- میخواهید فورا از شرش خلاص شوید؟
چه کاری از دستتان ساخته است؟ فکر میکنید خلاصشدن از اضطراب، درست در لحظهای که با تمام قدرت به مغز و بدن شما حمله کرده، کار آسانی است؟ نه! در اشتباهید. اضطراب واکنش طبیعی و اجتنابناپذیر مغز و بدن شما به وضعیتی است که تجربه میکنید. اجداد شما هم درست مانند خودتان، در زمان تجربهکردن وضعیتهای مبهم یا خطرناک، با همین علائم روبهرو میشدند. آنها برای زندهماندن و انتقال ژنهایشان به شما، باید در زمان خطر تندتر نفس میکشیدند و ماهیچههایشان را منقبض میکردند تا بتوانند با قدرت بیشتری از آن وضعیت فرار کنند. آنها برای فرار، به ترشح بیشتر هورمون کورتیزول نیاز داشتند و شما به دلیل به ارث بردن همه تغییرات مغزی و بدنی آنها در زمان هجوم استرس، تنها بهخاطر میلتان به خلاصشدن از آن، نمیتوانید در همان لحظه از اضطراب نجات پیدا کنید.
- دنبال تکیهگاه میگردید؟
اغلب ما در زمان هجوم اضطراب، به دنبال فرد یا عاملی میگردیم که بتواند ما را از مخمصه بیرون بکشد اما واقعیت این است که در اغلب موارد، از میان برداشتن موقعیت تهدیدکننده، کار شما نیست؛ یا لااقل در همان لحظه نمیتوانید از پس نابودکردنش بربیایید. وقتی نگران نتیجه آزمایش خونتان هستید، وقتی اتومبیلتان با سرعت از جاده منحرف میشود یا وقتی بهخاطر شرایط نامساعد جوی هواپیمایی که در آن نشستهاید به شدت تکان میخورد، از چه کسی میتوانید برای کاهش اضطرابتان کمک بگیرید؟ شاید در برخی موارد، شما توان تغییر دادن شرایط را داشته باشید، اما در مواردی دیگر، برای ایجاد تغییر در موقعیت کاری از شما ساخته نیست و تنها میتوانید با کنترل ذهن و جسمتان، به بهبود شرایط خود کمک کنید.
- نگران نگرانی هستید؟
نگران نباشید! نگرانی عمیقی که در این لحظه تجربه میکنید، بیشتر از آنکه به شما آسیب بزند، میتواند از مخمصه نجاتتان دهد. مغز شما برای پیداکردن جواب مسئله، به همین نگرانی نیاز دارد. درست در همین شرایط است که توان مغزیتان برای بررسی احتمالات و یافتن راههای تازه، چند برابر میشود. پس به جای اینکه نگران این وضعیت باشید، سعی کنید از آن بیشترین بهره را ببرید.
- کنار میکشید؟
هرگز برای فرونشاندن اضطراب، صورت مسئله را پاک نکنید. وقتی در زمانی که همکارتان، ناعادلانه علیه شما صحبت میکند، خود را بیتفاوت نشان میدهید و سکوت میکنید، زمینه را برای ماندگار شدن اضطراب در روانتان فراهم میکنید. کنار کشیدن، نه تنها شما را از فشار روانی نجات نمیدهد، بلکه زمینه دچار شدنتان به اضطراب مزمن و فراگیر را فراهم میکند. بهترین پاسخ به اضطراب، تلاش برای یافتن راهحل است، نه دورکردن خود از موقعیت اضطرابآور.
- نمیتوانید ناتوانیتان را بپذیرید؟
هرچه برای کاهش اضطرابتان تلاش میکنید موفق نمیشوید؟ میخواهید یکتنه همه چیز را درست کنید و وقتی نمیتوانید، خشمگین و ناکام میشوید. شاید پذیرش این واقعیت برایتان دشوار باشد، اما باید بپذیرید که در همه شرایط، شما نمیتوانید به کم شدن فشار روانیتان کمک کنید. وقتی در مدتی کوتاه، اضطراب زیادی به شما تحمیل میشود، مغز و بدنتان برای کنترل این احساس، به کمکهای خارجی نیاز دارد؛ کمکی که از روانشناسان و در بسیاری مواقع، روانپزشکان ساخته است. پس تابوهای مخرب را فراموش کنید و در صورتی که اضطراب بر زندگیتان تاثیری منفی و مشهود گذاشته، روی حمایت متخصصان حساب کنید.