگی هماهنگ کنیم.»