تا زمانی که قانونگذار، دولت، قوه قضاییه و هر نهاد بی‌ربط و باربط دیگری به کسب‌وکاری گیر نداده، کسب‌وکارها بهتر است کار خودشان را بکنند. در جایی که قانون وجود ندارد یا قانون روش‌ها را مشخص نکرده برای شرایط غیرشفاف، بهترین کار، انجام کار است تا زمانی که کسی بخواهد گیر بدهد.
آن وقت باید رفت صحبت کرد. ماجرای پی‌پینگ فرق می‌کند. کسی فیلم غیرمجاز فروخته، پیدا شده، به او گیر ندادند. دیدند که از پی‌پینگ هم استفاده کرده است؛ پس گیر دادند به پی‌پینگ. زمان می‌برد این ماجرا اما مسئله حل می‌شود. میتینگ و کمپین نیاز ندارد.
اسفند دو سال پیش تعدادی از سرویس‌دهنده‌ها را بستند. آن ماجرا فرق می‌کرد. جریان بود. یک جریان مثبت رسانه‌ای راه افتاد که نتیجه‌اش شد صحبت و تعامل. اتفاق‌های خوبی هم افتاد. طول می‌کشد به نتیجه برسد. این یک مسیر دیگر است و اتفاقا این کمتر از ۱۰۰ نفری که در فضای گنگ استارتاپ‌های فین‌تک ایران فعالیت می‌کنند، در مسیر درست قرار دارند.
بدترین کار روحیه هیاهوگری است. داریم درباره کسب‌وکار صحبت می‌کنیم نه جنجال و یارکشی. در این مورد خاص فتا دستور مسدودی داده. دوستان پی‌پینگ باید بروند بنشینند آنجا. نامه بزنند خیلی محترمانه به بانک مرکزی. مورد خودشان را حل کنند. الان هیچ جریان خاصی جدیدی علیه استارتاپ‌ها شکل نگرفته است.
بدترین کار حساس‌کردن آدم‌هاست. اگر می‌خواهید کاری انجام دهید بی‌سروصدا انجام دهید. به موقع صدایش درمی‌آید؛ مثل اسنپ و تپ۳۰. الان کسب‌وکارهای فین‌تک در ایران هنوز به جایی نرسیده‌اند که فیلتر‌کردن آنها هزینه داشته باشد. منتها فیلتر‌کردن اسنپ و خصوصا تپ۳۰ هزینه دارد.
ما در ایران فعالیت می‌کنیم نه در هاب فین‌تک جهان، لندن، یا در مهد فناوری نرم‌افزار دنیا، سیلیکو‌ن‌ولی یا حتی شنژن چین که مهد سخت‌افزار است. هر کمپین و های‌وهوی فقط و فقط آسیب می‌زند. کسانی که در فضای کسب‌وکار فعالیت می‌کنند اهداف روشن اقتصادی دارند. مراقب باشیم که برخی به دلیل شرایط ناراحت‌کننده‌ای که برایمان پیش می‌آید، پوست موز زیرپای ما نگذارند.
کسانی در ایران با امضا‌کردن سفته قبول مسئولیت کردند که بانک سامان اولین تراکنش‌های روی اینترنت را در ایران انجام دهد. هیچ کس حتی در بانک مسئولیت این کار را قبول نکرده بود. یک فرد و یک شرکت سفته‌ها را امضا کرد. اولین تراکنش با سلام و صلوات زده شد. تا چند سال اول که شرکت‌های پرداخت شکل گرفته بودند سر کوچک‌ترین خطایی مربوط به کاربران، سرویس را می‌بستند. شوخی نداشتند. کسی سرویس را درک نمی‌کرد. الان دیگر کسی باور نمی‌کند که یک پی‌اس‌پی را به خاطر استفاده غیرقانونی یک فرد ببندند.
تجربه پی‌پینگ به ما می‌آموزد صبر و پیگیری پیوسته مهم‌ترین کاری است که در مواقع بحرانی باید انجام داد. صحبت با دولت وقتی زمان آن فرانرسیده و هر حرکت اعتراضی یعنی مرگ کسب‌وکارهایی که هنوز شکل نگرفته‌اند.