تحقیقات در حوزه بازاریابی محتوا در هر دو بخش B2B و B2C هر‌ساله یک نتیجه ثابت را نشان می‌دهد و آن این است که مؤثرترین بازاریابان کسانی هستند که دارای سند استراتژی محتوا یا اکوسیستم محتوا باشند.
افرادی که برنامه مشخصی برای تولید محتوای خود دارند و این برنامه‌ها مستقیما به اهداف تجاری آنها مرتبط است. در حقیقت آنها برای بازاریابی خود یک اکوسیستم تشکیل داده و در بستری که این اکوسیستم فراهم می‌کند و با رعایت قوانین موجود در آن به تولید و انتشار محتوا می‌پردازند.
در کتاب زیست‌شناسی مدرسه آموخته‌ایم که اکوسیستم به معنی محیط‌زیست یک منطقه و تمام موجوداتی است که در آن زندگی و از آن محافظت می‌کنند.
درخت شاخه‌هایی دارد که پرندگان روی آنها زندگی کرده و از گزند حیوانات گوشت‌خوار در امان می‌مانند و آنها کرم و حلزون‌هایی که سلامت درختان را تهدید می‌کنند، می‌خورند.
این توضیح بسیار ساده مفهوم اکوسیستم است که در آن هر موجود بازیگر نقش مهمی است که دیگر موجودات را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این توصیف برای اکوسیستم محتوا نیز صادق است.
هر قطعه از محتوایی که به سایر قسمت‌ها متصل نباشد، محتوایی مرده و بی‌حاصل است و در جهت حرکت یک مجموعه برای دستیابی به اهداف خود همراه نخواهد بود.
به همین ترتیب ایجاد تنها یک نوع خاص از محتوا یا نوشتن بیش‌ازحد در مورد یک موضوع واحد به ایجاد یک مجموعه معنادار از محتوایی مفید و کاربردی که به جلب نظر مشتریان کمک کند، نمی‌انجامد.
یک اکوسیستم محتوا مجموعه‌ای از مطالب مرتبط در فرمت‌های مختلف و رسانه‌های گوناگون است؛ موضوعاتی مختلف اما یکپارچه که مشتری را از یک مطلب به مطلب بعدی و از یک موضوع به موضوع دیگر هدایت می‌کند.
مراحل طراحی اکوسیستم محتوا
قدم اول: با تعیین اهداف و استراتژی کسب‌وکار شروع کنید. ابتدا باید اهداف کسب‌وکار را شناسایی تا نحوه پشتیبانی فعالیت‌های بازاریابی محتوا را از آن کشف کرد. موضوع بعدی برای طراحی دقیق‌تر اکوسیستم محتوا دستیابی به درک و شناخت دقیق از نیازها و نگرانی‌های مشتریان است.
قدم دوم: موضوعات اصلی و فرعی محتوا شناسایی شود. بررسی اینکه موضوع اصلی محتوای یک مجموعه چیست و در چه زمینه‌های جانبی اما مرتبط با حوزه کاری خود می‌تواند به تولید محتوا بپردازد، قدم مهمی در تعیین رویکرد محتواهایی تولیدی در اکوسیستم محتوایی است.
قدم سوم: موضوعات محتوا دسته‌بندی شود. مطالب باید با قاعده خاصی دسته‌بندی شوند. به‌عنوان‌مثال، با برچسب عناوینی همچون موضوع خاص، موضوع اصلی، موضوع فرعی یا غیره مطالب را باید طبقه‌بندی کرد.
قدم چهارم: برای مهم‌ترین محتوا برنامه‌ریزی شود. مهم‌ترین محتوا و موضوعی که باید روی آن کار شود را باید تعیین و برای تحقیق روی آن برنامه‌ریزی کرد. به این ترتیب موضوعات ریز و فرعی مشخص‌شده و می‌توان تعیین کرد که از نظر زمانی روی هر کدام چقدر وقت صرف شود.
قدم پنجم: محتوای کوتاه‌تر را به نتیجه رسانید تا وقت برای محتوای مهم‌تر و بلندتر باشد. برای حفظ نظم در بازه‌های زمانی انتشار مطالب باید محتوای کوتاه‌تر را با سرعت بیشتری به ثمر رسانده و منتشر کرد تا وقت کافی برای کار‌کردن روی محتوای طولانی و مهم‌تر در اختیار داشت.
قدم ششم: ابزار لازم برای طراحی اکوسیستم را به کار گرفت. مهم‌ترین ابزار برای طراحی اکوسیستم همکاری با شرکت‌های تولیدکننده محتواست.
