بازخوردها در اغلب موارد کمکی به پیشرفت افراد نمی‌کنند و اینکه تصور کنیم نصحیت‌کردن آدم‌ها یا بازخورد‌دادن به آنها در مورد اشتباهاتشان باعث پیشرفتشان می‌شود، می‌تواند خطرناک باشد.
- بله! بازخوردها در مواردی مفید هستند!
زمانی‌که آدم‌ها می‌خواهند به هدفی برسند، اما برخی رفتارهایشان مانع رسیدن آنها به چشم‌اندازشان می‌شود، می‌توان روی کمک این بازخوردها حساب کرد. با این وجود، در شرایطی می‌توان از قدرت استثنایی آنها بهره گرفت که فرد مقابل از شما راهنمایی خواسته باشد یا انتظار داشته باشد که مسیر را نشانش دهید. اما زمانی‌که افراد میلی به شنیدن این نظرات نداشته باشند، به جای بهره‌برداری مثبت از آنها، در لاک دفاعی فرو می‌روند، سعی در توجیه رفتار خود می‌کنند یا اینکه اعتماد به نفسشان کاهش پیدا می‌کند و از ادامه راه منصرف می‌شوند. افرادی که اعتماد‌به‌نفس پایینی دارند، با شنیدن این نکته‌ها از ریسک‌کردن هراسان‌تر می‌شوند و به جای حرکت‌کردن در مسیر اهدافشان، در نیمه راه متوقف می‌مانند. اغلب آدم‌ها می‌خواهند بهتر شوند و رشد کنند. آنها دوست دارند در مورد افکارشان و مسیری که طی می‌کنند، با دیگران صحبت کنند و نظرات آنها را بشنوند اما واقعیت این است که دوست ندارند کسی برایشان یکطرفه به قاضی برود و به عنوان یک متکلم وحده، بدون شنیدن حرف‌هایشان، تنها در مورد آنها و اشتباهاتشان نظریه صادر کند.
- تقویت مثبت و یادگیری
وقتی که به جای نمایش اشتباهاتی که فرد را در مسیر شکست قرار داده، راه پیروزی را به او نشان دهیم، می‌توانیم رفتارهای مثبتش را تقویت کنیم. آزاد‌شدن دوپامین در مغز، اعتماد‌به‌نفس را بیشتر می‌کند و شانس افراد برای پیروزی را افزایش می‌دهد. فردی که اعتماد به نفسش به‌خاطر این تقویت مثبت بیشتر شده، در صورت مواجه‌شدن با شرایط مورد نظر، تصمیمات سریع‌تر و روشن‌تری را می‌گیرد. آزادی دوپامین به میمنت تقویت مثبت، قدرت یادگیری فرد را بیشتر می‌کند و باعث تغییر رفتارهای مخرب می‌شود. افراد در این شرایط خود را به موفقیت نزدیک‌تر می‌بینند و به همین دلیل با ریسک‌پذیری بیشتری به راهشان ادامه می‌دهند. مغز شما برای موفق‌کردنتان، به یادآوری نشانه‌هایی از توانمندی و پیروزی نیاز دارد. مغز در این شرایط شما را از آسیب احساسات منفی مانند شرم حفظ می‌کند، درحالی‌که اگر مغز تنها پذیرای بازخوردهای منفی شود، به شما احساس درماندگی را منتقل می‌کند و از نیمه راه برتان می‌گرداند.
به گفته پژوهشگران، صحبت‌کردن در مورد نگراني‌هایی که در مورد نتایج منفی یک تصمیم وجوددارد، برای انجام‌دهنده آن مفید است. او می‌تواند با صحبت‌کردن با دیگران، تمرکز خود را روی هدفش بیشتر کند، اما این گفت‌و‌گو وقتی اثربخش‌تر است که بیشتر از اقدامات مثبت و توسعه آنها تمرکز داشته باشد و کلمه «شکست» به آن وارد نشود؛ چراکه مغز حساسیت زیادی به این واژه دارد و واکنش‌های اغراق‌شده‌ای را به آن نشان می‌دهد. برای اثربخش‌تر ساختن این گفت‌و‌گو، از دیدگاه‌های خود شروع کنید و حرف‌های فرد مقابلتان به را با آرامش بشنوید. به جای شلیک‌کردن نگرانی‌هایتان به سمت او، از دل حرف‌هایش سوال بپرسید. افراد وقتی به سوال‌های غیرتهاجمی پاسخ می‌دهند، تحلیل بهتری از شرایط به دست می‌آورند. گذشته از این، در میانه گفت‌و‌گو او را به‌خاطر تلاش‌های موثرش تحسین کنید و راه‌هایی برای اثربخش‌تر ساختن این اقدامات را پیش پایش بگذارید.